Τις
τελευταίες δεκαετίες, παρά την απόρριψη της μεταρρύθμισης Γιαννίτση, έγιναν
σοβαρές προσπάθειες για τη βιωσιμότητα του ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος.
Αναφερόμαστε συγκεκριμένα στο νόμο Σιούφα της κυβέρνησης Μητσοτάκη (1990-1993)
και το νόμο Κουτρουμάνη-Λοβέρδου της κυβέρνησης Παπανδρέου το 2010. Και οι δυο
αυτές παρεμβάσεις εξασφάλισαν την ευστάθεια
και προοπτική του συστήματος.
Ωστόσο,
τον τελευταίο χρόνο, οι ακροβασίες
και πειραματισμοί της κυβέρνησης
ΣυριζΑνελ δημιούργησαν εντελώς αναίτια
στο Ασφαλιστικό δημοσιονομική τρύπα
αρχικά 1,8 δις €, που ήδη έφτασε τα 2,2 δις €. Με αποτέλεσμα να κινδυνεύει άμεσα
με κατάρρευση, αφού οι εταίροι και δανειστές μας δεν είναι πια διατεθειμένοι να
χρηματοδοτούν νέα ελλείμματα που δεν οδηγούν πουθενά.
Μπροστά
σε αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση εφεύρε μια πατέντα προκειμένου να κλείσει αυτή τη δημοσιονομική τρύπα,
βαφτίζοντας την ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Το κρέας ψάρι δηλαδή. Φυσικά, αυτό το
σχέδιο νόμου Κατρούγκαλου δεν αντέχει σε καμιά σοβαρή κριτική. Γιαυτό και
συνάντησε την καθολική αποδοκιμασία από την κοινωνία και απορρίφθηκε χωρίς
δέσμευση από τη Τρόϊκα. Άρα, δεν αποτελεί βάση για συζήτηση και πρέπει να αποσυρθεί άμεσα, ώστε να ξεκινήσει από
μηδενική βάση σοβαρός διάλογος με
τους ενδιαφερόμενους κοινωνικούς φορείς. Προτάσεις υπάρχουν κι έχουν κατατεθεί
τόσο από το Συντονιστικό των επιστημονικών συλλόγων όσο και από εκείνο των 132
αγροτικών μπλόκων.
Αν
συνεχιστεί η κυβερνητική αδιαλλαξία,
που μόνο προβλήματα και αναστάτωση σωρεύει στην κοινωνία, είναι βέβαιο ότι οι
αντιδράσεις όχι μόνο δεν πρόκειται να καμφθούν αλλά θα φουντώσουν παραπέρα με απροσδιόριστες συνέπειες για την
οικονομία και την κοινωνική συνοχή. Ας μην τρέφει καμιά αμφιβολία γιαυτό η
κυβέρνηση, που συνεχίζει να ζει αμέριμνη στο βασίλειο της ιδεοληψίας της.
Έσπειραν ανέμους και
θερίζουν θύελλες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου