Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Ματθ. Γιωσαφάτ, Ο Τσίπρας γελάει συνέχεια είτε είναι κηδεία είτε γάμος...

 Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα,
εφημερίδα  "Φιλελεύθερος"   Πέμπτης 23 Νοεμβρίου 2017

Ο ψυχίατρος - ψυχαναλυτής Ματθαίος Γιωσαφάτ μιλάει στον «Φιλελεύθερο» για την ψυχοσύνθεση των Ελλήνων, την επιρροή της μητέρας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα, το πολιτικό σύστημα και την ιδιοσυγκρασία ηγετών, όπως ο Αλέξης Τσίπρας. Ακόμα, αναφέρεται στον έρωτα, τον θάνατο και την αγάπη ως κίνητρα για τη δημιουργικότητα του ανθρώπου.

- Θα ξεκινήσω κάπως απότομα. Θεωρείτε ότι η Ελληνίδα μάνα φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας;
Οι γυναίκες της παλιάς εποχής, εξαιτίας του ότι δεν συμμετείχαν στην εργασία, αφιέρωναν όλη τη ζωή τους στους γιους τους. Δεν πρόκειται, όμως, περί αληθινής αγάπης, αλλά για μια σχέση εξάρτησης. Αλλά και σήμερα συμβαίνουν αυτά, με αποτέλεσμα να «ευνουχίζονται» ολόκληρες γενιές, εξαιτίας του ότι η σύγχρονη Ελληνίδα συνεχίζει να μην αυτοπραγματώνεται για πολλούς και διάφορους λόγους. Από τη μία ο προστατευτισμός της μάνας και από την άλλη του κράτους συνέβαλαν στην κατάσταση που βιώνουμε σήμερα...

- Υπάρχει μήπως ένα είδος εκμετάλλευσης μεταξύ της μάνας και των παιδιών που μπορεί να δώσει αναλογίες στη σχέση κράτους - πολίτη;
Βέβαια. Από την οικογένεια κουβαλάμε όλα αυτά που μεταφέρουμε στην κοινωνική και πολιτική μας ζωή. Στην πραγματικότητα, μέσα στο σπίτι χτίζεται το προφίλ του πολίτη και διαμορφώνεται και η συμπεριφορά του. Τα βιώματα γίνονται πολιτικές πράξεις. Στην πραγματικότητα, η παθητική εξάρτηση από τη μάνα και την οικογένεια δημιουργούν τον «μη γνήσιο άνθρωπο», τον ανολοκλήρωτο άνθρωπο. Αρα και τον μη ολοκληρωμένο πολίτη. Ανθρωπος που δεν έχει μάθει να αγαπάει δεν μαθαίνει και να μοιράζεται.

- Είναι οι Ελληνες ανώριμοι;
Ε, ναι. Οπως και οι Ελληνες πολιτικοί. Γι’ αυτό και υπάρχει αυτό το κενό συνεννόησης και συναίνεσης σε πολλά πράγματα. Οι μεν απορρίπτουν τους δε και ο διχασμός έχει γίνει εθνικό σπορ. Οι μισοί Ελληνες φθονούν τους άλλους μισούς. Δεν αγαπάμε στ’ αλήθεια την πατρίδα μας εξαιτίας της ανωριμότητάς μας...

- Σας έχει απασχολήσει το φαινόμενο Τσίπρα; Ο τρόπος με τον οποίο διεκδίκησε και τελικά κέρδισε την εξουσία; Κι ακόμα περισσότερο, η ευκολία με την οποία μπορεί να διαχειρίζεται την ασυνέπεια των εξαγγελιών του;
Σημείο αναφοράς των λαϊκιστών ήταν πάντα το πελατειακό κράτος. Ετσι έκανε και ο Παπανδρέου στη δεκαετία του ’80. Και τώρα όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ είναι. Οταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο από κοντά μαθαίνεις και την ασυνείδητη ζωή του. Δεν υπήρξε ασθενής μου -τουλάχιστον όχι ακόμα- και δεν ξέρω να σας πω για την ψυχοσύνθεσή του. Σίγουρα τα παιδικά του χρόνια θα έχουν επηρεάσει τον χαρακτήρα του. Μην ξεχνάτε ότι είμαστε ένας λαός που δεν έχει αγαπηθεί αρκετά. Και γι’ αυτό σπεύδουμε να πιστέψουμε όποιον μας υπόσχεται λίγη «αγάπη»... Γι’ αυτό αγαπήσαμε και όλες τις δικτατορίες που μας προέκυψαν και τις επικαλούμαστε ακόμα. Αλλοτε θέλουμε έναν αυστηρό μπαμπά και άλλοτε μια τρυφερή μαμά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν η «μαμά». Ο Τσίπρας, τώρα, δεν ξέρω τι ακριβώς είναι. Το πιθανότερο ένας λαϊκιστής που ασκεί γοητεία με το χαμόγελό του. Γελάει συνέχεια, μονίμως, είτε είναι κηδεία είτε γάμος...

- Εχει μέλλον η πολιτική του; Υπάρχει τρόπος να ανακάμψει;
Ηδη άρχισε να παίρνει τα μέτρα του... Πριν από τις εκλογές μπορεί πάλι να αρχίσει τις υποσχέσεις. Να λέει στον κόσμο «θα πάρετε τόσα». Μπορεί να πει ότι από του χρόνου -μετά τις εκλογές- θα διπλασιάσει τους μισθούς. Να «δεσμευτεί» δήθεν για πράγματα που θα τα ζητάει μετά ο κόσμος από τον Μητσοτάκη. Και τώρα έχει υπογράψει διάφορα που αφορούν τις επόμενες κυβερνήσεις.

- Γιατί στην Ελλάδα ακόμα επιμένουμε σε παρωχημένες σοσιαλιστικές ιδέες;
Eίναι ένας συνδυασμός σεξουαλικότητας και ένα μεγάλο έλλειμμα αυτοπραγμάτωσης.

- Τι εννοείτε;
Eννοώ ότι αυτή η γοητεία, την οποία εμπνέουν ακόμα αυτά τα αυταρχικά καθεστώτα είναι δικαιολογημένη, επειδή οι νέοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Με οποιονδήποτε τρόπο. Αν είσαι νέος και δεν έχεις κοπέλα και ταυτόχρονα δεν έχεις και εργασία για να αυτοπραγματωθείς, ψάχνεις διέξοδο στην ιδεολογία...

- Οι Γερμανοί είναι «πρωκτικός λαός» και έχουν ανάγκη από περισσότερη εξουσία; Θα συνεργαστούν με τον Μακρόν, ο οποίος παρεμπιπτόντως παντρεύτηκε μια γυναίκα που θα μπορούσε να είναι μαμά του...
Οι «πρωκτικοί» είναι σταθεροί, δεν απατούν, στηρίζουν αλλά έχουν δυσκολία στο να εκφραστούν συναισθηματικά. Ετσι είναι οι Γερμανοί και διοικούν αυτή τη στιγμή την Ευρώπη. Ο Μακρόν αισθάνεται ασφαλής με την Μπριζίτ επειδή αυτή τον μεγάλωσε... Από τα 15 του, τον είχε υπό την προστασία της και τον στηρίζει ακόμα. Είναι δημιούργημά της. Καλό είναι αυτό για τη Γαλλία και την Ευρώπη.

- Kαι κάτι τελευταίο. Κάνουμε σεξ για να νικήσουμε τον θάνατο;
Πιστεύω κατ’ αρχάς ότι ο άνθρωπος είναι πολυγαμικό ον. Και ίσως αυτό δίνει και την εξήγηση γύρω από τον θάνατο. Ισως η φύση μας προετοιμάζει γι’ αυτό. Πέρα από εκεί, ο γάμος ή η συνύπαρξη δύο ανθρώπων είναι απαραίτητη. Διότι έχει στο πλαίσιό της σεξουαλικότητα, συντροφικότητα, αγάπη. Μπορείς να μοιράζεσαι χαρές και λύπες. Να μεγαλώνεις από κοινού ένα παιδί και να μοιράζεσαι πράγματα. Ο θάνατος είναι πάντα οδηγός στη ζωή μας για πολλά πράγματα. Και για τον έρωτα και για τη δημιουργία...

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017

Για την Ελευθεροτυπία στο Διόνυσο, χωρίς υποκρισία και μισόλογα



Παραφράζοντας το Διονύση Σαββόπουλο- Σημαία από νάιλον
Πολλά ήταν τα ψέματα που είπατε ως εδώ
Ας πείτε και μια αλήθεια κι ας πέσει στο γιαλό

  1. Στις 30 Αυγούστου 2017, ο δημοτικός σύμβουλος και τέως πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου κ. Σπύρος Γιαννουλάτος στέλνει επιστολή στο Δήμαρχο Διονύσου. Ζητά να πληροφορηθεί αν το blog  Διόνυσος  Post είναι του Δήμου κι αν ναι, με τίνος απόφαση λειτουργεί. Αν όχι, σε ποιες ενέργειες έχει προβεί ο Δήμαρχος για να αφαιρεθεί το λογότυπο του δήμου από το εν λόγω blog και διωχθεί ο ιδιοκτήτης του για παραποίηση αρχής, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.

  1. Στις 5 Σεπτέμβρη 2017, ο Δήμαρχος Διονύσου απαντώντας στην επιστολή Γιαννουλάτου, ενημερώνει πως την ίδια ημέρα που παρέλαβε την καταγγελία του, ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου έστειλε μήνυμα (αρ. πρωτ. 25556) στην ηλεκτρονική πλατφόρμα επικοινωνίας του blog  Διόνυσος  Post, μιας και δεν υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας με τους υπευθύνους του. Με αυτό ζητούσε την άμεση αφαίρεση του λογότυπου του δήμου από την προμετωπίδα του blog, αλλιώς ο δήμος επιφυλασσόταν των νόμιμων δικαιωμάτων του. Τέλος, ενημέρωνε τον κ. Γιαννουλάτο πως λίγο μετά την αποστολή του μηνύματος, το λογότυπο αφαιρέθηκε.

  1. Στις  28 και 30 Αυγούστου 2017, υπήρξαν δυο δημοσιεύματα της ηλεκτρονικής εφημερίδας  Οδός Διονύσου σχετικά με την επικοινωνιακή στρατηγική του δήμου Διονύσου, με άκρως απαξιωτικούς στα όρια της συκοφαντίας χαρακτηρισμούς και κραυγαλέα ανυπόστατους υπαινιγμούς σε βάρος της δημοτικής αρχής, του Δημάρχου προσωπικά. Για όσους διαβάζουν συστηματικά την εν λόγω εφημερίδα, ξενίζει ιδιαίτερα το ύφος και η φρασεολογία των δυο αυτών δημοσιευμάτων.

  1. Την 1η Σεπτέμβρη 2017, ο Δήμαρχος Διονύσου με επιστολή του στη διαχειρίστρια της Οδού Διονύσου, αφού αναφέρεται στο χρονικό των δημοσιευμάτων της, στην επιστολή Γιαννουλάτου και στις ενέργειες του δήμου, ζητά να αποσυρθούν από την ιστοσελίδα της οι συκοφαντίες και προσβολές που στο όνομα δήθεν της Ελευθεροτυπίας εκτοξεύονται ανεξέλεγκτα στα δυο δημοσιεύματα. Σε αντίθετη περίπτωση, ανέφερε ότι η δημοτική αρχή θα κινηθεί νομικά, επιφυλασσόμενη παντός νομίμου δικαιώματος της.

  1. Ακολουθεί στις 8/9/2017 μακροσκελής απάντηση από την διαχειρίστρια της Οδού Διονύσου  προς το Δήμαρχο Διονύσου. Σε αυτήν, εκτός των άλλων

-         διατυπώνει την πρωτοφανή απαίτηση να ασκείται από τον δήμο λογοκρισία (προληπτική και κατασταλτική) στο περιεχόμενο των αναρτήσεων του blog  Διόνυσος  Post
-         ποινικοποιεί τη διατύπωση γνώμης από στελέχη της δημοτικής αρχής για τα δημοσιεύματα του ανωτέρω blog
-         εγκαλεί τη δημοτική αρχή γιατί δεν ενεργοποίησε τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κα για τον  «συνετισμό» του εν λόγω blog, που δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις
-         παραλείπει να μας ενημερώσει όμως, αν όλα τα παραπάνω ισχύουν και για το άλλο  «γνωστό»  της blog, που από το 2011 μέχρι και σήμερα, ειδικεύεται αποκλειστικά – συστηματικά σε ανθρωποδιωκτικές πρακτικές για τις οποίες –κατά τα άλλα- εκδηλώνει την απέχθεια της
-         παραλείπει να μας ενημερώσει για τις πρακτικές σπίλωσης, λάσπης και χυδαιότητας στα social media των υποστηρικτών της
-         διατυπώνει την απορία της για την ενεργοποίηση ξανά μετά από 3 χρόνια του λογαριασμού των  Ανοιχτών Οριζόντων στο facebook (!!!)
O tempora, o mores

  1. Στις 16 Νοεμβρίου 2017, ο νομικός σύμβουλος του Δήμου γνωμοδοτεί ότι, στοιχειοθετείται – νομιμοποιείται η δημοτική αρχή και ο Δήμαρχος να προβούν σε κάθε νόμιμη ενέργεια που θεωρεί ενδεδειγμένη για την προστασία των όποιων θιγομένων δικαιωμάτων του.

  1. Στο πλαίσιο αυτό, η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου αποφασίζει την κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς και αγωγής για συκοφαντική δυσφήμιση του Δήμου.

To blog  Ενεργός Πολίτης, στα 4,5 χρόνια της παρουσίας του, έχει δώσει απτά δείγματα γραφής και σταθερής προσήλωσης σε αρχές και αισθητική, κόντρα στο λαϊκισμό και τη χυδαιότητα από όπου κι αν προέρχονται. Όχι επιλεκτικά και μονομερώς, ανάλογα με το πώς φυσάει ο άνεμος.
Δικαιούται, συνεπώς, δια να ομιλεί!
Απευθύνει, λοιπόν, ξανά Έκκληση. Τα σπαθιά στα θηκάρια.

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Αλ. Παπαχελάς: ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τα κόκκινα χαλιά ζαλίζουν

Φλερτάρουν με την ύβριν - Κανένα ίχνος σύνεσης ή ταπεινοφροσύνης

Γράφει ο  Αλέξης Παπαχελάς, http://www.kathimerini.gr/

Κάπου λίγο μετά το μέσο της θητείας των πρωθυπουργών εμφανίζονται ορισμένα στοιχεία τα οποία επαναλαμβάνονται. Πρώτα απ’ όλα η υπεροψία και η αίσθηση πως στο Μαξίμου δεν βρίσκονται ο ίδιος και το επιτελείο του ως ενοικιαστές αλλά ως ιδιοκτήτες. Τους μοιάζει αδιανόητο ότι η χώρα μπορεί να κυβερνηθεί από άλλους. Σε στιγμές πραγματικής «απογείωσης» ακούς ακόμη και τη φράση «εγώ από αυτόν δεν πρόκειται να χάσω ποτέ, ποτέ! Γράψ’ το».

Είναι λογικό, από μία άποψη. Κάθε πρωθυπουργός νιώθει μέχρι ενός σημείου πως είναι φτιαγμένος από τεφλόν. Ο,τι και να συμβαίνει γύρω του δεν τον αγγίζει, ακόμη και το πιο εντυπωσιακό. Η πολιτική είναι ένα μυστήριο παιχνίδι. Μπορεί πράγματι τον ένα μήνα να σκάσει ένα απίθανο σκάνδαλο και να μην το καταλάβει κανείς. Και τον επόμενο να γίνει τεράστιο θέμα και να μη «μαζεύεται» κάτι απίθανα ασήμαντο. Προφανώς έχει να κάνει με τους νόμους της πολιτικής φυσικής.

Το εγχώριο κατεστημένο ή, τουλάχιστον, το κρατικοδίαιτο το οποίο παραμένει ισχυρότατο, δημιουργεί μιαν αίσθηση οικειότητας που μπορεί να ξεγελάσει και τον πλέον έμπειρο. Οι άνθρωποι έχουν μάθει να παίζουν το παιχνίδι έχοντας απέναντί τους πολιτικούς και άλλους οι οποίοι αναπαύονται είτε σε νεκροταφεία είτε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Είναι εύκολο να νιώσεις πως έγινες «φίλος» τους έως ότου, αργότερα, αντιληφθείς το εφήμερο και αυτών των σχέσεων. Το ίδιο συμβαίνει και με τους έξω. Τα κόκκινα χαλιά ζαλίζουν και μαγεύουν. Δημιουργούν μια παραίσθηση απόλυτης ηγεμονίας. Και αυτό το φαινόμενο έχει ημερομηνία λήξης. Οι σχέσεις με τους έξω σπανίως φρενάρουν τη φθορά μέσα... Και μόλις χάσει κάποιος τις εκλογές, αναζητούνται οι δίαυλοι για να έλθουν πιο κοντά με τον επόμενο.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Προφανώς γιατί διαβλέπω ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει αρχίσει να χάνει την αίσθηση του μέτρου και της πραγματικότητας. Πιστεύει ότι τα κάνει όλα σωστά και πως τα κανάλια, ή κάποιος άλλος, χαλούν την εικόνα της. Νιώθει ότι ελέγχει τους μοχλούς της εξουσίας και θέλει να ισοπεδώσει ό,τι διαφέρει ή διαφωνεί. Δεν υπάρχει ίχνος σύνεσης ή ταπεινοφροσύνης, ακόμη και όταν η κοινωνία θυμώνει πολύ. Ο κόσμος αρχίζει να νιώθει ότι «πάλιωσαν και αυτοί» και το επιχείρημα πως για όλα έφταιγαν οι προηγούμενοι αδυνατίζει. Αυτή η κυβέρνηση αρχίζει να φλερτάρει με την ύβριν. Στην πολιτική, και όχι μόνον, αυτό δεν είναι καλό σημάδι.

Και στο Διόνυσο η Ελευθεροτυπία απαιτεί να γράφεται όλη η αλήθεια



Αναδημοσίευση από κείμενο του  Νίκου Δακορώνια-

# Η ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ #
ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ



Με ρώτησαν τι εννοώ όταν αναφέρομαι στη δημοσιογραφία που πρέπει να ασκείται στα πλαίσια της δεοντολογίας. Ιδού ποιά είναι η δημοσιογραφική δεοντολογία :
-------------------------------------------
ΑΡΧΕΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ (Ε.Σ.Η.Ε.Α)

Εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση της 19-20 Μαΐου 1998,
με ποσοστό 80,4%.

Προοίμιο
Ο Κώδικας Επαγγελματικής Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης των δημοσιογράφων-μελών της Ε.Σ.Η.Ε.Α. έχει στόχο:

Να επαναβεβαιώσει και διασφαλίσει τον κοινωνικό ρόλο του δημοσιογράφου στις νέες συνθήκες, που διαμορφώνουν ο γιγαντισμός, το ολιγοπώλιο στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, η αυξημένη εμβέλεια και επιρροή των Μ.Μ.Ε. και η παγκοσμιοποίηση της επικοινωνίας.
Να αποθαρρύνει και να αντιστέκεται σε κάθε απόπειρα κρατικού ή άλλου επηρεασμού με τον αυτοκαθορισμό κανόνων υπεύθυνης επαγγελματικής λειτουργίας.
Να κατοχυρώσει την ελευθερία της πληροφόρησης και της έκφρασης, την αυτονομία και αξιοπρέπεια του δημοσιογράφου και να θωρακίσει την ελευθεροτυπία έπ’ αγαθώ της δημοκρατίας και της κοινωνίας.

Προς το σκοπό αυτό, οι δημοσιογράφοι αυτοδεσμεύονται να εφαρμόσουν και να περιφρουρήσουν τις ακόλουθες θεμελιώδεις αρχές:

Άρθρο 1
Το δικαίωμα του ανθρώπου και του πολίτη να πληροφορεί και να πληροφορείται ελεύθερα είναι αναφαίρετο. Η πληροφόρηση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα ή μέσο προπαγάνδας. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:

α. Να θεωρεί πρώτιστο καθήκον του προς την κοινωνία και τον εαυτό του τη δημοσιοποίηση όλης της αλήθειας.
β. Να θεωρεί προσβολή για την κοινωνία και πράξη μειωτική για τον εαυτό του τη διαστρέβλωση, την απόκρυψη, την αλλοίωση ή την πλαστογράφηση των πραγματικών περιστατικών.
γ. Να σέβεται και να τηρεί το διακριτό της είδησης, του σχολίου και του διαφημιστικού μηνύματος, την αναγκαία αντιστοιχία τίτλου και κειμένου και την ακριβή χρησιμοποίηση φωτογραφιών, εικόνων, γραφικών απεικονίσεων ή άλλων παραστάσεων.
δ. Να μεταδίδει την πληροφορία και την είδηση ανεπηρέαστα από τις προσωπικές πολιτικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, φυλετικές και πολιτισμικές απόψεις ή πεποιθήσεις του.
ε. Να ερευνά προκαταβολικά, με αίσθημα ευθύνης και με επίγνωση των συνεπειών, την ακρίβεια της πληροφορίας ή της είδησης που πρόκειται να μεταδώσει.
στ. Να επανορθώνει χωρίς χρονοτριβή, με ανάλογη παρουσίαση και ενδεδειγμένο τονισμό, ανακριβείς πληροφορίες και ψευδείς ισχυρισμούς, που προσβάλλουν την τιμή και την υπόληψη του ανθρώπου και του πολίτη και να δημοσιεύει ή να μεταδίδει την αντίθετη άποψη, χωρίς, αναγκαστικά, ανταπάντηση, η οποία θα τον έθετε σε προνομιακή θέση έναντι του θιγομένου.

Άρθρο 2
Η δημοσιογραφία, ως επάγγελμα, αλλά και κοινωνικό λειτούργημα, συνεπάγεται δικαιώματα, καθήκοντα και υποχρεώσεις. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:

α. Να αντιμετωπίζει ισότιμα τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις εθνικής καταγωγής, φύλου, φυλής, θρησκείας, πολιτικών φρονημάτων, οικονομικής κατάστασης και κοινωνικής θέσης.
β. Να σέβεται την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής του ανθρώπου και του πολίτη. Μόνο όταν το επιτάσσει το δικαίωμα της πληροφόρησης μπορεί να χρησιμοποιεί, πάντοτε με τρόπο υπεύθυνο, στοιχεία από την ιδιωτική ζωή προσώπων που ασκούν δημόσιο λειτούργημα ή έχουν στην κοινωνία ιδιαίτερη θέση και ισχύ και υπόκεινται στον κοινωνικό έλεγχο.
γ. Να σέβεται το τεκμήριο της αθωότητας και να μην προεξοφλεί τις δικαστικές αποφάσεις.
δ. Να σέβεται την κατοχυρωμένη με διεθνείς συμβάσεις προστασία των ανηλίκων και των προσώπων με ειδικές ανάγκες και με σοβαρά προβλήματα υγείας.
ε. Να αντιμετωπίζει με διακριτικότητα και ευαισθησία τους πολίτες, όταν αυτοί βρίσκονται σε κατάσταση πένθους, ψυχικού κλονισμού και οδύνης, καθώς και αυτούς που έχουν εμφανές ψυχικό πρόβλημα, αποφεύγοντας να προβάλει την ιδιαιτερότητά τους.
στ. Να μην αποκαλύπτει, άμεσα ή έμμεσα, την ταυτότητα των θυμάτων βιασμού, τα οποία επέζησαν της εγκληματικής πράξης.
ζ. Να ελέγχει και να τεκμηριώνει τις πληροφορίες, που αναφέρονται στον ευαίσθητο τομέα της υγείας, όπου η παραπλανητική πληροφόρηση και η εντυπωσιακή προβολή μπορούν να προκαλέσουν αδικαιολόγητη αναστάτωση στην κοινή γνώμη.
η. Να συλλέγει και να διασταυρώνει τις πληροφορίες του και να εξασφαλίζει την τεκμηρίωσή τους (έγγραφα, φωτογραφίες, κασέτες, τηλεοπτικές εικόνες) με δημοσιογραφικά θεμιτές μεθόδους, γνωστοποιώντας πάντοτε τη δημοσιογραφική του ιδιότητα.
θ. Να τηρεί το επαγγελματικό απόρρητο ως προς την πηγή των πληροφοριών που εξασφάλισε υπό εχεμύθεια.
ι. Να σέβεται τους κανόνες της εμπιστευτικής πληροφόρησης (off the record) εφ’ όσον ανέλαβε αυτή τη δέσμευση.

Άρθρο 3
Η ισηγορία και η πολυφωνία, οξυγόνο της δημοκρατίας, αναιρούνται σε συνθήκες κρατικού μονοπωλιακού ελέγχου των Μ.Μ.Ε. και υπονομεύονται με τη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας τους σε γιγαντιαίες κερδοσκοπικές επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν την κοινή γνώμη σαν καταναλωτή και προσπαθούν να χειραγωγήσουν το φρόνημα, τις συνήθειες και την εν γένει συμπεριφορά της. Γι’ αυτό ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:

α. Να υπερασπίζεται σθεναρά το δημοκρατικό πολίτευμα, που διασφαλίζει την ελευθεροτυπία και την απρόσκοπτη άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.
β. Να αποκρούει και να καταγγέλλει τις εκδηλώσεις κρατικού αυταρχισμού και τις αυθαιρεσίες των ιδιοκτητών των Μ.Μ.Ε. και ιδιαίτερα των ολιγοπωλίων.
γ. Να υπερασπίζεται τη δημοσιογραφική ανεξαρτησία στον εργασιακό χώρο του και να αρνείται την εκτέλεση έργου, που έρχεται σε σύγκρουση με τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
δ. Να μη δέχεται τη σύνταξη είδησης, σχολίου ή άρθρου και την παραγωγή εκπομπής κατά τις υποδείξεις των προϊσταμένων ή του εργοδότη του, αν το περιεχόμενό τους δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και να καταγγέλλει τις εν αγνοία του παραποιήσεις και διαστρεβλώσεις του δημοσιογραφικού του προϊόντος.

Άρθρο 4
Η υπερπροσφορά εργασίας στο χώρο της δημοσιογραφίας επιτείνει τις προϋποθέσεις για την εκδήλωση φαινομένων εκμετάλλευσης, όπως είναι: η άμισθη ή η συμβολικώς αμειβόμενη εργασία, η καταστρατήγηση συμβατικών υποχρεώσεων και κανόνων δεοντολογίας κ.λπ.. Γι’ αυτό ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:

α. Να στηρίζει και να ενισχύει τις δραστηριότητες της συνδικαλιστικής του οργάνωσης, που αποσκοπούν στη βελτίωση των όρων αμοιβής και απασχόλησης στα Μ.Μ.Ε..
β. Να αποκρούει στο χώρο εργασίας του κάθε απόπειρα περιστολής των εργασιακών δικαιωμάτων του ή παραβίασης των κανόνων δεοντολογίας.
γ. Να μην ασκεί και να μη δέχεται οποιαδήποτε μορφή διακρίσεων, που σχετίζονται με το φύλο ή την επαγγελματική ηλικία των συναδέλφων του.

Άρθρο 5
Η διαφάνεια στις οικονομικές σχέσεις αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της αξιοπιστίας, του κύρους και της επαγγελματικής αξιοπρέπειας του δημοσιογράφου, ο οποίος οφείλει:

α. Να μην επιδιώκει και να μη δέχεται αμοιβή για δημοσιογραφική εργασία από απόρρητα κονδύλια κρατικών υπηρεσιών και δημόσιων ή ιδιωτικών οργανισμών.
β. Να μην επιδιώκει και να μη δέχεται αργομισθία ή έπ’ αμοιβή θέση συναφή με την ειδικότητά του σε Γραφεία Τύπου, δημόσιες υπηρεσίες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις, που θέτει εν αμφιβόλω την επαγγελματική αυτονομία και ανεξαρτησία του.
γ. Να μην επιδιώκει και να μη δέχεται τη διαφημιστική χρήση του ονόματος, της φωνής και της εικόνας του, παρά μόνο για κοινωφελείς σκοπούς.
δ. Να μη μεταδίδει και να μην αξιοποιεί ιδιοτελώς αποκλειστικές πληροφορίες που επηρεάζουν την πορεία του Χρηματιστηρίου Αξιών και την αγορά.
ε. Να μην επιδιώκει και να μη δέχεται οποιεσδήποτε παροχές σε χρήμα και είδος, που θίγουν την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά του και επηρεάζουν την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του.

Άρθρο 6
Η συναδελφική αλληλεγγύη και ο αλληλοσεβασμός των δημοσιογράφων συμβάλλουν θετικά στις συλλογικές επαγγελματικές επιδιώξεις και στην κοινωνική εικόνα του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Γι’ αυτό ο δημοσιογράφος οφείλει:

α. Να σέβεται την προσωπικότητα των συναδέλφων του. Να μην εκτοξεύει εναντίον τους ασύστατες κατηγορίες και να αποφεύγει τις προσωπικές αντεγκλήσεις, δημόσια και στους χώρους εργασίας.
β. Να θεωρεί σοβαρότατη αντιεπαγγελματική πράξη κάθε λογοκλοπή.
γ. Να μην οικειοποιείται την εργασία συναδέλφων του. Να αναφέρει πάντοτε το όνομα του συντάκτη, του οποίου χρησιμοποιεί κείμενα ή αποσπάσματα κειμένων.
Να μνημονεύει την πηγή των πληροφοριών, που έχουν ήδη δημοσιευθεί ή μεταδοθεί.

Άρθρο 7
Ο γιγαντισμός των Μ.Μ.Ε. και η παγκοσμιοποίηση της επικοινωνίας αύξησαν σημαντικά τον παιδευτικό και πολιτισμικό ρόλο του ηλεκτρονικού και του γραπτού Τύπου. Με τις πρόσθετες ευθύνες του στις νέες συνθήκες, ο δημοσιογράφος οφείλει:

α. Να συμβάλλει στην αναβάθμιση του δημοσιογραφικού λόγου, αποφεύγοντας γραμματικές, συντακτικές και λεκτικές κακοποιήσεις.
β. Να αποφεύγει τη χυδαιογραφία, τη χυδαιολογία και τη γλωσσική βαρβαρότητα, τηρώντας, ακόμη και στη σάτιρα και τη γελοιογραφία, τους κανόνες της επαγγελματικής ηθικής και της κοινωνικής ευθύνης.
γ. Να προστατεύει την ελληνική γλώσσα από την κατάχρηση ξένων λέξεων και όρων.
δ. Να συμβάλλει δημιουργικά στην προστασία της εθνικής μας παράδοσης και τη διασφάλιση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

Άρθρο 8
Οι υποχρεώσεις των δημοσιογράφων, που απορρέουν από αυτόν τον Κώδικα, δεν συνιστούν περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης. Οι παραβάσεις των υποχρεώσεων αυτών ελέγχονται από τα δύο Πειθαρχικά Συμβούλια, συνερχόμενα σε κοινή συνεδρίαση, μέχρις ότου τροποποιηθεί το Καταστατικό, που θα επιλύσει θεσμικά το θέμα του Εποπτικού Οργάνου του Κώδικα.

Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017

Το Ελεγκτικό Συνέδριο εξετάζει το σκάνδαλο των Νερών του Κρυονερίου

Στην τελική ευθεία δικαστικής διερεύνησης από το Ελεγκτικό Συνέδριο μπαίνει το σκάνδαλο της παράνομης εμπορίας πόσιμου νερού στην Κοινότητα Κρυονερίου, κατά  την περίοδο πριν την εφαρμογή του Καλλικράτη.

Η αρμόδια δικαστική λειτουργός κ. Δημητρακοπούλου σε επικοινωνία που είχε στην αρχή της εβδομάδας με τη διοίκηση του Δήμου Διονύσου, αφού ζήτησε ορισμένες συμπληρωματικές πληροφορίες, ανακοίνωσε επισήμως πως ο ογκώδης φάκελος με ολόκληρο το αρχείο ενταλμάτων και παραστατικών της Κοινότητας Κρυονερίου  εξετάζεται ήδη ενδελεχώς.

Μέχρι πρότινος υπήρχε πρόβλημα στη στελέχωση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως ανέφερε συγκεκριμένα η κ Δημητρακοπούλου, γεγονός στο οποίο οφείλεται και η καθυστέρηση. Όμως, το τελευταίο χρονικό διάστημα  βρέθηκε λύση όσον αφορά την επάρκεια του προσωπικού, οπότε η ομαλή λειτουργία του Ανώτατου Δικαστηρίου, που ασχολείται με οικονομικά εγκλήματα, βαίνει προς πλήρη αποκατάσταση.

Το σκάνδαλο των νερών, που έβγαλε στην επιφάνεια ο ίδιος ο Δήμαρχος Διονύσης Ζαμάνης με σειρά δελτίων Τύπου της παράταξής του «Ανοικτοί Ορίζοντες», συνοδευόμενα μάλιστα με τα ανάλογα, …εύγλωττα παραστατικά, αποκαλύφτηκε κατόπιν καταγγελίας πολίτη, ο οποίος με ιδιαίτερη επιμέλεια, αφού αποδεικνύει με στοιχεία κι ακλόνητα επιχειρήματα το αξιόποινο σειράς πράξεων και παραλείψεων,  προχωράει στον ακριβή υπολογισμό της ζημιάς, την οποία υπέστη το ελληνικό δημόσιο (εν προκειμένω, η Κοινότητα Κρυονερίου και η ΕΥΔΑΠ). Το ποσόν, όπως ήδη έχει αναφερθεί πολλάκις, πλησιάζει τις 500.000 ευρώ.

ΚΑΙ Η ΔΕΗ ΔΙΕΡΕΥΝΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΖΗΜΙΑΣ

Λεπτομέρεια με σημασία: Καταγγελία έχει γίνει και προς τη ΔΕΗ, η οποία επίσης ερευνά το μέγεθος της οικονομικής ζημιάς που υπέστη, δεδομένου ότι για διάστημα  έξι χρόνων, ίσως και περισσότερο (από την αρχή της δεκαετίας του 2000 έως το 2008),  η Κοινότητα Κρυονερίου πλήρωνε το ηλεκτρικό ρεύμα της …αμαρτωλής γεώτρησης με μειωμένο τιμολόγιο, αγροτικό. Για άντληση πχ 200.000 και άνω κυβικών πόσιμου νερού πλήρωνε περί τις 85.000 ευρώ ετησίως.

 Η κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος για το συγκεκριμένο έργο επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, αν υπολογιστεί με το κανονικό τιμολόγιο, μπορεί να βγάλει ως λογιστικό αποτέλεσμα, ποσόν διπλάσιο ή και τριπλάσιο του προαναφερόμενου. Στην καλύτερη, με άλλα λόγια, περίπτωση, μπορεί να προκύψει διαφορά της τάξης των 200.000 ευρώ ή και παραπάνω.

Η μέτρηση της κατανάλωσης με μειωμένο, αγροτικό τιμολόγιο, αποδεικνύεται στην εν λόγω καταγγελία ότι είναι παράνομη, δεδομένου πως το οικόπεδο (αγροτεμάχιο, υποτίθεται, στο οποίο καλλιεργούσε η Κοινότητα Κρυονερίου-μισθώτρια του χώρου   …οπωροκηπευτικά, κλπ.)  είναι μόλις 600 τ.μ. Που πήγαινε επομένως τόσο μεγάλη ποσότητα νερού (πάνω από 200.000 κυβικά ετησίως);

Αναδημοσίευση από-  https://dionysospost.gr/

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Το ομολογούν θρασύτατα, Έτσι «εκτέλεσαν» τη μεσαία τάξη

Του Προκόπη Χατζηνικολάου,  http://www.liberal.gr


Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια η μεσαία τάξη έχει πληρώσει το κόστος των καθυστερήσεων των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, και τα χαμηλά εισοδήματα κυρίως οι οικογένειες με παιδιά αλλά και οι ευπαθείς ομάδες έχουν αρχίσει να σηκώνουν το βάρος των μέτρων που έχει φέρει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τα προνοιακά επιδόματα περικόπτονται, το ΕΚΑΣ σχεδόν έχει καταργηθεί ενώ το επίδομα θέρμανσης έχει κοπεί δύο φορές.

Η πολιτική που ασκείται θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί τυχαία, ενώ οι δηλώσεις των υπουργών και μάλιστα από το βήμα της Βουλής όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αλλά επιχειρείται η πλήρη διαστρέβλωση των στοιχείων.

Για παράδειγμα, ο κ. Τσακαλώτος ανέφερε ότι το πλεόνασμα αυξήθηκε κατά 1 δισ. ευρώ εξαιτίας της αύξησης της απασχόλησης και της οικειοθελούς αποκάλυψης εισοδημάτων. Τα έσοδα από την αύξηση της απασχόλησης έχουν αυξηθεί κατά 161 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα έχουν χαθεί περίπου 400 εκατ. ευρώ από τα μπλοκάκια και τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Και αυτό που φαίνεται να παραγνωρίζει ο κ. Τσακαλώτος είναι ότι η μείωση της ανεργίας στηρίζεται αποκλειστικά στη μερική απασχόληση. Μπορεί το ένσημο να τιμολογείται ακριβώς στο ίδιο ποσό (εάν πρόκειται για μερική ή πλήρη απασχόληση) ωστόσο εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες των 400 ευρώ προσπαθούν να επιβιώσουν. Οπότε τα περί προτεραιότητας για την ανθρωπιστική κρίση είναι τουλάχιστον υπερβολές ή διαφορετικά ένα ενδιαφέρον αφήγημα για το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.

 Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, καθώς το υπουργείο Οικονομικών δεν διαθέτει ενημερωμένα στοιχεία, οι βεβαιωμένες οφειλές από την αποκάλυψη εισοδημάτων ανέρχονται στα 500 εκατ. ευρώ περίπου. Από αυτά όμως έχουν εισπραχθεί περίπου τα 150-200 εκατ. ευρώ.

Δηλαδή από την αύξηση της απασχόλησης και την οικειοθελή αποκάλυψη εισοδημάτων έχουν εισπραχθεί περίπου 350 εκατ. ευρώ και όχι 1 δισ. ευρώ όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομικών.

Το μόνο σίγουρο και για το οποίο υπουργός φαίνεται να χαίρεται είναι ότι έχει διαλυθεί η μεσαία τάξη. Τα τελευταία χρόνια έχουν σηκώσει το βάρος όλων των διαπραγματεύσεων. Οποιαδήποτε καθυστέρηση, οποιοδήποτε νέο μέτρο έχει πέσει στο κεφάλι της μεσαίας τάξης.

Είναι ενδεικτικό ότι το 92,5% των εσόδων του κράτους πληρώνει το 33% των φορολογούμενων. Και δυστυχώς τα επόμενα χρόνια θα είναι δυσκολότερα. Μπορεί η κυβέρνηση να «πουλάει» την έξοδο από τα Μνημόνια ωστόσο, αυτή συνοδεύεται από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και την μείωση των συντάξεων. Και τότε προφανώς στο πλαίσιο της «ανθρωπιστικής κρίσης» θα πονέσουν και οι χαμηλοσυνταξιούχοι αλλά οι εργαζόμενοι των 400 ευρώ. Και αυτό καθώς το αφορολόγητο θα μειωθεί στα 5.600 ευρώ.

Προς το παρόν και με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία η μεσαία τάξη φαίνεται να καταρρέει. Σύμφωνα με στοιχεία μεγάλων λογιστικών γραφείων η μεσοσταθμική αύξηση στα εκκαθαριστικά σημειώματα είναι της τάξης του 35-40% σημειώνοντας ότι υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις όπου ο φόρος ΄χει διπλασιασθεί. Μάλιστα αναφέρουν ότι ο φόρος πέρασε τη διαφορά (μεταξύ των εισοδημάτων 2015-2016) του εισοδήματος. Τα παράλογα αυτά συμβαίνουν εξαιτίας αφενός της αύξησης της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, αλλά κυρίως από τον επαχθέστερο τρόπο φορολόγησης όσων έχουν εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες και ελευθέριο επάγγελμα.

Η κυβέρνηση επί της ουσίας τιμωρεί τα μεσαία εισοδήματα και υψηλά εισοδήματα, αυξάνοντας σημαντικά τη φορολογία με αποτέλεσμα τα εκκαθαριστικά σημειώματα να είναι υψηλότερα από αυτά που είχαν εκδοθεί το περυσινό διάστημα και από τις υψηλότερες φορολογικές επιβαρύνσεις ιστορικά.

Για παράδειγμα:

1. Φορολογούμενος με εισόδημα το 2015 (φορολογική δήλωση 2016) 66.728,05 ευρώ το οποίο προέρχεται από μισθωτές υπηρεσίες και ελευθέριο επάγγελμα κλήθηκε να πληρώσει επιπλέον φόρο (αυτός που προκύπτει από την εκκαθάριση) 10.692 ευρώ.

Το 2016 (δήλωση 2017) το εισόδημα αυξήθηκε και ανήλθε στα 76.788,22 ευρώ. Η αύξηση αυτή του εισοδήματος οδήγησε σε ισόποση περίπου αύξηση της φορολογίας. Συγκεκριμένα ο επιπλέον φόρος έφθασε τα 21.646.51 ευρώ. Δηλαδή, φόρος υπερδιπλασιάσθηκε.

2. Φορολογούμενος με εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες το 2015 ύψους 20.000 ευρώ και από το ελευθέριο επάγγελμα 25.000 ευρώ. Ο φόρος που είχε καταβληθεί για τα εισοδήματα του το 2015 ήταν 9.600 ευρώ, ενώ για τα εισοδήματα του 2016 ο φόρος φθάνει τα 12.851 ευρώ, το οποίο είναι αυξημένο κατά 34% συγκριτικά με το 2015.

3. Φορολογούμενους με φορολογητέο εισόδημα 55.000 ευρώ. Κατέβαλε στην εφορία φέτος (συμπεριλαμβάνεται και ο παρακρατηθείς φόρος) συνολικά 23.000 ευρώ. Ο ΕΦΚΑ για το 2017 ανέρχεται στα 13.700 ευρώ. Συνολικά το κράτος παίρνει από τον φορολογούμενο το 66,7% του εισοδήματος. Σε αυτή την περίπτωση το κράτος διατηρεί το «πλειοψηφικό πακέτο».

Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

Το απατηλό όνειρο για «καθεστώς ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ»

Ολες οι τελευταίες κινήσεις της κυβέρνησης -από το κοινωνικό μέρισμα ως τους γραμματείς στα υπουργεία και την απλή αναλογική- δείχνουν ότι οι εκλογές είναι στο μυαλό της ηγεσίας της. Σε τελική ανάλυση όμως, οι σπασμωδικές κινήσεις φανερώνουν πάνω από όλα ηττοπάθεια

Γράφει ο  Άγγελος Κωβαίος, www.protagon.gr

Είναι πλέον προφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει στο μυαλό του τις εκλογές.

Το επιτελείο του διακινεί ότι επίκειται η διανομή του πλεονάσματος των 800 εκατ. ευρώ και ότι εξετάζεται πώς και σε ποιους θα χορηγηθεί, ενώ την ίδια στιγμή φουντώνει εντέχνως η φημολογία για μία νέα προσπάθεια να περάσει η απλή αναλογική ώστε να ισχύσει από τις αμέσως επόμενες εκλογές και παράλληλα ότι επισπεύδεται η εφαρμογή του μέτρου για διορισμό γενικών γραμματέων στα υπουργεία με τετραετή θητεία. Υποτίθεται ότι έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει θέσει σε ομηρία την επόμενη κυβέρνηση και θα ασκεί εξουσία από τα έδρανα της αντιπολίτευσης.

Υπό μία έννοια, πρόκειται για απέλπιδες προσπάθειες μίας κυβέρνησης που γνωρίζει ότι καταρρέει.
Τα παιχνίδια με τον εκλογικό νόμο είναι γνωστό ότι ξεκινούν όποτε οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου βλέπουν ότι οι ημέρες τους είναι μετρημένες.

Και η απόπειρα δημιουργίας ενός καθεστώτος με επέλαση στην δημόσια διοίκηση είναι όσο αφελής είναι και η αντίληψη εκείνων που δεν αντιλαμβάνονται ότι όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν.
Ο νόμος για τους νέους όρους διορισμού και υπηρεσίας των γενικών γραμματέων στα υπουργεία δεν είναι νέος. Εχει καταρτιστεί από τις αρχές του 2016.

Το ότι επανέρχεται στην επικαιρότητα δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει στο μυαλό της την πολιτική δολιοφθορά. Με τρόπο όμως που δείχνει ότι ποτέ της δεν έχει μπορέσει να αντιληφθεί τι σημαίνει η διαχείριση της εξουσίας.

Ακόμη και αν διορίσει γραμματείς τετραετούς θητείας, τι πιστεύει ότι θα έχει καταφέρει;
Το μέτρο μπορεί θεωρητικά να χαρακτηριστεί και σωστό και αν θέλει κάποιος να δει την πραγματικότητα και τα ουσιαστικά προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, θα μπορούσε να υπερθεματίσει και να υποστηρίξει κάτι ακόμη πιο ριζοσπαστικό: την επιλογή των γενικών γραμματέων από το σώμα των υπαλλήλων και την επετηρίδα και την απόλυτη αυτονόμησή τους από την πολιτική ηγεσία.

Πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο όμως χωρίς αξιολόγηση, τον δαίμονα αυτόν που ο ΣΥΡΙΖΑ πολεμάει με ό,τι μέσο διαθέτει; Δεν μπορεί.

Οι απόπειρες αυτές κανένα αποτέλεσμα δεν θα έχουν, τουλάχιστον όχι αυτό που οραματίζεται η κυβέρνηση. Ακόμη και αν έχει όλους τους γραμματείς δικούς της σε όλα τα υπουργεία, τι φαντάζεται ότι μπορεί να κάνει αν Πρωθυπουργός είναι ο Μητσοτάκης και υπουργοί οι δικοί του; Αντίσταση και μποϊκοτάζ; Για πόσο και πώς; Σε τελική ανάλυση ακόμη και αυτοί που θα διοριστούν θα θέλουν να παραμείνουν στις θέσεις τους και μάλλον θα ξεχάσουν την επανάσταση και θα τα βρουν με τον επόμενο υπουργό…

Σε κάθε περίπτωση, η προσπάθεια δείχνει την καθεστωτική αντίληψη, αλλά και τον ερασιτεχνισμό και τον τυχοδιωκτισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και εν τέλει αποκαλύπτει ότι αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι μόνο να παραμείνουν στην εξουσία με κάθε τρόπο, αλλά και να υπονομεύσουν τους επόμενους.

Πάνω από όλα όμως, δείχνει ότι η ηττοπάθεια έχει αρχίσει να τους κυριεύει.