Αντέχει ο Σύριζα τόση μνημονιακή στροφή;

Τα πρώτα σημάδια από τη ζαλάδα του Σύριζα μετά την μνημονιακή του στροφή είναι παραπάνω από εμφανή. Τόσο που κάνουν τους δανειστές μας να αναρωτιούνται σοβαρά, αν μπορεί να πετύχει την υλοποίηση των στόχων του τρίτου μνημονίου, στα σημεία εκείνα που απέτυχαν διαδοχικές κυβερνήσεις από το 2010 και δώθε.

Ας σημειώσουμε εδώ ότι, πολλοί κύκλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη ήδη βλέπουν με σκεπτικισμό την προοπτική της χώρας και σχεδιάζουν εναλλακτικές λύσεις στην περίπτωση αρνητικών εξελίξεων στο πολιτικό πεδίο. Αναθεωρούν δηλαδή την αρχική θέση τους ότι, μόνο μια «αριστερή ριζοσπαστική» κυβέρνηση θα μπορούσε να φέρει σε πέρας με επιτυχία τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα. Γι΄ αυτό και πυκνώνουν τα σενάρια για οικουμενική κυβέρνηση το προσεχές διάστημα.

Δεν είναι τυχαία άλλωστε η πολιτική του καρότου και του μαστίγιου στην αντιμετώπιση και της σημερινής κυβέρνησης, που επιλέγουν όλο και πιο συχνά οι δανειστές, μια πολιτική που εφάρμοσαν πολλές φορές στο παρελθόν και είδαμε τα αποτελέσματα της. Το διαφαινόμενο αδιέξοδο είναι παραπάνω από ορατό στους προσεκτικούς αναλυτές των εξελίξεων.

Και φροντίζει διακριτικά πάντως να μας το θυμίζει ο ευρωπαίος επίτροπος των Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί: βασική προϋπόθεση για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας είναι η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και η αυστηρή τήρηση του προγράμματος. Χωρίς εφαρμογή του προγράμματος και τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων π.χ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα οικονομικά στοιχεία θα αλλάξουν άρδην και κατ' επέκταση οι προβλέψεις όχι μόνο δεν θα επαληθευτούν αλλά θα πρέπει να αναθεωρηθούν επί τα χείρω.

Τα σημάδια μιας νέας κρίσης στην ταλαιπωρημένη οικονομία μας είναι πολλά, όσο κι αν διάφοροι προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι, παραπέμποντας σε ευνοϊκές προοπτικές για το 2017. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη φθινοπωρινή έκθεση της Κομισιόν στο κεφάλαιο για την ελληνική οικονομία  «τα ανοδικά ρίσκα στην προοπτική ανάπτυξης σχετίζονται με τον διακανονισμό των καθυστερούμενων οφειλών του Δημοσίου και στην πλήρη απορρόφηση των διαρθρωτικών κεφαλαίων της ΕΕ μέχρι το τέλος του έτους. Τα πτωτικά ρίσκα περιλαμβάνουν την αποτυχία επαρκούς ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού τομέα εντός του συμφωνημένου χρονικού πλαισίου, ή της πλήρους εφαρμογής του προγράμματος μεταρρυθμίσεων, που θα υπονόμευε τις προοπτικές ανάπτυξης».

Την ίδια ώρα στην Ευρώπη τρέχουν οι εξελίξεις στον οικονομικό τομέα. Ενδεικτικά:

Η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη θα φτάσει το +1,6% το 2015 και στο 1,8% το 2016 και στο 1,9% το 2017.

Αντίστοιχα για την ΕΕ οι εκτιμήσεις είναι- ανάπτυξη +1,9% το 2015, 2% το 2016 και 2,1% το 2017.

Ενώ, σύμφωνα με τις φθινοπωρινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία των Οικονομιών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2016, η Ελλάδα θα είναι το 2016 η μοναδική χώρα της ΕΕ που θα παρουσιάσει υποχώρηση του ΑΕΠ.

Είναι χαρακτηριστικός ο παρακάτω πίνακας και τα βήματα προς τα πίσω που έγιναν από την 9μηνη διακυβέρνηση του Σύριζα.

Ταυτόχρονα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Φέσσας αναφέρεται στην ραγδαία  αποεπένδυση της ελληνικής οικονομίας κι επεσήμανε  τους κινδύνους για την πραγματική οικονομία. Τόνισε ότι, από το 2008 και μετά ο παραγωγικός ιστός της χώρας αποδιαρθρώθηκε.  Οι επενδύσεις μειώθηκαν  κατά 62%, με την μεταποίηση και την βιομηχανική δραστηριότητα να πληρώνουν το κόστος της ύφεσης. Μόνο με ένα κύμα παραγωγικών επενδύσεων θα  σταματήσουμε να επιβαρύνουμε  την πραγματική οικονομία και την εργασία με φόρους επί φόρων και λειψές μεταρρυθμίσεις, που δεν ωφελούν τελικά κανέναν.

Ο Πρόεδρος του ΣΕΒ πρότεινε τη φορολογική ενθάρρυνση πρωτίστως των οικονομικά αποδοτικών επενδύσεων, όπως είναι οι επενδύσεις στην καινοτομία, σε εξωστρεφείς μεταποιητικές δραστηριότητες και υπηρεσίες, σε μεγάλα logistics και supply centers που θα κάνουν την Ελλάδα  διαμετακομιστικό κόμβο, στον τουρισμό, στις νέες τεχνολογίες, στην υγεία.

Πως μπορεί όμως κάποιος να είναι αισιόδοξος, όταν η κυβερνητική πολιτική σ΄ αυτόν τον τομέα αποδεικνύει καθημερινά πόσο δέσμια είναι των παλιών ιδεολογικών ιδεοληψιών και αγκυλώσεων της; Τόσο πολύ που πυροβολεί αναίτια την όποια επιχειρηματικότητα επιβιώνει στη χώρα. Το παράδειγμα των Σκουριών είναι χαρακτηριστικό. Όταν σε όλους τους τόνους κορυφαία κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν ότι δεν τους εκφράζει το τρίτο μνημόνιο; Ας μην έχει κανείς αυταπάτες για τα όρια του Σύριζα...