1) Αλέξη σ’ ευχαριστούμε αλλά όλα εδώ πληρώνονται...
To βασικό συμπέρασμα είναι πως η κυβέρνηση Τσίπρα (θα δούμε αν είναι το ίδιο και για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) επέλεξε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Αυτό θα έχει κόστος περισσότερο για τον ίδιο και το ΣΥΡΙΖΑ και μικρότερο για τη χώρα.
Η επιλογή της ρήξης θα είχε μεγαλύτερο κόστος για τη χώρα και μικρότερο για το ΣΥΡΙΖΑ.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε αυτό που είναι καλύτερο για τη χώρα και όχι αυτό που θα εξασφάλιζε τη συνοχή και επιβίωση (έστω και πρόσκαιρα) του κόμματος. Αυτό αποτελεί ευχάριστη έκπληξη.
Η επιλογή αυτή είναι κεφαλαιώδης και θετική για το μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας. Είναι μια επιλογή όμως που θα είναι δύσκολα διαχειρίσιμη, κυρίως λόγω των προσδοκιών που έχει δημιουργήσει η δημαγωγική προεκλογική ρητορική.
Ήδη, η κυβέρνηση εισπράττει τις πρώτες εσωκομματικές αντιδράσεις. Το ζητούμενο τώρα για το μέλλον της χώρας πως οι αντιδράσεις αυτές, οι οποίες αναμένεται να γενικευτούν, δεν θα διαμορφώσουν το κλίμα εκείνο που θα αναγκάσει την κυβέρνηση να υπαναχωρήσει και να οδηγήσει τη χώρα σε ρήξη με την Ευρώπη.
Ήδη, έχει γίνει μεγάλη ζημιά στη σχέση της χώρας με την Ευρώπη. Ένα κλίμα εμπιστοσύνης που χρειάστηκε δεκαετίες για να οικοδομηθεί, μέσα σε μια πενταετία έχει διαρραγεί και τον τελευταίο μήνα έχει καταστεί ετοιμόρροπο αν δεν έχει ήδη καταρρεύσει ολοσχερώς.
Δεν ξέρω αν αυτή η εξέλιξη θα δημιουργήσει ρωγμές και στις σχέσεις των άλλων εταίρων μεταξύ τους. Αυτό που είναι βέβαιο είναι πως έχει απομονώσει πλήρως τη χώρα μας.
Οι πρόωρες εκλογές αποδεικνύονται τραγικό λάθος για τον Αλέξη Τσίπρα, γιατί οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σε επαφή με την πραγματικότητα αποδεικνύονται οι χειρότερες δυνατές, καθώς τα χρονικά περιθώρια είναι απελπιστικά στενά και τα προβλήματα ιδιαίτερα οξυμμένα.
Η παράταση που έλαβε η κυβέρνηση μέσω του προγράμματος «γέφυρα» δεν αποτελεί καλή λύση. Το κλίμα αβεβαιότητας στην οικονομία θα συνεχιστεί μέχρι να διαφανεί μια οριστική λύση σε σχέση με την παραμονή της χώρας στο ευρώ, η οποία δεν θα διαφανεί πριν υπάρξει κάποιο οριστικό νέο μνημόνιο. Κλίμα αβεβαιότητας στην οικονομία σημαίνει «παγωμάρα» στην οικονομική δραστηριότητα. Παγωμάρα στην οικονομική δραστηριότητα σημαίνει, αύξηση της ανεργίας, λιγότερα έσοδα, λιγότερες ασφαλιστικές εισφορές.
Στα παρακάτω ζητήματα η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τις επόμενες εβδομάδες σημαντικά προβλήματα τα οποία δύσκολα θα καταφέρει να τα αντιμετωπίσει:
α) Τράπεζες: Ήδη, έχουν κάνει φτερά πάνω από 23 δισ. ευρώ καταθέσεων. Έχουμε εξαντλήσει τα περιθώρια του προγράμματος ELA. Η φιλολογία για ευνοϊκό χειρισμό των κόκκινων δανείων έχει αυξήσει κατακόρυφα τον αριθμό των κόκκινων δανείων. Αυτοί που μπορούσαν να πληρώσουν δεν το κάνουν γιατί προσδοκούν χαριστική ρύθμιση...
Δύσκολα οι τράπεζες θα επανέλθουν στην κατάσταση που ήταν πριν τις εκλογές και αν το πετύχουν θα χρειαστεί πολύς χρόνος.
β) Ανεργία: Η επιδείνωση του οικονομικού κλίματος πριν τις εκλογές λόγω της προεκλογικής αβεβαιότητας και μετά τις εκλογές λόγω των ανερμάτιστων δηλώσεων διαφόρων υπουργών, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε αύξηση της ανεργίας τους επόμενους μήνες σε νέα υψηλότερα ιστορικά επίπεδα.
γ) Δημόσια Έσοδα: Αν και βρισκόμαστε στην αρχή του χρόνου τα μηνύματα είναι ιδιαίτερα αρνητικά. Η υποστήριξη κάθε κινήματος «δεν πληρώνω» από το κόμμα της κυβέρνησης όσο ήταν στην αντιπολίτευση, έχει αυξήσει στην κοινωνία τις διαθέσεις αποφυγής πληρωμής των οφειλών προς τα δημόσια ταμεία.
Η «παγωμάρα» στην οικονομική δραστηριότητα συμβάλει επίσης στη μείωση των εσόδων. Επιπλέον το πρόγραμμα «γέφυρα» δεν προβλέπει καμιά εκταμίευση για την πληρωμή των έστω και μικρών ομολόγων που λήγουν. Θα αποτελέσει έκπληξη αν το δημόσιο ταμείο τους επόμενους μήνες καταφέρει να ανταποκριθεί σε όλες τις υποχρεώσεις του.
δ) Ασφαλιστικό: Το πιθανότερο είναι πως λόγω της συγκυρίας θα υπάρξει μείωση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων, η οποία σε συνδυασμό με την κακή πορεία των δημόσιων εσόδων θα οδηγήσει σε ασφυκτικό κλίμα στην έγκαιρη και ακέραιη καταβολή των συντάξεων.
Ε) Ρύθμιση οφειλών: Η νέα ρύθμιση είναι απελπιστικά γενναιόδωρη προς τους κακοπληρωτές που έχουν την ευκαιρία να γλυτώσουν μέχρι το 50% των παλιών οφειλών, αλλά και όλους τους άλλους. Αποτελεί ερωτηματικό όμως κατά πόσο θα μπορέσει να συγκεντρώσει τα προσδοκώμενα έσοδα. Η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει εξαντληθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς η μοναδική επιτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν η καταστροφική φορολογία επί δικαίων και αδίκων. Αν το επιτρέψουν οι «Θεσμοί» η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να επαναπατρίσει και κεφάλαια που έχουν φύγει στο εξωτερικό και αποτελούν προϊόν φοροδιαφυγής, μέσω ευνοϊκής φορολόγησης (ξεπλύματος). Ακόμη και αν το κάνει λίγα πράγματα μπορεί να πετύχει. Όσο υπάρχει αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας το πιθανότερο είναι να ακολουθήσουν και οι άνθρωποι τα χρήματα παρά το αντίθετο.
Η κυβέρνηση λοιπόν την Παρασκευή που μας πέρασε επέλεξε να βάλει το συμφέρον της χώρας πάνω από το συμφέρον του κόμματος. Αυτό σαν πρώτο βήμα είναι θετικό, καθώς αποκαλύπτει τις προθέσεις της να μείνει η χώρα στο ευρώ. Αυτά που ακολουθούν όμως δεν είναι εύκολα...
Η κυβέρνηση απολαμβάνει αυτή τη στιγμή μεγάλης αποδοχής της κοινής γνώμης. Αυτό αποτελεί πολύτιμο κεφάλαιο το οποίο θα το χρειαστεί τους επόμενους μήνες.
Η κυβέρνηση την Παρασκευή προέταξε το συμφέρον της χώρας αντί του κόμματος. Η ζημιά που έχει κάνει ο δημαγωγικός λόγος όμως στην κοινωνία αποδειχτεί ίσως ανεπανόρθωτη...
ΥΓ: Το άρθρο αυτό γράφτηκε λίγες ώρες πριν γίνει γνωστή η λίστα των μεταρρυθμίσεων της ελληνικής κυβέρνησης. Η λίστα που έγινε γνωστή χθες το βράδυ δεν καταδεικνύει προθέσεις της ελληνικής πλευράς να διαπραγματευτεί, αλλά προθέσεις ρήξης. Άρα, είναι πολύ πθανό να έχουμε επαναφορά του σκηνικού ανησυχίας της περασμένης εβδομάδας...
2) Δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις…
To βασικό συμπέρασμα είναι πως η κυβέρνηση Τσίπρα (θα δούμε αν είναι το ίδιο και για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) επέλεξε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Αυτό θα έχει κόστος περισσότερο για τον ίδιο και το ΣΥΡΙΖΑ και μικρότερο για τη χώρα.
Η επιλογή της ρήξης θα είχε μεγαλύτερο κόστος για τη χώρα και μικρότερο για το ΣΥΡΙΖΑ.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε αυτό που είναι καλύτερο για τη χώρα και όχι αυτό που θα εξασφάλιζε τη συνοχή και επιβίωση (έστω και πρόσκαιρα) του κόμματος. Αυτό αποτελεί ευχάριστη έκπληξη.
Η επιλογή αυτή είναι κεφαλαιώδης και θετική για το μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας. Είναι μια επιλογή όμως που θα είναι δύσκολα διαχειρίσιμη, κυρίως λόγω των προσδοκιών που έχει δημιουργήσει η δημαγωγική προεκλογική ρητορική.
Ήδη, η κυβέρνηση εισπράττει τις πρώτες εσωκομματικές αντιδράσεις. Το ζητούμενο τώρα για το μέλλον της χώρας πως οι αντιδράσεις αυτές, οι οποίες αναμένεται να γενικευτούν, δεν θα διαμορφώσουν το κλίμα εκείνο που θα αναγκάσει την κυβέρνηση να υπαναχωρήσει και να οδηγήσει τη χώρα σε ρήξη με την Ευρώπη.
Ήδη, έχει γίνει μεγάλη ζημιά στη σχέση της χώρας με την Ευρώπη. Ένα κλίμα εμπιστοσύνης που χρειάστηκε δεκαετίες για να οικοδομηθεί, μέσα σε μια πενταετία έχει διαρραγεί και τον τελευταίο μήνα έχει καταστεί ετοιμόρροπο αν δεν έχει ήδη καταρρεύσει ολοσχερώς.
Δεν ξέρω αν αυτή η εξέλιξη θα δημιουργήσει ρωγμές και στις σχέσεις των άλλων εταίρων μεταξύ τους. Αυτό που είναι βέβαιο είναι πως έχει απομονώσει πλήρως τη χώρα μας.
Οι πρόωρες εκλογές αποδεικνύονται τραγικό λάθος για τον Αλέξη Τσίπρα, γιατί οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σε επαφή με την πραγματικότητα αποδεικνύονται οι χειρότερες δυνατές, καθώς τα χρονικά περιθώρια είναι απελπιστικά στενά και τα προβλήματα ιδιαίτερα οξυμμένα.
Η παράταση που έλαβε η κυβέρνηση μέσω του προγράμματος «γέφυρα» δεν αποτελεί καλή λύση. Το κλίμα αβεβαιότητας στην οικονομία θα συνεχιστεί μέχρι να διαφανεί μια οριστική λύση σε σχέση με την παραμονή της χώρας στο ευρώ, η οποία δεν θα διαφανεί πριν υπάρξει κάποιο οριστικό νέο μνημόνιο. Κλίμα αβεβαιότητας στην οικονομία σημαίνει «παγωμάρα» στην οικονομική δραστηριότητα. Παγωμάρα στην οικονομική δραστηριότητα σημαίνει, αύξηση της ανεργίας, λιγότερα έσοδα, λιγότερες ασφαλιστικές εισφορές.
Στα παρακάτω ζητήματα η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τις επόμενες εβδομάδες σημαντικά προβλήματα τα οποία δύσκολα θα καταφέρει να τα αντιμετωπίσει:
α) Τράπεζες: Ήδη, έχουν κάνει φτερά πάνω από 23 δισ. ευρώ καταθέσεων. Έχουμε εξαντλήσει τα περιθώρια του προγράμματος ELA. Η φιλολογία για ευνοϊκό χειρισμό των κόκκινων δανείων έχει αυξήσει κατακόρυφα τον αριθμό των κόκκινων δανείων. Αυτοί που μπορούσαν να πληρώσουν δεν το κάνουν γιατί προσδοκούν χαριστική ρύθμιση...
Δύσκολα οι τράπεζες θα επανέλθουν στην κατάσταση που ήταν πριν τις εκλογές και αν το πετύχουν θα χρειαστεί πολύς χρόνος.
β) Ανεργία: Η επιδείνωση του οικονομικού κλίματος πριν τις εκλογές λόγω της προεκλογικής αβεβαιότητας και μετά τις εκλογές λόγω των ανερμάτιστων δηλώσεων διαφόρων υπουργών, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε αύξηση της ανεργίας τους επόμενους μήνες σε νέα υψηλότερα ιστορικά επίπεδα.
γ) Δημόσια Έσοδα: Αν και βρισκόμαστε στην αρχή του χρόνου τα μηνύματα είναι ιδιαίτερα αρνητικά. Η υποστήριξη κάθε κινήματος «δεν πληρώνω» από το κόμμα της κυβέρνησης όσο ήταν στην αντιπολίτευση, έχει αυξήσει στην κοινωνία τις διαθέσεις αποφυγής πληρωμής των οφειλών προς τα δημόσια ταμεία.
Η «παγωμάρα» στην οικονομική δραστηριότητα συμβάλει επίσης στη μείωση των εσόδων. Επιπλέον το πρόγραμμα «γέφυρα» δεν προβλέπει καμιά εκταμίευση για την πληρωμή των έστω και μικρών ομολόγων που λήγουν. Θα αποτελέσει έκπληξη αν το δημόσιο ταμείο τους επόμενους μήνες καταφέρει να ανταποκριθεί σε όλες τις υποχρεώσεις του.
δ) Ασφαλιστικό: Το πιθανότερο είναι πως λόγω της συγκυρίας θα υπάρξει μείωση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων, η οποία σε συνδυασμό με την κακή πορεία των δημόσιων εσόδων θα οδηγήσει σε ασφυκτικό κλίμα στην έγκαιρη και ακέραιη καταβολή των συντάξεων.
Ε) Ρύθμιση οφειλών: Η νέα ρύθμιση είναι απελπιστικά γενναιόδωρη προς τους κακοπληρωτές που έχουν την ευκαιρία να γλυτώσουν μέχρι το 50% των παλιών οφειλών, αλλά και όλους τους άλλους. Αποτελεί ερωτηματικό όμως κατά πόσο θα μπορέσει να συγκεντρώσει τα προσδοκώμενα έσοδα. Η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει εξαντληθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς η μοναδική επιτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν η καταστροφική φορολογία επί δικαίων και αδίκων. Αν το επιτρέψουν οι «Θεσμοί» η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να επαναπατρίσει και κεφάλαια που έχουν φύγει στο εξωτερικό και αποτελούν προϊόν φοροδιαφυγής, μέσω ευνοϊκής φορολόγησης (ξεπλύματος). Ακόμη και αν το κάνει λίγα πράγματα μπορεί να πετύχει. Όσο υπάρχει αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας το πιθανότερο είναι να ακολουθήσουν και οι άνθρωποι τα χρήματα παρά το αντίθετο.
Η κυβέρνηση λοιπόν την Παρασκευή που μας πέρασε επέλεξε να βάλει το συμφέρον της χώρας πάνω από το συμφέρον του κόμματος. Αυτό σαν πρώτο βήμα είναι θετικό, καθώς αποκαλύπτει τις προθέσεις της να μείνει η χώρα στο ευρώ. Αυτά που ακολουθούν όμως δεν είναι εύκολα...
Η κυβέρνηση απολαμβάνει αυτή τη στιγμή μεγάλης αποδοχής της κοινής γνώμης. Αυτό αποτελεί πολύτιμο κεφάλαιο το οποίο θα το χρειαστεί τους επόμενους μήνες.
Η κυβέρνηση την Παρασκευή προέταξε το συμφέρον της χώρας αντί του κόμματος. Η ζημιά που έχει κάνει ο δημαγωγικός λόγος όμως στην κοινωνία αποδειχτεί ίσως ανεπανόρθωτη...
ΥΓ: Το άρθρο αυτό γράφτηκε λίγες ώρες πριν γίνει γνωστή η λίστα των μεταρρυθμίσεων της ελληνικής κυβέρνησης. Η λίστα που έγινε γνωστή χθες το βράδυ δεν καταδεικνύει προθέσεις της ελληνικής πλευράς να διαπραγματευτεί, αλλά προθέσεις ρήξης. Άρα, είναι πολύ πθανό να έχουμε επαναφορά του σκηνικού ανησυχίας της περασμένης εβδομάδας...
2) Δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις…
Η χρηματιστηριακή αγορά την εβδομάδα που πέρασε προεξοφλούσε την θετική κατάληξη της συμφωνίας της Παρασκευής.
Η χώρα μας όμως έχει πολύ δρόμο ακόμη μέχρι να αποδείξει πως μπορεί να μείνει οριστικά στο Ευρώ. Ο χρόνος που θα το πράξει αυτό είναι οι επόμενοι μήνες.
Σενάριο
1999. Στην Βαλκανική χερσόνησο, μετά από μακρά
περίοδο στενής πολιτικής συνεργασίας, επιτυγχάνεται οικονομική και
τελωνιακή ένωση των: Ελλάδας, Αλβανίας, Σερβίας, Ρουμανίας, Κροατίας,
Βουλγαρίας.
Η Ελλάδα που αποτελεί την πιο οικονομικά,
παραγωγικά και βιομηχανικά ανεπτυγμένη δύναμη εκ των ετέρων της,
προσχωρεί στην Ενιαία Βαλκανική Ένωση (ΕΒΕ), προσδοκώντας περαιτέρω
ανάπτυξη για τις επιχειρήσεις της μέσω της διείσδυσής τους στις
υπόλοιπες χώρες με απώτερο στόχο την αναβάθμιση του ΑΕΠ της προς όφελος
των πολιτών της και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέσω της εξαγωγής
προϊόντων της.
4) Τι θα έκαναν με χρέος και μνημόνιο...
1. Απόσυρση του χρέους (Δραγασάκης, Σεπτ. 2014)
2. Απομείωση του χρέους (Παπαδημούλης, Νοεμ. 2014)
3. Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους (Λαφαζάνης, Νοεμβ. 2014)
4. Μονομερής διαγραφή του χρέους (Λαφαζάνης, Ιουλ. 2013)
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου