Δε μεταναστεύουμε από τις αξίες μας

Το σκίτσο είναι του Wolinski, που δολοφονήθηκε το Γενάρη του 2015
κατά την επίθεση στο  γαλλικό περιοδικό  Charlie  Hebdo.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Αλεξάκος,
αναδημοσίευση από-  http://alexacos.blogspot.gr/2015/11/blog-post_14.html

 

Η Ευρώπη έζησε την 9/11 της. Μακάρι να είναι η τελευταία, όσο κι αν οι φασίστες που δημιούργησαν τις μεταναστευτικές από τη Συρία και αλλού, υπόσχονται συνέχεια.

Η χθεσινή επίθεση ήταν μία πρόσκληση, από τον κόσμο τους στον κόσμο μας.

Μας ζήτησαν να σταματήσουμε να δεχόμαστε τα θύματά τους στο έδαφος μας - τους πρόσφυγες. Μας ζήτησαν να μισήσουμε. Να βρούμε εχθρούς. Να κάνουμε πίσω από τις αρχές και τον τρόπο ζωής μας, να πλησιάσουμε το δικό τους.

Όσο σκληρό κι αν είναι ετούτη την ώρα, πρέπει να θυμηθούμε πως οι παραβιάσεις σε ανθρώπινα δικαιώματα και ανθρωπιστικές αρχές μετά την 11η Σεπτεμβρίου επί Bush στις ΗΠΑ, δεν έφεραν αποτελέσματα. Η ήττα μας ήταν διπλή: και κάναμε πίσω από αυτό που είμαστε και δεν είχαμε αποτέλεσμα.

Υπάρχει άλλος τρόπος, πέρα από όσα είχαν γίνει ευαγγέλιο τον τελευταίο καιρό. Η συμφωνία με το Ιράν αποτελεί πρόσφατη απόδειξη. Πρέπει να βρεθεί ο άλλος δρόμος και με το ISIS. Για την ώρα το μεγαλύτερο δώρο που τους έχουμε κάνει είναι τα εμπάργκο και οι αποκλεισμοί. Όπου έκλεισε μία κάνουλα η Δύση, την άνοιξε το Ισλαμικό Κράτος - το Χαλιφάτο - κερδίζοντας πολιτική δύναμη. Όπου έλειψε το ντίζελ από το γεωργό, το έδωσαν αυτοί. Όπου χάθηκε η ασφάλεια, την επανέφεραν αυτοί, με τον τρόμο. 

Δεν είναι απλοί τρομοκράτες. Ο στόχος τους δεν περιορίζεται στο αίμα - αυτό είναι εργαλείο σε ό,τι τους αφορά, προκειμένου να αποκτήσουν πολιτική ισχύ. Για να χτίσουν τη δική τους αιματηρή διακυβέρνηση.

Η υποταγή που μας ζητείται δεν είναι στην εξουσία τους, αλλά στη σκέψη τους.

Το πρώτο πλήγμα για αυτούς είναι το άσυλο της Δύσης στους πρόσφυγες που δημιουργούν. Ας τους κάνουμε «ηγέτες» του τίποτα - μίας άδειας χώρας. Αυτή είναι η πρώτη μάχη. Η Ευρώπη των 750 εκατομμυρίων κατοίκων μπορεί να απορροφήσει όλους τους Σύριους που ζητούν προστασία διασχίζοντας τις θάλασσες-νεκροταφεία. Το 1% των Ευρωπαίων είναι 7,5 εκατομμύρια άνθρωποι. Το 3% είναι 22,5 εκατομμύρια. Για ποιά αλλοίωση της φυσιογνωμίας της Ευρώπης τολμάει να μιλήσει ο David Cameron και η Marine Le Pen για να υποστηρίξουν τη φοβικότητα τους, ενισχύοντας τελικά το μίσος. Αυτός είναι ο αριθμός με την Ευρώπη μόνη της, χωρίς τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τον Καναδά ή την Αυστραλία.

Η επίθεση στο Παρίσι δεν πρέπει να γίνει ταφόπλακα στον ανθρωπισμό ή φερετζές στην υποκρισία που προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ Αϊλάν και πολιτικού κόστους. Ένα αεροπορικό εισιτήριο από τη Σμύρνη στο Βερολίνο κοστίζει κάτω από 100€. Σήμερα οι πρόσφυγες πληρώνουν πάνω από 3,000€ για το ίδιο ταξίδι, αν ζήσουν. Αν δε σακατευτούν στο δρόμο. Πόσο κοστίζουν οι βενζίνες του Λιμενικού και της Frontex; Πόσο οι επιχειρήσεις διάσωσης; Πόσο το παγωμένο βλέμμα όσων βλέπουν καθημερινά νεκρούς στις όχθες τους; Τα στρατόπεδα και οι καταυλισμοί. Οι ευρωπαϊκές Σύνοδοι κι η γραφειοκρατία τους; Και τι αποτέλεσμα έχουν για αυτό το κόστος; 

Τι προσέφερε όλη αυτή η αναβλητικότητα και τελικά δειλία στο πρόβλημα; Τι προσέφερε ακόμα και σε όσους φοβήθηκαν το πολιτικό κόστος. Τώρα τους απορρίπτουν και οι προοδευτικοί μαζί με τους φοβικούς ενώ η πηγή αυτού του κόστους μεγαλώνει κάθε μέρα, με κάθε νέο νεκρό. Με κάθε νέο σκλάβο στην πατρίδα του. 

Προστασία σε όλους, ισοπέδωση του ISIS και ανοικοδόμηση. Αυτή είναι η απάντηση. Όχι ο φόβος - όχι ο ενδοτισμός σε ό,τι αυτοί οι δολοφόνοι πρεσβεύουν.