Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Να παραιτηθούν Τώρα οι τυχοδιώκτες

Βυθίζεται η Ελλάδα

 

Μια πανικόβλητη  κυβέρνηση, κουρασμένη και σε αποσύνθεση, προσπαθεί με  απεγνωσμένες προσπάθειες  να σώσει την εξουσία της, αλλάζοντας κάθε μια ώρα τη γραμμή πλεύσης της. Μετά το αίσχος  των capital controls, των κλειστών τραπεζών, της αθέτησης πληρωμής των υποχρεώσεων της στο  ΔΝΤ (όπως παλιότερα η Σομαλία, Ζιμπάμπουε και Σουδάν), της λήξης του 4μήνου Προγράμματος, έρχεται τώρα και ζητάει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ένα νέο  Μνημόνιο και δάνειο ύψους περίπου 30 δις ευρώ.

Προσπαθεί απεγνωσμένα να αποτρέψει τη λαϊκή έκρηξη, που απειλεί να την σαρώσει, προχωρώντας σε ένα μαϊμού  δημοψήφισμα. Κι ενώ οι εξελίξεις όσο περνούν οι ώρες είναι καταιγιστικές, ενώ οι πολίτες στενάζουν στις ουρές των ΑΤΜ, των βενζινάδικων, των  super  markets, συνεχίζει να κινείται με πρωτοφανή ερασιτεχνισμό, χωρίς σχέδιο, με αναλγησία και άγνοια κινδύνου. Απομονωμένη διεθνώς, βολοδέρνει σαν καρυδότσουφλο, υπονομεύει καίρια τη γεωπολιτική θέση της χώρας με σοβαρούς κινδύνους για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Το κλίμα στην ΕΚΤ είναι  βαρύ καθώς η Ελλάδα να βρίσκεται εκτός προγράμματος στήριξης και αφού δεν εγκρίθηκε το αίτημα της για ολιγοήμερη παράταση του προγράμματος, χάνοντας 12,5 δις Ευρώ από τον  EFSF. Η μη πληρωμή των υποχρεώσεων μας στο ΔΝΤ συνεπάγεται την απώλεια 3,6 δις  που ανέμενε η κυβέρνηση. Χώρια το πακέτο Γιούνκερ των 35 δις Ευρώ, το πρόγραμμα Ντράγκι για την ποσοτική χαλάρωση και το πλήρες πάγωμα του  ΕΣΠΑ.
Αβέβαιο παραμένει αν τελικά θα πραγματοποιηθεί το προγραμματισμένο για την Κυριακή δημοψήφισμα, καθώς κυβερνητικοί παράγοντες δεν αποκλείουν την πιθανότητα αυτό να μην διενεργηθεί.
 
Αφού δυναμίτισε μεθοδικά την  τόσο αναγκαία σε αυτές τις συνθήκες Εθνική Συνεννόηση και υποδαύλισε συστηματικά  τον  Εθνικό Διχασμό, οδηγεί τον ελληνικό λαό στην απόγνωση, την εξαθλίωση, την αβεβαιότητα, το φόβο, τη φτώχεια. Αν διαθέτει στοιχειώδες ένστικτο αυτοσυντήρησης και πατριωτισμού, μόνο μια υπηρεσία μπορεί να προσφέρει στη χώρα.
 
Να φύγει τώρα, παραχωρώντας της θέση της σε μια κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, που θα διασφαλίσει την απρόσκοπτη πορεία της χώρας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, θα την ανορθώσει  από τα ερείπια της και θα βάλει τις βάσεις για την Ανάπτυξη της.

ΟΧΙ  άλλα δάκρυα και πόνο
ΟΧΙ  άλλους  τυχοδιωκτισμούς

Είναι Πατρίδα, δεν είναι Παρτίδα


Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Ελλάδα, Ευρώπη, Δημοκρατία

Δεν θα αφήσουμε το  Μαύρο  Μέτωπο  ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
να αποκόψει με τους τυχοδιωκτισμούς του την Ελλάδα από την  Ευρώπη
και να μας  γυρίσει  δεκαετίες πίσω.

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Κλειστοί ή Ανοιχτοί Ορίζοντες;



Στα κείμενα τους, Ιδρυτική Διακήρυξη και Προεκλογικές Δεσμεύσεις, επαγγέλθηκαν το διαφορετικό. Κι από κει ονομάστηκαν Ανοιχτοί Ορίζοντες.

Ένα χρόνο μετά τις εκλογές και δέκα μήνες μετά την ανάληψη της διοίκησης του δήμου  Διονύσου αυτό παραμένει ζητούμενο. Μια πολυσυλλεκτική παράταξη για να ομογενοποιηθεί σταδιακά έχει ανάγκη κανόνων λειτουργίας, έχει ανάγκη τη συλλογικότητα, τη δημοκρατία στην εσωτερική της ζωή, όχι την ενός ανδρός αρχή και την εξωθεσμική δράση παράκεντρων εξουσίας.

Πράγματι, στη διάρκεια του καλοκαιριού του 2014 ο Δήμαρχος, συνειδητοποιώντας την ανάγκη μορφοποίησης σε ενιαία παράταξη του προεκλογικού σχήματος, ανέθεσε σε στέλεχος των Ανοιχτών Οριζόντων το έργο σύνταξης Κανονισμού Λειτουργίας της δημοτικής παράταξης. Το υλικό αυτό του παραδόθηκε τον Σεπτέμβρη 2014.

Υποτίθεται ότι, τα επόμενα βήματα θα ήσαν η Διαβούλευση στο εσωτερικό της παράταξης, ώστε να καταλήξει στην οριστική του μορφή, η ψήφιση του και να αρχίσει να εφαρμόζεται. Μετά από δέκα ολόκληρους μήνες, τίποτα απολύτως από τα παραπάνω δεν προχώρησε. Γιατί; Ποιος αποφάσισε γιαυτό, με ποιους, πότε, και με ποιο σκεπτικό;

Δικαιολογημένα, λοιπόν, μπορούμε να αναρωτηθούμε-
Υπάρχουν οι  Ανοιχτοί Ορίζοντες;

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Η κυβερνητική πλειοψηφία σε αποσύνθεση....

Ένα νέο πολιτικό τοπίο βρίσκεται ήδη υπό διαμόρφωση το επόμενο χρονικό διάστημα, χωρίς ακόμη να μπορούμε να προσδιορίσουμε ακριβώς ποια μορφή θα πάρει τελικά.

Στο εσωκομματικό πεδίο του κυβερνώντος κόμματος οι αναταράξεις είναι ιδιαίτερα έντονες και εμφανείς σε όλους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στη χθεσινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ το πολιτικό θερμόμετρο ανέβηκε και τα νεύρα όλων τεντώθηκαν. Η Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη άσκησε σκληρή κριτική επί της ελληνικής πρότασης, με βουλευτή που πρόσκειται σ’ αυτή να δηλώνει στο iefimerida.gr πως «αυτή η συμφωνία έτσι όπως δεν έχει νόημα γιατί οι προτάσεις μας δεν είναι υποστηρίξιμες».

Και οι «προεδρικοί» όμως βγήκαν στο… αντάρτικο, με μέλη του οργάνου να διατυπώνουν τις διαφωνίες τους, προκρίνοντας ακόμα και το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες. «Και να ψηφιστεί η συμφωνία, δεν θα έχει καμία μοίρα στον ΣΥΡΙΖΑ», έλεγε άλλο στέλεχος του κόμματος στο μεταφέροντας την ατμόσφαιρα των συζητήσεων.

Στην περίπτωση που δρομολογηθούν με τρόπο ομαλό οι εξελίξεις και υπάρξει συμφωνία, τότε κατά πάσα πιθανότητα αύριο το απόγευμα θα συνεδριάσει εκτάκτως η Κεντρική Επιτροπή και το Σάββατο η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Αυτό το κλίμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι, ο Τσίπρας έχει από ελάχιστα έως μηδενικά περιθώρια ελιγμών. Κι αυτό συνιστά ίσως μεγαλύτερο πρόβλημα από τις πιέσεις που δέχεται στις διαπραγματεύσεις.

Αμφίβολο  παραμένει, αν την επόμενη μέρα θα διατηρηθεί η κυβερνητική πλειοψηφία ή αν αποσυντεθεί κατά την κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή, αν και η συμφωνία θεωρείται δεδομένο ότι θα ψηφιστεί και από ένα μέρος της αντιπολίτευσης. Και ναι μεν μπορεί να μην υπάρξει πρόβλημα ψήφισης αλλά αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα έχει χάσει τη δεδηλωμένη στη Βουλή.  Ακόμα πιο σοβαρό είναι το πρόβλημα όμως αν η κυβέρνηση, με την παρούσα σύνθεση της μπορέσει να εφαρμόσει και να υλοποιήσει την δέσμη μέτρων που θα περιέχει μια νέα συμφωνία..



Η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ στους Θεσμούς

Αφιερώνεται εξαιρετικά σε όσους, και ήσαν πολλοί, είχαν αυταπάτες ότι δήθεν η Αριστερά θα εφαρμόσει έναν εναλλακτικό δρόμο για την Ελλάδα, μακρυά από τα Μνημόνια. Να δούμε τώρα πόσοι από αυτούς θα τα καταπιούν αμάσητα στην ψηφοφορία στη Βουλή...
(ολόκληρη η πρόταση  εδώ- http://www.protothema.gr/economy/article/487256/auti-einai-i-elliniki-protasi-pou-katatethike-stous-thesmous/

Ενδεικτικά, σταχυολογούμε ορισμένα  μέτρα:

- αύξηση της εισφορά των συνταξιούχων στον κλάδο υγείας στο 5% κατά μέσο όρο, λαμβανομένης υπόψη της δυνατότητας καταβολής των εισφορών. Αυτό θα περιλαμβάνει και τις επικουρικές συντάξεις

- αύξηση στην εισφορά του κλάδου υγείας για τις επικουρικές συντάξεις από το 0% στο 5%
- αύξηση της εισφοράς για τα επικουρικά ταμεία από το 3% στο 3,5%
- αύξηση της εισφοράς για τις κύριες συντάξεις του ΙΚΑ κατά 3.9%
- αύξηση της εισφοράς αλληλεγγύης για το 2015 με τους συντελεστές να αυξάνονται σταδιακά


- αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ και η προσαρμογή στις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης
 
ΦΠΑ από το 13% στο 23%
  • όλα τα μεταποιημένα, συσκευασμένα και κονσερβοποιημένα τρόφιμα- μακαρόνια, ρύζι, αλεύρι, ζάχαρη, καφές, κακάο, μαρμελάδες, σοκολάτες, παγωτά, είδη ζαχαροπλαστικής, μπαχαρικά, αλάτι, προψημένο ψωμί, προμαγειρεμένα φαγητά, ψωμί του τοστ, φρυγανιές, συσκευασμένα κουλούρια, μπισκότα, πατατάκια, τσιπς κ.λπ.
  • Εισιτήρια μέσων μαζικής μεταφοράς, κόμιστρα ταξί, αεροπλάνων, πλοίων
  • Υπηρεσίες επισκευής παλαιών κατοικιών,
  • Εισιτήρια θεάτρου, κινηματογράφου, θεαμάτων
  • Αναψυκτικά και χυμοί
  • Επισκευή και συντήρηση παλαιών κατοικιών
  • Υπηρεσίες από συγγραφείς, καλλιτέχνες, συνθέτες
  • Ανθη-φυτά
- κατάργηση των εξαιρέσεων ΦΠΑ στα νησιά και  πρόβλεψη για εκπτώσεις φόρων μόνο για τους μόνιμους κατοίκους με χαμηλά εισοδήματα

ΦΠΑ από 6,5% στο 13%
  • Η διαμονή στα ξενοδοχεία
  • Οι εκδόσεις εφημερίδων, περιοδικών και λοιπών εντύπων
- πώληση των περιφερειακών αεροδρομίων και του Ελληνικού
- πώληση των λιμένων του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ
- παράταση της σύμβασης παραχώρησης του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών
- για τα έργα ακίνητης περιουσίας, το ΤΑΙΠΕΔ θα θέσει ετήσιους στόχος προσόδων που θα συνάδουν με το συνολικό στόχο εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις

- απελευθέρωση επιλεγμένων κλειστών επαγγελμάτων και συγκριμένων αγορών
- εφαρμογή της βελτιωμένης εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ
- αύξηση του εταιρικού φόρου το 2016 από το 26% στο 29%

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Βγήκαν τα μαχαίρια στο ΣΥΡΙΖΑ

Η  εφημερίδα  Εποχή (Τσίπρας) κατηγορεί την  Iskra (Λαφαζάνης)
ως  "μεγαλομανείς μπολσεβίκ".....

Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είν΄ όπως παλιά.

Η απότομη επιτάχυση των πολιτικών εξελίξεων βρίσκει τον  ΣΥΡΙΖΑ στη δίνη μιας σοβαρής εσωτερικής σύγκρουσης, σαν αυτές που γνώρισε η αριστερά στην ιστορική της διαδρομή και πάντα κατέληγαν σε διασπάσεις.
Είναι φανερό ότι, το τοπίο στο εσωτερικό της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει τα χαρακτηριστικά της κινούμενης άμμου.
Βρισκόμαστε λοιπόν για μια ακόμη φορά στην πρόσφατη ιστορία μας στις παραμονές σημαντικών ανακατατάξεων, που θα μετασχηματίσουν το σημερινό status  quo.
Ζούμε ήδη τα πρόδρομα φαινόμενα των αλλαγών που κυοφορούνται, αν και όχι  ευκρινώς από μια επιφανεακή παρατήρηση-ανάλυση.

Η επικείμενη συμφωνία με τους εταίρους θα έχει σοβαρές συνέπειες στην κυβερνώσα Αριστερά. Αυτό δείχνει  η σφοδρή σύγκρουση που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην ιστοσελίδα iskra, που απηχεί τις απόψεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη, και την εφημερίδα «Εποχή» που ανήκει στην εκδοτική ομπρέλα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Εποχή εξαπέλυσε με άρθρο της σφοδρότατη επίθεση εναντίον της Αριστερής Πλατφόρμας και του Ιskra. Η απάντηση ήταν άμεση. Το Ιskra κάνει λόγο για «λιβελογράφημα» και «αφοριστικό» κείμενο, που «βρίθει αποκλειστικά από εμπαθείς χαρακτηρισμούς, ανοίκειες προσωπικές επιθέσεις και μειωτικές αναφορές στην κομματική διαδρομή συλλήβδην και συλλογικά (πλην των δεκαετιών στο ΚΚΕ!), αρκετές εκ των οποίων λέγονται και γράφονται κατά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ συνήθως από δεξιά και ακροδεξιά χείλη και έντυπα».


Διαβάστε την απάντηση της Iskra και την σφοδρή επίθεση της Εποχής.

ΕΝΑ ΛΙΒΕΛΟΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ISKRA ΣΤΗΝ ''ΕΠΟΧΗ''(20/6)
(Κυρ. 21/6/15 - 19:59)
Η ΤΖΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟ ''ΣΤΥΛ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚ''

Με πραγματική έκπληξη διαβάσαμε στην εφημερίδα ''Εποχή''(!!!) της 20ης Ιουνίου ένα λιβελογράφημα, στην κυριολεξία, κατά της Iskra και της ''Αριστερής Πλατφόρμας'', το οποίο φέρει την υπογραφή της Τζίνας Πολίτη. Θεμιτή η κριτική ακόμα και η πιο σκληρή επίθεση ανάμεσα σε αριστερά έντυπα και ιστοσελίδες. Το κείμενο, όμως, αυτό υπό το ''μεταμοντέρνο'' τίτλο ''Το στυλ μπολσεβίκ'' στην ''Εποχή'' δεν ασκεί ούτε κριτική ούτε επίθεση, όσο σκληρή και αν είναι. Το αφοριστικό αυτό κείμενο βρίθει αποκλειστικά από εμπαθείς χαρακτηρισμούς, ανοίκειες προσωπικές επιθέσεις και μειωτικές αναφορές στην κομματική διαδρομή συλλήβδην και συλλογικά (πλην των δεκαετιών στο ΚΚΕ!), αρκετές εκ των οποίων λέγονται και γράφονται κατά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ συνήθως από δεξιά και ακροδεξιά χείλη και έντυπα. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τους λόγους και τις αφορμές που υποκίνησαν ένα τέτοιο λιβελογράφημα, που έχει οσμή από άλλες σκοτεινές περιόδους μέσα στην Αριστερά όπου το επιχείρημα το αντικαθιστούσαν οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και οι μειωτικές προσωπικές αναφορές.

Ας μην δίνουμε όμως προεκτάσεις σε ασήμαντα περιστατικά. Παραδίδουμε απλώς αυτούσιο το κείμενο στην κρίση των αναγνωστών μας.

ΤΟ ΣΤΥΛ ''ΜΠΟΛΣΕΒΙΚ''
Της ΤΖΙΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗ*

Το στυλ «μπολεσβίκ» δεν έπαψε ποτέ να εξασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία σε στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, παρά του γεγονός ότι ο προσωπικός βίος αυτών των στελεχών και μελών δεν διαφέρει σε τίποτα από εκείνον ενός μικροαστού γραφειοκράτη. Έτσι, αν όχι οργή, προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία το γεγονός ότι η Αριστερή Πλατφόρμα είχε το θράσος να ονομάσει το μέσο επικοινωνίας της Ίσκρα, θεωρώντας πως έτσι επικυρώνει την επαναστατική της ταυτότητα! Σίγουρα, τα κόκκαλα του Λένιν θα τρίζουν από το σύνδρομο «επαναστατικής» μεγαλομανίας που έχει καταλάβει τα κομματικά εκείνα στελέχη, τα οποία πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του βίου τους στρογγυλοκαθισμένα στα γραφεία της Κουμουνδούρου, στα βουλευτικά έδρανα και τώρα σε υπουργικούς θώκους!

Ίσως να πρέπει να ξαναδιαβάσουν το «Τι να κάνουμε;» για να καταλάβουν ότι αυτό που ο Λένιν αποκαλεί «αποκαλυπτική φιλολογία», η οποία αποτελεί τη βασική προϋπόθεση κάθε επαναστατικού έντυπου λόγου που στοχεύει στην ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης και δράσης, αφορά στην ολόπλευρη ανάλυση και μετάδοση γνώσης των σημαντικών εκείνων πολιτικών, θεσμικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και ιδεολογικών πρακτικών, που καθορίζουν τη συνείδηση και όχι τη ζωή μόνο των εργαζομένων, αλλά όλων των τάξεων. Με άλλα λόγια , αυτό που θεωρεί καθήκον κάθε επαναστατικού έντυπου λόγου ο Λένιν, είναι να μάθει στους αναγνώστες πώς να διαβάζουν την πραγματικότητα μέσα στην οποία καλούνται να ζήσουν και να την κατανοήσουν, προκειμένου να την υπερβούν.

Δυστυχώς, τίποτα από όλα αυτά δεν εξυπηρετεί το ψευδεπίγραφο έντυπο που διακινείται. Η όλη προσπάθεια επικεντρώνεται αφενός σε ένα άγονο, εσωστρεφή, εσωκομματικό ανταγωνισμό, και αφετέρου στην «καθοδήγηση» εκείνων των συντρόφων και συντροφισσών, που έχουν αναλάβει την ανέξοδη αναπαραγωγή στο φαντασιακό των Οργανώσεων Μελών του στυλ «μπολσεβικ». Πέρα από το «Τι να κάνουμε;» δεν θα έβλαπτε και μια ανάγνωση της σημαντικής μελέτης του Τρότσκι Η πάλη ενάντια στον φασισμό στη Γερμανία.

Οι καιροί ζητούν από την κυβέρνηση και την κομματική ελίτ του ΣΥΡΙΖΑ αταλάντευτη πολιτική περίσκεψη και όχι «επαναστατικούς» φαμφαρονισμούς στα τηλεπαράθυρα. Στην Ελλάδα, και όχι μόνο, το πολιτικό σύστημα καταρρέει. Μια αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει δεν θα σημάνει μόνο το τέλος της Αριστεράς και της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Θα σημάνει και το τέλος του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα. Η ευθύνη είναι βαριά.
*Πηγή: ''Εποχή''(20/6)

 

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Οι επιτυχίες της Αριστεράς ήταν οι ήττες της…



Ο τυχοδιωκτισμός του Σύριζα κατάστρεψε την Ελλάδα με
τις πρόωρες εκλογές,
την τεράστια αβεβαιότητα,
την προοπτική της χρεοκοπίας και της νέας δραχμής,
την αλλοπρόσαλλη πολύμηνη διαπραγμάτευση και
πολλαπλάσιες περικοπές σε σχέση με την κυβέρνηση Σαμαρά.

Ουδείς φανταζόταν το 2014 ότι αυτή η κυβέρνηση θα μπορούσε να προκαλέσει τόσο μεγάλη καταστροφή και να μας απειλεί επιπλέον με την πολλαπλάσια καταστροφή της νέας δραχμής, έτσι ώστε να είμαστε ευγνώμονες ότι δεν έκανε ακόμα το χειρότερο που θα μπορούσε να κάνει!
Καθηγητής Νίκος Οικονομίδης

Μια ατελείωτη αλυσίδα αποτυχιών, που στοίχισαν πόνο και αίμα- 1944, 1947-1949, 1967, 1968 και πάει λέγοντας…

Νέα Πνοή: τέτοια υποκρισία;



Διαβάζοντας προσεκτικά κανείς την πρόσφατη ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης  Νέα Πνοή για τον  Διόνυσο (http://www.edionysos.gr/2015/06/blog-post_29.html) διαπιστώνει με θλίψη τα εξής :

  1. Δεν είναι τουλάχιστον υποκριτικό να υπογράφει αυτή την ανακοίνωση σχετικά με την τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και ο επικεφαλής της, όταν απουσιάζε άλλη μια φορά από αυτήν, όπως συστηματικά πράττει εδώ και 10 μήνες περιφρονώντας  τα θεσμικά όργανα του δήμου και τους ψηφοφόρους του;
  2. Δεν είναι τουλάχιστον υποκριτικό να μιλάει για υψηλά μισθώματα σε δημοτικά κτίρια, όταν ο ίδιος την περίοδο 2007-2010 σαν αρμόδιος Αντιδήμαρχος υπέγραφε μια σειρά τέτοιων υψηλών μισθωμάτων, όπως π.χ. στο κεντρικό κτίριο του δημαρχείου, το ΚΕΠ και το Κτηματολόγιο Αγίου Στεφάνου; Τα οποία μείωσε αισθητά και η δημοτική αρχή Καλαφατέλη και η δημοτική αρχή Ζαμάνη; Είναι ενδεικτική η μείωση του ενοικίου του δημαρχείου κατά  4.000  Ευρώ μηνιαία…..
  3. Αν θίγονται πράγματι από την αναφορά  Στάϊκου περί  «μαύρου χρήματος», δεν έχουν παρά να δώσουν αμέσως στη δημοσιότητα τις προσωπικές φορολογικές τους δηλώσεις, για να διαπιστωθεί αν δηλώνουν εδώ και χρόνια σε αυτές όλες τις αμοιβές τους από τις δραστηριότητες τους στον Διόνυσο. Και ο νοών νοείτω…..
  4. Δεν είναι υποκριτικό να εγκαλούν τον κ. Σταϊκο για θεσμική εκτροπή και άδικες κατηγορίες, όταν οι ίδιοι στο Δελτίο  Τύπου τους για το κτίριο του  ΚΑΠΗ Δροσιάς, ρίχνουν τόνους λάσπη στον ανεμιστήρα με απαράδεκτα υπονούμενα;
  5. Και καλό είναι πριν τοποθετηθούν σε τέτοια ζητήματα, να μην ξεχνούν τον δικό τους βίο και πολιτεία κατά την άσκηση των καθηκόντων τους την περίοδο  2007-2010. Αν χρειαστεί, θα επανέλθουμε δριμύτεροι. 
Γιατί, εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι!


Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

"Αναζητώντας δικτάτορα"; (Ο ρόλος της Ζ. Κωνσταντοπούλου)

Του Γιώργου Καραμπελιά 

Η ελληνική κοινωνία, στο έπακρο απελπισμένη, βρίσκεται προς αναζήτηση του ισχυρού άνδρα ή της γυναίκας που θα της επιτρέψει να ταυτιστεί φαντασιακά με κάποια ισχυρή εξουσία, η οποία θα της δώσει επιτέλους την αίσθηση μιας ισορροπίας και μίας τάξης. Από την αρχή της κρίσης, στις πλατείες και στις συζητήσεις των «καθημερινών ανθρώπων», μπορούσε κανείς να διαγνώσει το ισχυρό αίτημα, διατυπωμένο με χιλιάδες τρόπους, για έναν «ηγέτη», για μια επί τέλους ισχυρή εξουσία που θα βάλει τέρμα στην «κομματοκρατία» και τη ρεμούλα, θα αντιμετωπίσει τους «τοκογλύφους» και «θα απελευθερώσει» την Ελλάδα από τους ξένους ληστές. Γι’ αυτό και τα δεκάδες ή χιλιάδες σχέδια επί χάρτου για αλλαγή του Συντάγματος ‒προς την κατεύθυνση της περιστολής της νομοθετικής εξουσίας και την ανάδειξη ισχυρού εκτελεστικού βραχίονα‒ που κυκλοφορούσαν αφειδώς στο εσωτερικό των αγανακτισμένων, παράλληλα βεβαία με άλλες θετικές προτάσεις για ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας.

Οι Έλληνες αναζητούσαν έναν «ηγέτη», σε μια εποχή «λειψανδρίας». Ας θυμηθούμε ότι προτάθηκαν ή αυτοπροτάθηκαν πολλοί, όπως ο Βγενόπουλος και άλλοι, μόνο που βέβαια ήταν πολύ αχαμνοί για έναν τέτοιο ρόλο. Αρκετοί μάλιστα ετοιμάστηκαν να φορέσουν το δίκοχο, με τη ναπολεόντεια και αυταρχική συμπεριφορά τους, και όχι μόνο ο Κασιδιάρης ή ο Μιχαλολιάκος. Αυταρχικές προσωπικότητες αναδείχθηκαν πολλές και στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο αλλά απέτυχαν είτε λόγω της ηλικίας τους είτε λόγω του περιθωριακού τους χαρακτήρα και της έλλειψης πρόσβασης σε κέντρα εξουσίας. Κοινό χαρακτηριστικό τους η επιδίωξη της δραχμής, όχι διότι αγαπούσαν τόσο πολύ το εθνικό νόμισμα, ή ότι δεν καταλάβαιναν τις καταστροφικές οικονομικές συνέπειες που θα επιφέρει σήμερα μια τέτοια ενέργεια, αλλά διότι η εγκατάλειψη του ευρώ, και κατά συνέπεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα σήμαινε πως η χώρα θα έπλεε πλέον σε «αχαρτογράφητα νερά», χωρίς κανέναν έλεγχο, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, και υπ’ αυτές τις συνθήκες θα μπορούσαν οι πλέον αυταρχικές λύσεις να γίνουν εφικτές, σε συνθήκες διάλυσης του πολιτικού συστήματος, της οικονομικής ζωής και του κοινωνικού ιστού. Σε τέτοιες συνθήκες ανθεί το φασιστικό φαινόμενο.

Και αυτός είναι ένας από τους λόγους, εκτός από τους γεωπολιτικούς ­–σήμερα μπορώ να μιλήσω ανοικτά για τις μύχιες σκέψεις μου– που, από την αρχή, ήμουν τόσο συστηματικός αντίπαλος της εγκατάλειψης του ευρώ, σε αυτές τις συνθήκες, παρότι ήμουν από τους ελάχιστους που είχαν αντιταχθεί στην είσοδό μας στην Ευρωζώνη. Διότι γνώριζα και φοβόμουν πως έξοδος, κάτω από αυτές τις συνθήκες, συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής διάλυσης, όχι  μόνο θα επιφέρει περισσότερο πόνο και αποσύνθεση στην κοινωνία, όχι μόνο θα οδηγήσει σε γεωπολιτικές περιπέτειες και ακρωτηριασμούς, αλλά και θα δώσει την ευκαιρία στο φίδι του αυταρχισμού και του φασισμού, που εκκολαπτόταν μέσα στην κρίση, να αναδειχθεί σε όλη του την αποτρόπαιη μεγαλοπρέπεια. Γι’ αυτό και όλοι οι υποψήφιοι σωτήρες και δικτατορίσκοι, όταν μιλούν για «ανεξαρτησία» της χώρας, δεν εννοούν την αποτίναξη μιας εξάρτησης αιώνων, που απαιτεί σχέδιο και προσπάθεια –κατ’ εξοχήν παραγωγική– αλλά την είσοδο σε μια περίοδο ασυδοσίας όπου θα μπορούν να πραγματοποιηθούν τα πιο τρελά σενάρια των πλέον παρανοϊκών, αλλά κάποτε και των πλέον επικινδύνων (παρανοϊκός ήταν και ο Παπαδόπουλος και ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ και ο Ζαν Μπεντέλ Μποκάσα και ο Κιμ Γιονγκ Ιλ).

Και κάτι που επίσης δεν έχουμε συζητήσει μέχρι σήμερα: το ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέμεινε τόσο πολύ για την ένταξή μας στην ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Ένωση) δεν ήταν μόνο ως αντίβαρο στην τουρκική απειλή αλλά και από τον φόβο πως η απριλιανή εκτροπή θα μπορούσε να επιστρέψει στην πολιτική ζωή της χώρας.

Η φάση της Χρυσής Αυγής

Την πρώτη φάση τη ζήσαμε ήδη με την πρώτη απόπειρα της Χρυσής Αυγής να βάλει τις βάσεις για μια έφοδο προς την εξουσία, ή τουλάχιστον να λειτουργήσουν ως πραιτοριανοί μιας σκληρής ακροδεξιάς παρέκβασης. Γι’ αυτό και επιχειρούσαν να δράσουν ως το δυναμικό κομμάτι της δεξιάς. Εξ ου και τα κολλητιλίκια με τον Μπαλτάκο και οι εξυπνάδες του Χρύσανθου περί των «δύο άκρων». (Και αυτό όχι γιατί διάφοροι ανεγκέφαλοι των Εξαρχείων είναι καλύτεροι από τους Χρυσαυγίτες, αλλά διότι, εκείνη τη στιγμή, ένα τέτοιο σενάριο ήταν βούτυρο στο ψωμί των ναζιστών).  Και καθόλου τυχαία είχαν ήδη κερδίσει τη μισή αστυνομία και τα ΜΑΤ, ενώ άρχιζαν να αποκτούν βάσεις και στον στρατό, ιδιαίτερα στους κατώτερους αξιωματικούς. Απέτυχαν για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί, όπως όλοι οι διψασμένοι για εξουσία φασίστες, βιάστηκαν πολύ (όπως ο Χίτλερ στην πρώτη απόπειρα της μπυραρίας του Μονάχου) και κυρίως διότι το σχέδιο του Σαμαρά για πιθανή μελλοντική συμμαχία μαζί τους προσέκρουσε στις έντονες αντιδράσεις Αμερικανών, Ευρωπαίων και εβραίων. Επί πλέον, υπάρχει και ένας βαθύτερος λόγος. Η ακροδεξιά στην Ελλάδα είναι τόσο «κραγμένη» ως δοσιλογική και παρακρατική ώστε δεν μπορούσε, για την ώρα τουλάχιστον, να δημιουργήσει το πολιτιστικό και πνευματικό ρεύμα που θα της επέτρεπε να διεκδικήσει ακόμα την εξουσία, γι’ αυτό και παρέμεινε στο επίπεδο των τραμπούκων που οδηγήθηκαν στη Φυλακή. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως τελείωσε ο ρόλος της, απλώς πήρε ένα πρώτο μάθημα, αλλά φροντίζει η φίλη μου η Τασία Χριστοδουλοπούλου να της προσφέρει νέα φυσίγγια στα όπλα της, που προς στιγμήν έπαθαν αφλογιστία.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην προεδρία της Βουλής

Όμως, όσο εξακολουθεί να υπάρχει το αίτημα για ισχυρό ηγέτη και στιβαρή κυβέρνηση, το οποίο θα τείνει να ενισχύεται μέσα από το μπάχαλο που ολοκληρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό θα επιχειρήσει να αναζητήσει νέες μορφές για να εκφραστεί. Σε μια πρώτη φάση, ως Σωτήρας φάνηκε πως θα μπορούσε να λειτουργήσει ο Τσίπρας, που συγκέντρωσε μια ισχυρή συναίνεση χωρίς να έχει δείξει τίποτε έως τώρα. Έτσι, στα τυφλά. Όμως ο Τσίπρας δεν διαθέτει τα προσόντα του στιβαρού ηγέτη, αλλά είναι ο «Αλέξης», το «καλό παιδί», αναποφάσιστος που το μόνο που γνωρίζει είναι να κάνει επικοινωνιακά παιγνίδια και καντρίλιες γύρω από τον εαυτό του. Ακόμα και όταν εκφωνεί «σκληρούς λόγους», λίγοι τον παίρνουν στα σοβαρά. Εδώ λοιπόν χρειαζόταν ένας άνδρας «με πυγμή». Και μια και δεν διαθέτουμε τέτοιον, θα μπορούσαμε να βολευτούμε και με μία Φράου, που βγαίνει από έργα της Βερτμύλλερ και του Παζολίνι. Και έτσι μας προέκυψε η Ζωή Κωνσταντοπούλου!

Η ανωριμότητα και η ανικανότητα του Τσίπρα  –ή μήπως πρόκειται για μακιαβελισμό, όπως υποθέτουν κάποιοι–  φάνηκε για μια ακόμα φορά σε όλο του το μεγαλείο, με την ανάδειξή της στην Προεδρία της Βουλής και, παρεμπιπτόντως, η βλακεία της αντιπολίτευσης που την ψήφισε μετά βαΐων και κλάδων, λες και δεν γνώριζε την πολιτεία της στην προηγούμενη Βουλή.
Αμέσως η νέα πρόεδρος άδραξε την ευκαιρία για να μεταβάλει την έδρα της νομοθετικής εξουσίας σε προσωπικό της φέουδο. Από την πρώτη στιγμή που ανέβηκε στην έδρα, έδωσε το σήμα της τακτικής και των στόχων της  – αν και τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Άρχισε να συμπεριφέρεται ως δικτατορίσκος της συμφοράς –με τη δικηγορίστικη φρασεολογία της, ικανή να ψαρώνει τα «χάπατα» που βρίσκονται στη Βουλή–, υβρίζοντας την αντιπολίτευση, χαϊδεύοντας τη Χρυσή Αυγή και παραβιάζοντας κατάφωρα το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής. Λοιδορεί τους αντίπαλους πολιτικούς αρχηγούς και βουλευτές συστηματικά, έχει μεταβάλει το κανάλι της Βουλής σε προσωπικό της καραγκιόζ-μπερντέ. Γιατί όμως; Απλώς διότι είναι διαταραγμένη, όπως ισχυρίζονται πολλοί; Δυστυχώς, όχι. Αλλά έχει προφανείς και διάφανους στόχους. Δυναμιτίζει συστηματικά οποιαδήποτε συζήτηση και οποιαδήποτε δυνατότητα συναίνεσης –έτσι οδήγησε, με τα υβρεολόγιά της, την αντιπολίτευση να αποχωρήσει από νομοσχέδια όπως αυτά της ανθρωπιστικής κρίσης, και υποδαυλίζει το εμφυλιοπολεμικό κλίμα.

Σε αυτά τα πλαίσια, χρησιμοποίησε και την παράνομη «επιτροπή Αλήθειας» (μάλλον οι Έλληνες αριστεροί έγιναν λωτοφάγοι και ξέχασαν τα υπουργεία Αλήθειας του Όργουελ), που αποτελεί καραμπινάτη συνταγματική εκτροπή. Διότι δεν συγκροτήθηκε ως κανονική επιτροπή της Βουλής, με συμμετοχή όλων των κομμάτων, αλλά με διάφορους τύπους που αυτή επέλεξε, (από τον… Κραουνάκη, με τις μακριές ρόμπες, έως τον περιφερόμενο ξυπόλητο μέσα στη Βουλή, Τουσαίν) και ο στόχος ήταν προφανής… «να καταργήσει το χρέος με μία δική της απόφαση», όπως το όνειρο όλων των ψεκασμένων – την ώρα που ο Τσίπρας διαπραγματεύεται ή, τουλάχιστον, κάνει πως διαπραγματεύεται! Διότι βέβαια, εάν ήταν κανονική εξεταστική επιτροπή, δεν θα έβγαζε πόρισμα μέσα σε δύο εβδομάδες, και μάλιστα στην πιο κρίσιμη στιγμή της διαπραγμάτευσης, και το πόρισμά της θα είχε νομική και επιστημονική βάση. Αντ’ αυτού, ανέγνωσε ένα κ…χαρτο που, πέραν των άλλων, εξευτελίζει τη χώρα μας παντού. Η Ζωή ξέρει πολύ καλά πως, εάν η Ελλάδα δεν φύγει από την Ευρωζώνη, δεν θα μακροημερεύσει ούτε στην Προεδρία της Βουλής, ούτε θα έχουν καμία δυνατότητα να εφαρμοστούν τα πιο τρελά όνειρά της. Και όμως, στην έναρξη αυτής της παράνομης και αντισυνταγματικής επιτροπής, παραβρέθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (!) και ο Πρωθυπουργός!
Ο εθισμός στον αυταρχισμό και τα «βρωμικα παιγνίδια»

Ομολογώ ότι από καιρό παρατηρώ αυτό το αντιαισθητικό και αντισυνταγματικό παιγνίδι που παίζει, έκπληκτος κυρίως από την ανοχή που δείχνουν οι υπόλοιποι θεσμοί της χώρας απέναντι στο όργιο των παρανομιών της και, βεβαίως, από την απίστευτη στήριξη που απολάμβανε (πλέον έχει αρχίσει να αποκαθηλώνεται) από ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, κατ’ εξοχήν των αντιμνημονιακών, ακόμα και στο περιβάλλον του Άρδην. Και το θεωρούσα πολύ ανησυχητικό φαινόμενο, διότι καταδεικνύει πως αναπτύσσεται μια ροπή προς τον αυταρχισμό, που δεν ανέδειξε μόνο τη Χρυσή Αυγή, αλλά επωάζεται και αναπτύσσεται σε όλα τα περιβάλλοντα και τις ιδεολογίες. Όπως έλεγε και ο μεγάλος δάσκαλος του… ψυχιατρικού αυταρχισμού Ζακ Λακάν, «γνωρίζω πως όλοι θέλετε ένα αφεντικό και εγώ σας το προσφέρω» [φαίνεται πως αναλογες σαδομαζοχιστικές συμπαραδηλώσεις προκαλεί και η Ζωή] ! Όμως η φράση που ήχησε στα αυτιά μου σαν καμπανάκι για το επείγον του ζητήματος ήταν  εκείνη του Γιάννη Πανούση, Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, που βρίσκεται σε μόνιμη σύγκρουση με την κυρία Πρόεδρο, από πρόσφατο άρθρο του: «Η Κυβερνώσα Αριστερά ζει και κινείται στο φως. Ό,τι και όποιος ζει στο σκοτάδι μόνο κακό θα της κάνει. Πρέπει να απαλλαγούμε ως χώρα από τους «α(σ)κόπως αριστερούς» που κάνουν οτιδήποτε για ν’ αποτύχει η Κυβερνώσα Αριστερά ώστε να μπορούν και πάλι να παίζουν τα διπλά – τριπλά σκοτεινά (και συχνά «βρώμικα») παιχνίδια τους…  Ώρα για να ξεδοντιαστούν όλα τα φίδια που απειλούν  την κοινοβουλευτική αστική δημοκρατία». (Βλ. Γ. Πανούσης, «Οι πραγματικοί εχθροί της Αριστεράς» http://www.anoixtoparathyro.gr )

Επειδή οι υπηρεσίες Ασφάλειας της χώρας ανήκουν στην αρμοδιότητά του και επειδή, πριν από μερικές ημέρες, ανέλαβε και την εποπτεία της ΕΥΠ, σκέφτηκα ότι κάτι παραπάνω θα ξέρει από μένα και από σας, για να μιλάει για απειλές ενάντια στην κοινοβουλευτική δημοκρατία και «φίδια που παίζουν διπλά και τριπλά παιγνίδια». Με εντυπωσίασε επί πλέον το γεγονός πως δεν υπήρξε καμία απάντηση στο άρθρο του Πανούση και τους τόσο βαρείς υπαινιγμούς του. Γνώριζα πως υπάρχει λόμπι της δραχμής από μπατιρημένους επιχειρηματίες και καναλάρχες ή ιδιοκτήτες φυλλάδων της συμφοράς που προβάλλουν όσους ιδεοληπτικούς ή απατεώνες παίζουν το συγκεκριμένο χαρτί. Όμως δεν γνώριζα τις σχέσεις τους με τα «φίδια» που προφανώς έχουν εκκολαφθεί. Αν ξέρει κάτι πάρα πάνω, ας μας το κοινολογήσει.

Εγώ πάντως, μπορεί να μην ξέρω, εμπιστεύομαι όμως τα μάτια μου, τα αυτιά μου, τη μακρά εμπειρία μου και τις ιστορικές μου γνώσεις. Γνωρίζω, επί παραδείγματι, πως ο Μουσολίνι ήταν ηγέτης της αριστερής πτέρυγας του μαρξιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ιταλίας, το 1915 (από το οποίο προήλθε και το Κομμουνιστικό), με τις πιο ακραίες αντιπολεμικές θέσεις και κατήγγελλε για συμβιβασμένους τους υπόλοιπους σοσιαλιστές ηγέτες. Σύντομα, όμως, πήρε ένα «μεγάλο πακέτο» από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, άλλαξε στάση και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του που, μερικά χρόνια μετά, τον οδήγησε στη δημιουργία των fascio και την Πορεία προς τη Ρώμη. Γνωρίζω ότι, την ίδια εποχή, ο φουτουριστής Μαρινέτι και ο Ντ’ Ανούντσιο υπήρξαν ιδεολογικοί πρόδρομοι του φασισμού μέσα από την «ποιητική ασυναρτησία». Κατά συνέπεια, δεν μπορεί τίποτε να με εκπλήξει, παρότι βέβαια δεν υπάρχουν ευθείες ιστορικές αντιστοιχίες, ούτε βέβαια θεωρώ τη Ζωή… Μουσολίνι. Αλλά, όπως κάποτε λέγαμε τον Μπένυ «χαϊδευτικά» Μπενίτο, για τις αυταρχικές και αλαζονικές του συμπεριφορές, έτσι τώρα τείνει να βρεθεί το θηλυκό του υποκατάστατο αλλά σε πιο επικίνδυνη στιγμή και ρόλο για τη χώρα.
ÂÏÕËÇ - ÓÕÍÅÄÑÉÁÓÇ ÔÇÓ ÅÐÉÔÑÏÐÇÓ ÃÉÁ ÔÏ ÄÇÌÏÓÉÏ ×ÑÅÏÓ (EUROKINISSI/ÃÉÁÍÍÇÓ ÐÁÍÁÃÏÐÏÕËÏÓ)
Παίζοντας με τη φωτιά

Το ερώτημα είναι τι κάνουν οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και ο πρωθυπουργός. Θεωρεί μήπως πως τον βολεύει να χρησιμοποιεί τη Ζωή ως φόβητρο ή, σε κάποιο ακόμα πιο μακιαβελικό σενάριο, την «βάζει μπροστά» ως πολιορκητικό κριό για να μας οδηγήσει ο ίδιος στη δραχμή, ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία, όπως υποθέτουν πλέον αρκετοί αρθρογράφοι της δεξιάς; Αν σκέφτεται κάτι τέτοιο, καλό θα είναι να ανακρούσει πρύμναν, γιατί αυτός και το κόμμα του «δεν το έχουν» για δικτάτορες ή για χαρισματικοί ηγέτες. Εξάλλου, η Ελλάδα δεν διαθέτει ούτε το πετρέλαιο που είχε ο Τσάβες, ούτε κυρίως τις λαϊκές δυνάμεις που τον στήριξαν, και οι εξυπνάδες του Λαφαζάνη και του… Στρατούλη το μόνο που μπορούν να επιτύχουν είναι να προκαλέσουν μια σαρωτική επανεμφάνιση της πιο αυταρχικής δεξιάς. Γιατί αυτή είναι η γεωπολιτική και κοινωνική πραγματικότητα της χώρας και όχι μια «προεπαναστατική κατάσταση», που υπάρχει μόνο στις ονειρώξεις τους, και όχι βέβαια στο λαϊκό σώμα. Αρκεί να τους θυμίσω ότι, την Τετάρτη 17 Ιουνίου, ήταν τρεις και ο κούκος στο Σύνταγμα και κατόρθωσε, την επόμενη μέρα, να τους ξεπεράσει κατά πολύ το προδιαγραφόμενο μέτωπο των κουστουμαρισμένων.

Αν, αντίθετα, ο Τσίπρας πιστεύει πως μπορεί απλώς να την χρησιμοποιήσει ως φόβητρο κατά των δανειστών και των πολιτικών του αντιπάλων, και πάλι λαθεύει γιατί είναι βέβαιο πως η Ζωή υπονομεύει, πρώτα από όλους, αυτόν και την πολιτική του, και πως πλέον δεν έχει μείνει χρόνος για μια τακτική εξευμενισμού της.

Γι’ αυτό εξάλλου και η εν λόγω κάνει ανοίγματα στους Χρυσαυγίτες και τους αναρχικούς, μήπως και βρει τη βάση που της έλειπε. Δυστυχώς γι’ αυτήν, με το λαχανί παλτό της, όμως, δεν μπορεί να βρει παρά μόνο το gay parade, διότι αυτή είναι η ταξική της υπόσταση, οι παραστάσεις της και όλα τα συμπαρομαρτούντα. Ωστόσο, μπορεί να κάνει τεράστια ζημιά εθίζοντας τον κόσμο στον αυταρχισμό, την παραβίαση κάθε κανόνα, ακόμα και στο Κοινοβούλιο, και συμβάλλοντας σε μια έξοδο από το ευρώ. Μέχρι εκεί όμως θα εξαντληθεί ο ρόλος και αυτής και της Ραχήλ. Γιατί πως, άραγε, θα αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό ή τα εθνικά ζητήματα; Με τον Κραουνάκη; Γι’ αυτό μετά θα έλθουν και πάλι εκείνοι που «ξέρουν τη δουλειά» και δεν είναι εκκολαπτόμενα φίδια, αλλά έχιδνες που περιμένουν την ώρα τους και μαθαίνουν από τις πρώτες τους ήττες. Ο Κασιδιάρης είναι ακόμα πολύ νέος.

Έτσι, λοιπόν, ο πρωθυπουργός, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα που υπνώττουν, οι δημοσιογράφοι που την ανέχονται να τους υβρίζει, θα πρέπει σύντομα να λύσουν το πρόβλημα «Ζωή», που αποτελεί ντροπή για τη χώρα και υπονομεύει, όσο μπορεί, την ίδια τη δημοκρατία. Τάχιστα, θα πρέπει να φύγει από τη θέση του Προέδρου της Βουλής, διότι δεν περιμένω να συμβεί κάποιο θαύμα και να εξημερωθεί στον ρόλο της. Αντίθετα, θα κάνει ό,τι μπορεί για να αυξηθεί η εντροπία του συστήματος.  Μόνο στη θολούρα μπορεί να επιπλέει και θα πασχίζει διαρκώς να την επιτείνει.

Αναδημοσίευση από-   http://ardin-rixi.gr/archives/193898

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Οι τσαπατσουλιές Καλαφατέλη είναι εδώ!

Εμπλοκή με τη μίσθωση των πρώην Εκπαιδευτηρίων Καργάκου

Ο Δήμος Διονύσου επί Διοίκησης Καλαφατέλη το 2012 νοίκιασε τα πρώην εκπαιδευτήρια Καργάκου για να αντιμετωπίσει το οξύ πρόβλημα της σχολικής στέγης. Στο σχολείο μεταστεγάστηκαν το ΕΠΑΛ, το ΙΕΚ, το Δημοτικό Δροσιάς, ενώ ιδρύθηκε το 3ο Δημοτικό Διονύσου. Στο τότε μηνιαίο μίσθωμα των 15.000 ευρώ περιλαμβάνονταν, εκτός από τα κτήρια, και δυο οικόπεδα παραπλεύρως του σχολείου τα οποία αποτελούσαν τους αύλειους χώρους, σύμφωνα και με το τοπογραφικό σχεδιάγραμμα που είχε τότε προσκομιστεί. Τα οικόπεδα αυτά εντούτοις ανήκουν σε ιδιώτες, με τους οποίους ο πρώην ιδιοκτήτης του σχολείου είχε υπογράψει συμφωνητικό μίσθωσης. Όχι όμως και ο Δήμος, ο οποίος- σύμφωνα με το πρώην Δήμαρχο- δεν το γνώριζε και πλήρωνε στον εκμισθωτή χρήματα για εκτάσεις που δεν του ανήκαν. Ήδη από το 2013, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της Σχολικής Επιτροπής Α’Βάθμιας Εκπαίδευσης, οι ιδιοκτήτες διαμαρτύρονταν για την αυθαίρετη χρήση των περιουσιών τους, ζητώντας την υπογραφή συμφωνητικού. Το θέμα είχε συζητηθεί στη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας, που όμως δεν συμφώνησε με το ύψος του ενοικίου που ζητούσαν οι ιδιοκτήτες. Έκτοτε η χρήση των οικοπέδων συνεχιζόταν κανονικά, τα 15.000 ευρώ καταβάλλονταν στον πρώην σχολάρχη, ενοίκιο οι ιδιοκτήτες δεν εισέπρατταν, συνέχιζαν να ενοχλούν το Δήμο ελπίζοντας σε κάποιο συμφωνητικό, ενώ η υπόθεση δεν έφτασε ποτέ στο Δημοτικό Συμβούλιο. Σήμερα έχουν στείλει εξώδικο στο Δήμο ζητώντας την υπογραφή συμφωνητικού για τη συνεχιζόμενη χρήση της ιδιοκτησίας τους, έναντι 750 ευρώ το μήνα για το κάθε οικόπεδο, έκτασης περίπου 1 στρέμματος το καθένα.

Την Τρίτη 16 Ιουνίου το βράδυ, το Δημοτικό Συμβούλιο συζήτησε την απ’ ευθείας μίσθωση, αλλά με χαμηλότερο ενοίκιο, των δυο αυτών οικοπέδων, “που αν χαθούν, τότε η λειτουργία του σχολείου καθίσταται προβληματική σε σημείο που να επανεξετάζεται και η κύρια μίσθωση των κτηρίων” σύμφωνα με τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο Παιδείας Β. Κοκμοτό. Στην εισήγησή του ο κ. Κοκμοτός αποκάλυψε επίσης πως το 3ο Δημοτικό Διονύσου δεν εμφανίζεται ως σχολείο πουθενά και σε καμιά λίστα του Υπουργείου Παιδείας! Ενώ παρεμβαίνοντας στη συζήτηση ο ένας εκ των ιδιοκτητών δήλωσε ρητά πως, μετά από τόση ταλαιπωρία χρόνων, δεν ενδιαφέρεται πλέον να ενοικιάσει με οποιοδήποτε μίσθωμα την περιουσία του στο Δήμο και σκοπεύει άμεσα να την περιφράξει!

Δ. Ζαμάνης: “Γινόμαστε πλυντήριο”
“Τα προβλήματα που εσείς δημιουργήσατε, καλούμαστε εμείς σήμερα να τα λύσουμε σαν να είμαστε πλυντήριο. Βγάζουμε συνεχώς τα κάστανα από τη φωτιά”, τόνισε απευθυνόμενος στη μείζονα μειοψηφία ο Δήμαρχος Διονύσου Δ. Ζαμάνης, υπενθυμίζοντας πως ο ίδιος ως αντιπολίτευση, για την αντιμετώπιση του προβλήματος της σχολικής στέγης είχε προτείνει τη μίσθωση του Ζάννειου στην Εκάλη, η οποία “είχε απορριφθεί για προσχηματικούς λόγους” από την τότε Δημοτική Αρχή: “Χωρίς τους απαραίτητους περιβάλλοντες χώρους, μήπως δεν θα έπρεπε να είχαμε προχωρήσει καθόλου στην ενοικίαση των πρώην σχολείων Καργάκου;” υπογράμμισε ο κ. Ζαμάνης.

Στη συζήτηση που ακολούθησε τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου στάθηκαν ιδιαιτέρως στην υποχρέωση του Δήμου να διεκδικήσει από τον εκμισθωτή των κτηρίων τα επιπλέον χρήματα που πλήρωνε για τις δυο ξένες ιδιοκτησίες, “άλλως μπορεί να κατηγορηθεί για απιστία” όπως τόνισε ο Γ. Φωτάκης από τη Νέα Πνοή για το Διόνυσο. Συμφώνησαν επιπλέον όλοι να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να μην τιναχτεί στον αέρα η εκπαιδευτική διαδικασία. Σε διαφορετική περίπτωση, θα πρέπει να επιστρέψουν σε συστέγαση το ΕΠΑΛ στο Κρυονέρι και το ΙΕΚ στον Άγ. Στέφανο, το Δημοτικό της Δροσιάς στο ακατάλληλο κτήριο όπου στεγαζόταν, και να καταργηθεί το 3ο Δημοτικό Διονύσου ως μη υφιστάμενο, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αντιδήμαρχος Παιδείας.
Για την ιστορία να σημειωθεί εδώ πως το ενοίκιο που πληρώνει σήμερα ο Δήμος για το συγκεκριμένο σχολείο ανέρχεται πλέον σε 12.000 ευρώ και καταβάλλεται από τον ΟΣΚ.

Νέα μίσθωση ή παράταση παλαιότερης;
Τα προβλήματα όμως με το υπό συζήτηση θέμα δεν σταμάτησαν εκεί: Αμέσως μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, που έληξε με κατά πλειοψηφία (19 υπέρ- 10 κατά και 1 παρών) απόφαση υπέρ της πρότασης Δημάρχου να νοικιαστούν τα οικόπεδα έναντι 650 ευρώ το μήνα για το καθένα, καθώς και να ερωτηθεί η Νομική Υπηρεσία του Δήμου για τη διεκδίκηση των επιπλέον χρημάτων από τον πρώην σχολάρχη, παρενέβη ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας δηλώνοντας πως η εν λόγω απόφαση απαιτεί τα 2/3 του συνόλου των δημοτικών συμβούλων (σ.σ. 27 στους 41), επειδή αφορά σε απ’ ευθείας ανάθεση για νέα μίσθωση. Σε δηλώσεις του στην Οδό Διονύσου ο κ. Καλαφατέλης επιφυλάχθηκε για το ενδεχόμενο προσβολής της απόφασης, ενώ η Δημοτική Αρχή από την πλευρά της επιμένει πως η ενοικίαση των οικοπέδων αποτελεί παράταση παλαιότερης μίσθωσης, συνεπώς η απόφαση με τη σχετική πλειοψηφία που επιτεύχθηκε είναι έγκυρη και νόμιμη.

Αναδημοσίευση από την  Οδό Διονύσου-  www.odosdionysou.gr

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Πανούσης:οι πραγματικοί εχθροί της Αριστεράς

Ολόκληρο το άρθρο του  Γιάννη Πανούση στο anoixtoparathyro.gr
Οι πραγματικοί εχθροί της Αριστεράς

Αύριο θα χτίσω το παράθυρο
που βλέπει στο δρόμο.
Ανδρ. Μήτσου, Η εξαίσια γυναίκα και τα ψάρια

Το μεγάλο ταξίδι της Αριστεράς Διακυβέρνησης δεν μπορεί να μην έχει ως σημαία τον Διαφωτισμό, τον Ορθολογισμό, δεν μπορεί ο κάθε κωπηλάτης να έχει δική του πυξίδα που οδηγεί σε άγνωστες ακτές, δεν μπορεί ο καπετάνιος να μην έχει τη δύναμη να διατάζει το πλήρωμα πότε και πώς θα στρέψει το καράβι για να βρει ούριο άνεμο.

Η Κυβερνώσα Αριστερά διατρέχει τον κίνδυνο να δηλητηριασθεί από μεγάλη (ή και νοθευμένη) δόση ιδεολογίας. Σήμερα στην Ελλάδα η Αριστερά δεν υπερασπίζεται αμυντικά την ιστορική της παράδοση αλλά οφείλει να ανατρέψει με όρους δημοκρατικής νομιμοποίησης και κοινωνικής συναίνεσης την πορεία προς το χάος.

Τέλος με την «μαρτυρική Αριστερά» που την κυνηγάνε όλοι. Τώρα αυτή κρατάει το τιμόνι. Χρειάζεται λοιπόν μια νέα πρόταση προς/για την κοινωνία.
Μια επί χρόνια καταπιεσμένη Αριστερά δεν πρέπει να θέλει τώρα να «ισοφαρίσει» και να κάνει τα δικά της κόλπα προκειμένου να τιμωρήσει τους βασανιστές.
Δεν είναι ώρα για αναμετρήσεις και συγκρούσεις με το παρελθόν στη λογική «νικητές – χαμένοι».


Όταν αρχίζεις να παίζεις με τους κανόνες του αντιπάλου σου γρήγορα θα χάσεις γιατί αυτός είναι περισσότερο προπονημένος (στη διαφθορά, στη διαπλοκή, στη λογική του κατεστημένου).
Ακόμα κι αν θέλεις να φτιάξεις τη δική σου κομματική πελατεία πάλι θα χάσεις γιατί οι περισσότεροι πελάτες σου είναι περιστασιακοί (και όχι ιδεολογικά φίλοι).

Η σύγχυση ανάμεσα στον αριστερό ρομαντισμό και την κυβερνητική αμηχανία, η ταύτιση της πολιτικής ευθύνης απέναντι στη χώρα με την κομματική ισορροπία και τους εσωτερικούς μηχανισμούς οδηγεί σε συνολική καταστροφή.

Με ποιον αναμετριέται σήμερα η Αριστερά; Με το μέλλον ή με το παρελθόν; Με τα νεκρά τσιτάτα της ή με την ευκαιρία να σηκώσει ψηλά την Ελλάδα και να μετατρέψει την παρακμή σε δύναμη αναγέννησης;
Ευρωπαϊκό Κράτος Δικαίου, προοδευτικοί μεταρρυθμισμοί, στρατηγική απεγκλωβισμού από την εθνική μοναξιά, θεσμική αναβάθμιση και εμπιστοσύνη, ανάδυση νέων κοινωνικών δυνάμεων: ιδού το μοντέλο.

Αρκετές δυνάμεις αναλώθηκαν στο όνομα των «αντι-στάσεων». Καιρός να μαζέψουμε τη δυναμική της Αριστεράς σε μια ενιαία δέσμη πυρός. Τη μοίρα μας τη φτιάχνουμε μόνοι μας αλλά δεν είμαστε μόνοι όταν την φτιάχνουμε. Κι από την άλλη δεν έχουμε καμία ελπίδα ν’ αλλάξουμε τη χώρα αν δεν αλλάξουμε οι ίδιοι.

Δυστυχώς ακόμα και σήμερα ορισμένοι «γνήσιοι» συνεχίζουν να βρίζουν, να προπηλακίζουν, να εξορίζουν, να λοιδορούν ό,τι και όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους. Παλιές αρρώστιες σε νέες μορφές «αριστερής» χυδαιολογίας.

Οι χυδαίοι που θεωρούν «φασιστικό» ότι δεν τους μοιάζει, καιρός είναι να μπουν στο υπόγειο της ιστορίας.
Η Κυβερνώσα Αριστερά ζει και κινείται στο φως. Ό,τι και όποιος ζει στο σκοτάδι μόνο κακό θα της κάνει.


Πρέπει να απαλλαγούμε ως χώρα από τους «α(σ)κόπως αριστερούς» που κάνουν ο,τιδήποτε για ν’ αποτύχει η Κυβερνώσα Αριστερά ώστε να μπορούν και πάλι να παίζουν τα διπλά – τριπλά σκοτεινά (και συχνά «βρώμικα») παιχνίδια τους.

Έλεος! Δεν είναι αυτοί οι εκφραστές της Ελλάδας μετά την κρίση. Δεν θέλει ο ελληνικός λαός τέτοιους ανθρώπους να ορίζουν το μέλλον του.
Ώρα για να ξεδοντιαστούν όλα τα φίδια που απειλούν την κοινοβουλευτική αστική δημοκρατία.
 

Καθηγητής Γιάννης Πανούσης
Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών
και Διοικητικής Ανασυγκρότησης


Πόσες χρεοκοπίες ν΄αντέξει αυτή η χώρα;

Τέσσερις φορές χρεοκόπησε η Ελλάδα μετά την απελευθέρωση της από τον τουρκικό ζυγό. Και έζησε σε καθεστώς πτώχευσης πάνω από 50 χρόνια σε όλη την ιστορική της διαδρομή.

Η πρώτη πτώχευση ήρθε με την  ιδρυτική πράξη σύστασης του ελληνικού κράτους  το 1827,  όταν δήλωσε επίσημα  αδυναμία πληρωμής των χρεών του.

Η  δεύτερη  χρεοκοπία έγινε το  1843, όταν μας επιβλήθηκε ο πρώτος δημοσιονομικός έλεγχος  με τραγικές συνέπειες για την οικονομία και την κοινωνική συνοχή.

Η τρίτη  πτώχευση κηρύχθηκε το 1893, με τη γνωστή δήλωση   του Χαρίλαου  Τρικούπη στη Βουλή «δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Τότε,  οι ξένοι δανειστές μας  επέβαλλαν για πολλά χρόνια Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο και δέσμευσαν τους βασικούς πόρους του ελληνικού δημοσίου.

Το 1932 η Ελλάδα οδηγήθηκε για τέταρτη φορά σε χρεοκοπία.

Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

Βαθαίνει το ρήγμα στη δημοτική αρχή Διονύσου

Καταιγιστικές είναι πλέον οι εξελίξεις στο εσωτερικό της δημοτικής αρχής Διονύσου. Προειδοποιούσαμε στις  7  Μαϊου 2015 από αυτό εδώ το  blog για τις σοβαρές ανεπάρκειες της δημοτικής αρχής Διονύσου (http://energoipolitesdionisou28.blogspot.gr/2015/05/blog-post_7.html) -

"Ο Δήμος βρίσκεται σε κομβικό σημείο, που ή τραβήξει μπροστά και θα δικαιώσει όσους στήριξαν αυτή τη δημοτική αρχή ή θα βουλιάξει αύτανδρος. Μέση λύση δεν υπάρχει κι όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν αυτό οι δημοτικοί άρχοντες, τόσο καλύτερα για την πόλη και τα προβλήματα της. Τα κενά πολλά και κάθε μέρα πολλαπλασιάζονται.....
Έχει προ πολλού περάσει η περίοδος χάριτος και ανοχής. Τα καμπανάκια χτυπούν σε όλους τους τόνους και κανείς δεν μπορεί να τα αγνοήσει. Η απαίτηση για μιαν άλλη πορεία του Δήμου είναι καθολική και αδιαπραγμάτευτη. Κι όποιος δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτήν, να παραμερίσει αμέσως, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται! "

Φαίνεται όμως ότι, το μήνυμα δεν ελήφθη. Κι έτσι φτάσαμε στα σημερινά:
1.  Η διαμάχη κορυφής ανάμεσα στον Δήμαρχο Διονύση Ζαμάνη, τον Αντιδήμαρχο Ηλία Υφαντή και τον Αβραάμ Πασιπουλαρίδη, έφερε στην επιφάνεια την κρίση που σοβούσε εδώ και καιρό στους κόλπους της δημοτικής αρχής.
2.  Η παραίτηση της Ρίτσας Μπέτση από τη θέση της Αντιπροέδρου και μέλους της Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αποτέλεσε ένα ακόμη  δελτίο θυέλλης  προσωπικά για τον Δήμαρχο. 
3.  Η επιστολή του προέδρου του ΘΕΣΠΙ Βασίλη Δαρδαμάνη βαραίνει ακόμη περισσότερο το  κλίμα στο εσωτερικό της δημοτικής αρχής.
Η επιστολή έχει ως εξής:

Κε Δήμαρχε
Σε απάντηση της Επιστολής σας, σχετικά με το σύννομο ή μη της προγραμματισμένης έκτακτης συνεδρίασης του ΔΣ του ΟΝΑΠ Ο ΘΕΣΠΙΣ, έχω να δηλώσω τα εξής:
  1. Δεν κατανοώ γιατί επιλέξατε την δια  μέσου της επιστολής σας  δημόσια αντιπαράθεση, όταν είναι σαφές ότι η οποιαδήποτε συνεννόηση θα μπορούσε να γίνει με ένα απλό τηλεφώνημα.
  2. Η από μέρους μου αναβολή της συνεδρίασης του ΔΣ του Οργανισμού, μετά την επιστολή σας, αν και ήταν λάθος μου όπως και δημόσια παραδέχθηκα, μόνο ως συμφωνία στο περιεχόμενο και στις αιτιάσεις σας δεν μπορεί να εκληφθεί.
  3. Το ΔΣ του ΟΝΑΠ Ο ΘΕΣΠΙΣ και ο Πρόεδρός του λογοδοτούν στο όργανο εκείνο που τους εξέλεξε και αυτό  είναι το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Διονύσου, οι  αποφάσεις  του δε ελέγχονται για την νομιμότητά τους από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής.
  4. Το ΔΣ του οργανισμού είναι το μόνο αρμόδιο όργανο να κρίνει τον  επείγοντα χαρακτήρα του εκτάκτου ή μη μιας συνεδρίασής του.
  5. Οφείλω, τέλος, να σας ευχαριστήσω για την προσπάθεια να προστατέψετε τον Πρόεδρο και το Δ.Σ του ΘΕΣΠΙ από πιθανή ακύρωση απόφασής μας. Εκτός και αν οι σχετικές προειδοποιήσεις σας σήμαιναν την εκ μέρους σας πρόθεση να προβείτε σε αντίστοιχη προσφυγή.
Κε Δήμαρχε,
Η συνοχή και η διαφάνεια στην λειτουργία του Οργανισμού είναι το πρώτο μας μέλημα . Παρ’ όλες τις αντιξοότητες, τις ελλείψεις, τις συκοφαντίες  αλλά και τις παρεμβάσεις που δεχτήκαμε και δεχόμαστε στην λειτουργία μας, το έργο μας και μετρήσιμο και αποδεκτό είναι από την κοινωνία του Δήμου Διονύσου.

Όσο θα υπάρχει και θα λειτουργεί ο ΟΝΑΠ Ο ΘΕΣΠΙΣ, σας δηλώνω ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που ανέχτηκα, και ως ΔΣ ανεχτήκαμε, εξωθεσμικές  παρεμβάσεις και καπελώματα.
Τέλος, λυπούμαι ιδιαίτερα διότι αυτή την στιγμή υποχρεούμαι –εκ των πραγμάτων- να ανατρέξω και να σας υπενθυμίσω την προεκλογική πολιτική πλατφόρμα και την συμφωνία που συν-υπογράψαμε για να βρεθούμε και να υπηρετήσουμε το ίδιο σχήμα για καλύτερες μέρες στο δήμο Διονύσου.
Προϋπόθεση για να έρθουν οι μέρες αυτές είναι ο απόλυτος σεβασμός αρχών και αξιών τις οποίες έχουμε συνομολογήσει.

Και εγώ, σε σχέση με αυτές, δεν έχω κάνει ούτε ένα βήμα πίσω. 

Με εκτίμηση
Ο Πρόεδρος του ΟΝΑΠ Ο ΘΕΣΠΙΣ
ΒΑΣ. ΔΑΡΔΑΜΑΝΗΣ

 

Παραίτηση της Ρίτσας Μπέτση με ηχηρούς συμβολισμούς



Δελτίο θυέλλης  προσωπικά για τον Δήμαρχο Διονύσου αποτελεί η χθεσινή παραίτησή της Ρίτσας Μπέτση από τη θέση της Αντιπροέδρου και μέλους της Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η παραίτηση αυτή αποκαλύπτει ανάγλυφα τη σοβούσα εδώ και καιρό κρίση στο  εσωτερικό των Ανοιχτών (;)  Οριζόντων και την αδυναμία διαχείρισης της.Ολόκληρη η επιστολή παραίτησης:

Κύριε Δήμαρχε,
Μετά από δική σας πρωτοβουλία είχαμε μια συνάντηση την Τετάρτη 10/06/2015, κατά την διάρκεια της οποίας μου ζητήσατε να παραιτηθώ από την θέση της Αντιπροέδρου και του μέλους της Σχολικής Επιτροπής Β/θμιας εκπαίδευσης υιοθετώντας ισχυρισμούς τρίτων που με φέρουν ως μη συνεργάσιμη με την απερχόμενη Πρόεδρο καθώς και με την φερόμενη ως διάδοχό της.

Είναι απορίας άξιο για ποιους λόγους συμμεριστήκατε αυτές τις απόψεις, αφού αποδεδειγμένα από την ημέρα του ορισμού μου και μέχρι πριν 2 μήνες που πραγματοποιήθηκε η τελευταία συνεδρίαση του Δ. Σ, στόχος μου ήταν να συμβάλω με όλες μου τις δυνάμεις και την εμπειρία στην καλύτερη λειτουργία της Επιτροπής, εφαρμόζοντας πιστά αυτά που εσείς και η παράταξη Διόνυσος Ανοιχτοί Ορίζοντες εξαγγείλατε κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Σας παραθέτω αυτολεξεί από το πρόγραμμα: <<Ο Διόνυσος Ανοιχτοί Ορίζοντες δεσμεύεται να αλλάξει το ξεπερασμένο μοντέλο της δημαρχοκεντρικής διοίκησης και να καταργήσει στην πράξη την πολιτική υπεροψία και την αλαζονεία της πλειοψηφίας…………… Ο δήμαρχος είναι ο πρώτος μεταξύ ίσων σε μια συλλογική οντότητα, που καταβάλλει εργώδεις προσπάθειες για την προκοπή και την ανάπτυξη του τόπου. Για εμάς, η λειτουργία του δημοτικού Συμβουλίου και των λοιπών θεσμικών οργάνων προϋποθέτει εξαντλητική διαβούλευση και τη μέγιστη δυνατή συναίνεση……. Ο Διόνυσος Ανοιχτοί Ορίζοντες δεσμεύεται επιπλέον, να εφαρμόζει στην πράξη την απόλυτη διαφανή διαχείριση και την συστηματική δημόσια λογοδοσία…..>>. Οι ίδιες αρχές  προφανώς διέπουν και τα νομικά πρόσωπα.

Παρόλα αυτά, κατά την διάρκεια της σύντομης θητείας μου, διαπίστωσα παραλείψεις, αλαζονεία, συγκεντρωτισμό, άνιση μεταχείριση μελών, αδιαφάνεια, ελλιπή ενημέρωση, συμπεριφορές επιπέδου μικροπολιτικής και παραπολιτικής,  ακόμα και οικονομικές συναλλαγές που γεννούν υποψίες, καθ’ ομολογία της απερχόμενης Προέδρου. Για την οικονομία του χρόνου δεν θα αναφερθώ αναλυτικά σε συγκεκριμένα γεγονότα, για τα οποία σας έχω ήδη ενημερώσει. Εύλογο ερώτημα, τι άλλαξε από τότε και βρέθηκα «εκτός γραμμής», ώστε να θεωρηθώ μη συνεργάσιμη και μάλιστα ορμώμενη από προσωπικές σκοπιμότητες ή αντιπαραθέσεις; 

Κύριε Δήμαρχε, αυτό που εσείς και κάποιοι κύκλοι θεωρήσατε ως προσωπική αντιπαράθεση, εγώ το ονομάζω πολιτική διαφωνία, διότι έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αντίληψη που έχω και νόμιζα πως είχαμε από κοινού για τον τρόπο διοίκησης ενός οργάνου. Ακόμα κι αν κάποιες ενέργειες θεωρούνται σύννομες, το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό, ειδικά όταν  έχετε βάλει τον πήχη τόσο ψηλά. Όσο για το επιχείρημα,  που ορισμένοι διατρανώνουν “για το καλό των σχολείων”, δεν αποτελεί πανάκεια για την παράβλεψη των προβλεπόμενων διαδικασιών, που διασφαλίζουν τη διαφάνεια και τη συμμετοχικότητα, ούτε η αφέλεια κι ο ερασιτεχνισμός είναι άλλοθι για τον οποιοδήποτε Πρόεδρο, παρά τις καλές του προθέσεις, ειδικά όταν διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα και, κατά την γνώμη μου, η αφέλεια είναι πιο επικίνδυνη από τη δολιότητα.

Επειδή δεν πάσχω από τη νόσο του Ιζνογκούντ, χαλίφης στη θέση του χαλίφη, και επειδή η ανάληψη μια θέσης ευθύνης δεν ήταν και δεν είναι ούτε ζητούμενο ούτε αυτοσκοπός, πολλώ δε μάλλον, όπως καλά γνωρίζετε, δεν ήταν προϊόν προεκλογικής συναλλαγής, αποδέχομαι την πρότασή σας και υποβάλλω την παραίτησή μου από τη θέση της Αντιπροέδρου και μέλους της Σχολικής Επιτροπής Β/θμιας Εκπαίδευσης και σας παρακαλώ να  μεριμνήσετε ώστε η επιστολή παραίτησής μου  να έρθει εις γνώση του Δημοτικού Συμβουλίου το οποίο είναι αρμόδιο για τον ορισμό των μελών των Νομικών Προσώπων, ώστε να πράξει τα δέοντα για την αντικατάστασή μου.

Εύχομαι και ελπίζω να διδαχθούν όλοι από τα λάθη του παρελθόντος και να ανταποκριθούν στην ευθύνη της θέσης τους με σεβασμό στις διαδικασίες και τα πρόσωπα, ώστε να διασφαλίζεται η διαφάνεια, η συλλογικότητα και κατ’ επέκταση η εύρυθμη λειτουργία του οργάνου, επ’ ωφελεία των σχολείων και των μαθητών του Δήμου μας. 
                                                    Μετά τιμής
                                                Βαρβάρα Μπέτση


Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Ηχηρά μηνύματα των πολιτών στην κυβέρνηση

Η αβεβαιότητα και η απογοήτευση αρχίζουν να κυριαρχούν στην πλειοψηφία των πολιτών. Σημαντικά τμήματα της κοινής γνώμης αξιολογούν πλέον την κατάσταση της χώρας και τη δική τους μετά τις εκλογές ίδια ή και χειρότερη.



Αναλυτικά τα ευρήματα της δημοσκόπησης που πραγματοποίησε η εταιρεία GPO (12 - 15 Ιουνίου 2015) για λογαριασμό της εκπομπής  Ανατροπή  στο Mega.

Πιστεύετε ότι η κατάσταση στη χώρα είναι καλύτερη ή χειρότερη πριν από τις εκλογές;
  • Χειρότερη  48,5%
  • Ίδια  32,1%
  • Καλύτερη  32,1%

Η δική σας κατάσταση είναι καλύτερη ή χειρότερη πριν από τις εκλογές;
  • Χειρότερη   38,9%
  • Ίδια   57,2%
  • Καλύτερη   3,7%
  • ΔΞ/ΔΑ   0,2%

Οι εξελίξεις του τελευταίου τετραμήνου σας δημιουργούν
  • Ικανοποίηση   4,3%
  • Ελπίδα   25,9% 
  • Αβεβαιότητα   25,9%
  • Απογοήτευση  32,5%
  • ΔΞ/ΔΑ   2,2%

Πιστεύετε ότι η διαπραγμάτευση θα λήξει με: 
  • Ρήξη ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές της     8,3%
  • Συμβιβασμό με υποχωρήσεις κυρίως της Ελλάδας      67,8%
  • Συμβιβασμό με υποχωρήσεις κυρίως των δανειστών   19,4%

Σε γενικές γραμμές συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την στρατηγική της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση; 
  • Διαφωνώ & Μάλλον διαφωνώ    43,8%
  • Συμφωνώ & Μάλλον συμφωνώ  54,3%
  • ΔΞ/ΔΑ   4,5%

Πιστεύετε ότι ο κίνδυνος να βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, έχει περάσει οριστικά; 
  • Ναι & μάλλον ναι   28, 4% 
  • Όχι & μάλλον όχι   68, 1%

Εάν γινόταν δημοψήφισμα με το ερώτημα "Ευρώ ή Εθνικό νόμισμα", εσείς τι θα ψηφίζατε; 
  • Σίγουρα & μάλλον σίγουρα  Ευρώ   68, 5%
  • Σίγουρα & μάλλον σίγουρα  Εθνικό Νόμισμα   27, 6%

Πιστεύετε ότι έχει νόημα στις μέρες μας ο διαχωρισμός των κομμάτων σε μνημονιακά και αντιμνημονιακά; 
  • Όχι & μάλλον όχι   70,7%
  • Ναι & μάλλον ναι   27,4%

Πιστεύετε ότι ο κίνδυνος να βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, έχει περάσει οριστικά; 
  • Ναι & μάλλον ναι   28, 4% 
  • Όχι & μάλλον όχι   68, 1%

Τι άποψη  έχετε για:
  • Γιάννη Πανούση:   θετική  59,3%  /  αρνητική   23%
  • Γιάνη Βαρουφάκη:  θετική  48,3% /  αρνητική 50,5%
  • Ζωή Κωνσταντοπούλου:  θετική   36,6%  /  αρνητική   61,7%
  • Αριστείδη Μπαλτά:   θετική   28,4%  /  αρνητική   46%