Η απάτη Τσίπρα περί Συναίνεσης απέτυχε οικτρά…

Μια βαριά πολιτική ήττα γνώρισε σήμερα η καταρρέουσα κυβέρνηση και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας. Εκεί που έστηνε πριν από λίγες ημέρες ένα επικοινωνιακό σόου, οι εξελίξεις στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών απέδειξαν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός

Πριν 2 ημέρες, έντρομος, τηλεφωνεί από το Ισραήλ στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να οργανώσει άρον-άρον Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών για το προσφυγικό, το ασφαλιστικό κλπ.

Για δυο ημέρες προσπάθησε να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά τη σύσκεψη αυτή για να παγιδέψει και στριμώξει στη γωνία την αντιπολίτευση, ποντάροντας στις εσωκομματικές εκκρεμότητες της Νέας Δημοκρατίας και σε πρόθυμους εν δυνάμει πολιτικούς του συμμάχους.

Αν ο πραγματικός στόχος του όταν συγκαλούσε τη σύσκεψη, ήταν να ανοίξει κανάλι συνεννόησης στο μείζον θέμα του ασφαλιστικού, ο χειρισμός και τα επιχειρήματά του στη συζήτηση στο Προεδρικό Μέγαρο πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο: να διευρύνει το χάσμα.

Αν ο στόχος του ήταν να δείξει στους βουλευτές του ότι η ψήφιση των επώδυνων νέων ρυθμίσεων για τις συντάξεις θα πέσει αποκλειστικά στις δικές τους πλάτες με ό,τι αυτό συνεπάγεται, πέτυχε τον στόχο του.

Αν στόχος του ήταν να δείξει στους δανειστές ότι, αυτός είναι κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και διαθέτει στη βουλή  διευρυμένη κοινοβουλευτική στήριξη, απέτυχε οικτρά.

Οι σημερινές εξελίξεις, που προήλθαν από μια κακά σχεδιασμένη πολιτική πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα, απέδειξαν ότι δυο μόλις μήνες μετά τις εκλογές (δεύτερες μέσα σε 7 μήνες…) τελειώνει άδοξα ο πολιτικός χρόνος για την κυβέρνηση. Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει...

Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος. Η πλήρης κατάρρευση πολιτικά κι επικοινωνιακά της κυβέρνησης καταγράφει την προφανή της αδυναμία να κυβερνήσει, μαζί με μια πρωτοφανή μέσα σε δυο μήνες πρόωρη κόπωση και φθορά. Οι δηλώσεις Τσίπρα μετά το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών και ο δημόσιος εκνευρισμός του αποδεικνύουν ότι, δεν έχει πλέον την πρωτοβουλία των κινήσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Με αυτά τα δεδομένα, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα μπορέσει το επόμενο διάστημα να περάσει κρίσιμα νομοσχέδια στη βουλή αλλά -και πολύ περισσότερο- να τα υλοποιήσει.

Σε αυτές τις συνθήκες, όσοι σκέπτονταν –στήνοντας γέφυρες- να γίνουν δεκανίκια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην παραπαίουσα κυβέρνηση (και είχαν ονοματεπώνυμο), πολύ γρήγορα κατανόησαν ότι,  απλά θα καταλήξουν μαζί της στο βάραθρο. Κι έτσι κάηκαν σαν πολιτικές εφεδρείες διάσωσης του συστήματος εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι, οι δυο μεγαλύτερες δυνάμεις της αντιπολίτευσης (ΝΔ και Δημοκρατική Συμπαράταξη) αρνήθηκαν να υπογράψουν το κοινό ανακοινωθέν της Προεδρίας, αποστερώντας από την κυβέρνηση και το τελευταίο φύλλο συκής.

Παράλληλα, οι σοβαρές διεθνείς εξελίξεις που βάζουν κυριολεκτικά φωτιά στη γειτονιά της Ελλάδας, δεν επιτρέπουν τη συνέχιση των τυχοδιωκτισμών κι ερασιτεχνισμών της κυβέρνησης Τσίπρα. Και αυτό του διαμηνύεται σαφώς από τον διεθνή παράγοντα, που δεν είναι διατεθειμένος να στηρίζει αυτό το απίστευτο συνονθύλευμα και τους πειραματισμούς του σε βάρος του ελληνικού λαού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όπως έστρωσε πέντε χρόνια τώρα θα κοιμηθεί.  

Όταν κατηγορούσε συλλήβδην τις τρεις διαδοχικά ελληνικές κυβερνήσεις από το 2009 και δώθε σαν δοσίλογους, γερμανοτσολιάδες, προσκυνημένους,

όταν δίχαζε τον ελληνικό λαό σε μνημονιακούς κι αντιμνημονιακούς,

όταν προπηλάκιζε τους πολιτικούς του αντιπάλους,

όταν αρνούνταν πεισματικά την ελάχιστη εθνική συνεννόηση,

όταν υποσχόταν τα πάντα στους πάντες,

όταν εξαπατούσε τους πολίτες με το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος,

δεν είχε υπολογίσει ότι, τα όμορφα όνειρα όμορφα καίγονται.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση αυτή σύντομα θα αποτελεί παρένθεση για τη χώρα κι ο Αλέξης Τσίπρας ένα δυσάρεστο παρελθόν. Αυτό πολύ λίγο ενδιαφέρει όμως τον ελληνικό λαό. Για την επιβίωση της πατρίδας είναι επείγουσα ανάγκη ο σχηματισμός κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας μακράς πνοής αλλιώς ο κίνδυνος εθνικής τραγωδίας με απρόβλεπτες συνέπειες για τα εθνικά συμφέροντα είναι κάτι παραπάνω από ορατός.