(αναδημοσίευση από- www.ethnos.gr)
Ο Λεωνίδας Κύρκος είχε μια αγαπημένη έκφραση: «O καθένας τελικά κρέμεται από το ποδαράκι του». Δηλαδή ή μπορεί ή δεν μπορεί. Και το ποδαράκι του πρωθυπουργού είναι πολύ αδύναμο για να σηκώσει τον ίδιο, πόσω μάλλον τη χώρα. Γι' αυτό δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να μεταβληθεί σε σοσιαλδημοκράτη μεταρρυθμιστή, γι' αυτό οι εκλογικές του νίκες αποδείχθηκαν σε χρόνο μηδέν πύρρειοι, γι' αυτό και η κρίση πανικού τώρα που τα ασύστολα ψεύδη γυρίζουν μπούμερανγκ, γι' αυτό και η αναζήτηση παντί τρόπω σανίδας σωτηρίας σε αυτούς που καθύβρισε και συκοφάντησε.
Το τέλος αυτής της κυβέρνησης έρχεται αναπόφευκτα όχι μόνο σαν ηθική καταδίκη αλλά κυρίως σαν ανάγκη για να ξεκινήσει η ανόρθωση της χώρας. Οσο αυτή η κυβέρνηση, με αυτόν τον πρωθυπουργό, παραμένει, τα αδιέξοδα θα πολλαπλασιάζονται. Επιβιώνει συρόμενη προς το τέρμα λόγω της δραματικής κατάστασης της αξιωματικής αντιπολίτευσης και της μέχρι στιγμής αδυναμίας των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας και του μεταρρυθμιστικού κέντρου να συγκροτήσουν ένα νέο και μεγάλο πολιτικό υποκείμενο που θα αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική λύση. Η αδυναμία της αντιπολίτευσης είναι που επιτρέπει στον Τσίπρα να παραμένει γαντζωμένος στην εξουσία και οδηγεί ορισμένους σε αμφιθυμία ως προς την παροχή μιας αόριστης συναίνεσης, η οποία απλώς θα του δώσει χρόνο που θα αφαιρεθεί από τη χώρα.
Η χώρα δεν μπορεί να πάει σε εκλογές γιατί αυτό συνεπάγεται αυτομάτως Grexit. Δεν μπορεί να συνεχίσει να κυβερνάται από κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου, ενδεχόμενη δε προσθήκη του Λεβέντη θα προσθέσει στην καταστροφή τη γελοιοποίηση. Αν δεν μπορεί να κυβερνήσει -και αποδεδειγμένα και σχεδόν ομολογημένα δεν μπορεί-, τότε πρέπει να αναζητηθεί νέα πλειοψηφία, νέα κυβέρνηση και άλλος πρωθυπουργός. Αυτήν την εξέλιξη η αντιπολίτευση, παρά την αδυναμία της, μπορεί να την επιβάλει. Γιατί η αδυναμία μιας κυβέρνησης που δεν μπορεί να κυβερνήσει είναι μεγαλύτερη. Και γιατί αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να καταβάλει για την αποτυχία της, τα προβλήματα που επισώρευσε, το μίσος που καλλιέργησε με το διχαστικό ή «εμείς ή αυτοί».
Η πολιτική δεν γίνεται εν κενώ σε συνθήκες εργαστηρίου, αυτός που προξένησε τόση ζημιά στη χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι πρωθυπουργός. Γιατί, πολύ απλά, αν συνεχίσει θα βλάψει έτι περαιτέρω. Προχθές προσπάθησε απεγνωσμένα να βρει χρήσιμους ηλίθιους σε μια απολύτως άχρηστη (ελπίζω να το συνειδητοποίησαν οι συμμετέχοντες) σύγκληση του Συμβουλίου πολιτικών αρχηγών. Οταν απέτυχε κατά το μεγαλύτερο μέρος (το Ποτάμι ειλικρινά δεν κατάλαβα τι θέλει και δεν πρέπει να είμαι ο μόνος) άρχισε πάλι τις απειλές και τις ύβρεις, πέταξε στα σκουπίδια το συναινετικό ύφος. Ο,τι όμως και να κάνει, όσες διαδρομές και αν διανύσει από τα παρακάλια μέχρι τις απειλές, οι τίτλοι τέλους για αυτόν και την κυβέρνησή του άρχισαν να ανεβαίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου