Ο Στέλιος Ράμφος στον ΣΚΑΙ σχολιάζει την πολιτική επικαιρότητα (17 09 15).

Ο Στέλιος Ράμφος προσκεκλημένος στον ΣΚΑΙ ολοκληρώνει τις συζητήσεις των πολιτικών αναλύσεων που είχε αρχίσει με τον Άρη Πορτοσάλτε από την αρχή του έτους.

Δημοσιογράφος: Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Σας καλωσορίζω στην τρίτη κατά σειρά τηλεοπτική μας συνάντηση μέσα στην ίδια χρονιά με τον συγγραφέα Στέλιο Ράμφο, όσες δηλαδή και οι εκλογικές αναμετρήσεις. Κύριε Ράμφο καλώς ήρθατε καλησπέρα σας.
Στέλιος Ράμφος: Καλώς σας βρίσκω.

Δημοσιογράφος: Σας Ευχαριστώ πολύ. Στην πρώτη μας συνάντηση λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου ο κύριος Στέλιος Ράμφος έλεγε. » Για πρώτη φορά στις εκλογές οι ψηφοφόροι, μεγάλο μέρος που μπορεί να διαμορφώσει και πλειοψηφία κάποια στιγμή, ψηφίζουν με δεδομένο ότι θα γίνει ακριβώς το αντίθετο απ ότι λένε τα κόμματα, και κυρίως το κόμμα το οποίο προηγείται στις δημοσκοπήσεις ο Σύριζα συγκεκριμένα. Δηλαδή είναι δεδομένο για το εκλογικό σώμα ότι θα κάνει τούμπα, και είναι δεδομένο σε μεγάλους αριθμούς δημοσκοπικούς, και είναι δεδομένο ότι θα υποχωρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση».
Δημοσιογράφος: Η διαχείριση της αλήθειας και του ψέματος και της ίδιας της πραγματικότητας στη δεύτερη μας συνάντηση τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους ο κύριος Στέλιος Ράμφος τόνιζε το εξής: » Το πρόβλημα με αυτού του τύπου τις κυβερνήσεις αλλά και με την κοινωνία μας γενικότερα έγκειται κατά την εκτίμησή μου στο εξής: Επειδή για λόγους ιστορικούς που μπορούμε και να τους συζητήσουμε λιγάκι αν θέλετε, έχουμε από μακρούς αιώνες κόψει την επαφή με την πραγματικότητα και μας ενδιαφέρει η επαφή μ έναν άλλο κόσμο συμβόλων, και ας πούμε κόσμο επιθυμιών, οποίες πραγματοποιούνται σε άλλο επίπεδο, για αυτό το λόγο ακριβώς μπορεί να πάρουν μεγάλες διαστάσεις οι φαντασιώσεις στη ζωή μας, και να αντικαταστήσουν πλήρως την πραγματικότητα » Μετά από επτά μήνες κύριε Ράμφο, μιας ενδεχομένως αναπόφευκτης κατάστασης δηλαδή με μια κυβέρνηση Συριζ-Ανελ την είδαμε την πραγματικότητα που είμαστε αλήθεια;
 
Στέλιος Ράμφος: Νομίζω ότι είναι αθέατη ακόμη η πραγματικότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει αρχίσει να γίνεται αισθητή. Σε λίγο καιρό θα γίνει ακόμη πιο αισθητή και τότε ενδεχομένως θα καταλάβουμε ακόμη καλλίτερα περι τίνος πρόκειται. Έχω την εντύπωση ότι έχουμε μπει ήδη πλέον με τις εξελίξεις μετά τον Ιούλιο και κυρίως με τις εκλογές, έχουμε μπει σε κάτι το οποίο έχει μια παράμετρο λίγο διαφορετική από αυτό που θα πει προ9εκλόγική αναμέτρηση, η κάτι άλλο, έχουμε μπει στο δράμα της αλήθειας, ως πολιτικό γεγονός.
 
Δημοσιογράφος: Άρα ξεφτίζει το ψέμα σιγά-σιγά, ξεφλουδίζει σιγά-σιγά και πάμε να δούμε το κρεμμύδι μέσα;
Στέλιος Ράμφος: υπό μία έννοια μπορεί να είναι αυτό αλλά ακόμη δραματικότερο είναι το γεγονός ότι το διακύβευμα το ίδιο το ψέμα γίνεται θέμα των εκλογών. Δηλαδή δεν είναι ότι αποκαλύπτεται τόσο η αλήθεια που εν πάσει περιπτώσει μπορεί να έχει φανερωθεί ήδη μετά το δημοψήφισμα μετά τη υπογραφή του μνημονίου και ούτω καθ εξής. Είναι ότι πια σε ποιο βαθμό το ψέμα μετράει, είναι το κρίσιμο διακύβευμα των εκλογών και των εξελίξεων. Επομένως αξίζει τον κόπο, αν θέλουμε να δούμε με πιο ουσιαστικό τρόπο τα τεκταινόμενα στη χώρα και στην κοινωνία μας, να δούμε ακριβώς αυτό το πρόβλημα, δηλαδή τι κάνει αρχηγούς να χρησιμοποιούν το ψέμα με μεγάλη άνεση, τι κάνει το λαό να διψάει για ψέμα, άλλοι λαοί διψούν για αίμα εμείς διψούμε για ψέμα, και υπ αυτή την έννοια μπορούμε να διαβάσουμε και τα απρόοπτα αυτής της αναμετρήσεως η οποία ξεκίνησε με εντελώς άλλες προβλέψεις, και οδηγείται σε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα δηλαδή κάτι διαφορές 22 μονάδων μεταξύ των δύο κομμάτων…
 
Δημοσιογράφος: Ήρθαν και συνέκλιναν τα δύο κόμματα.
Στέλιος Ράμφος: Και τώρα έχουν συγκλίνει με έναν τρόπο που έχει βάλει σε απορία τους πάντες, δεν ξέρουμε ακριβώς τι θα γίνει εξαρτώνται από παράγοντες μικρής λεπτομερείας και ούτω καθ εξής. Έχει όμως σημασία γιατί αφορά πια το ήθος το πολιτικό δηλαδή δεν έχει να κάνει με συμπεριφορές, η άνεση με το ψέμα, και το βάρος του ψέματος, έχει μια ιδιαίτερη σημασία, και καθ αυτό και σε ότι αφορά το αύριο.
 
Δημοσιογράφος: Λέει όμως η κοινωνία ότι ψέματα άκουγα ήδη τα προηγούμενα χρόνια για δεκαετίες και καταλήγει τώρα με το τρίτο μνημόνιο το αριστερό, να λέει ότι τελικά όλοι ίδιοι είσαστε ενώπιον του ιδίου ψέματος, δηλαδή ότι είμαι στο ίδιο ψέμα μπροστά.
Στέλιος Ράμφος: Ναι είναι πάρα πολύ εύστοχο αυτό που λέτε, εδώ θα πρέπει να έχουμε υπ όψη μας μια ειδοποιό διαφορά, ότι τηρουμένων των αναλογιών στις προηγούμενες περιπτώσεις το ψέμα ήταν κρούσμα, ενώ τώρα γίνεται καθεστώς. Έχει σημασία για να το καταλάβουμε αυτό το πράγμα ,και αυτό ακριβώς ότι ήταν κρούσμα έδωσε τη δυνατότητα εναλλασσομένων θετικοτήτων και αρνητικοτήτων τα προηγούμενα 35 χρόνια να συνυπάρχουν, επομένως υπήρχε και το ένα και το άλλο, το ψέμα ήτανε μια υπεκφυγή ενώ τώρα το ψέμα παίρνει διαστάσεις θετικού λόγου εκτός του οποίου κανείς δεν μπορεί να βρει τον εαυτό του, δηλαδή συνδέεται με ταυτότητα το ψέμα, ενώ παλιά το ψέμα ήταν κρούσμα ενός ανθρώπου ο οποίος με κακοήθεια μεγαλύτερη η μικρότερη ήθελε να συγκαλύψει πράγματα.
 
Δημοσιογράφος: Ένα ψέμα ήταν ο Σύριζα, και που καταλήγει τώρα με τον κύριο Τσίπρα να υπεραμύνεται αυτού του ψεύδους, προκειμένου να κρατηθεί η να κτίσει ταυτότητα που είπατε προηγουμένως;
Στέλιος Ράμφος: Κοιτάξτε δεν θα έλεγα ακριβώς εάν είναι ψέμα η όχι,θα έλεγα ότι η συμπεριφορά σ αυτό το επίπεδο γίνεται περίπου αναγκαία αφ ης στιγμής, είναι τέτοια η απόσταση μεταξύ ιδεοληψιών και πραγματικότητος, ώστε πρέπει να γεφυρωθεί. Πρέπει να γεφυρωθεί όχι μόνο ως προς τους τρίτους, αλλά και ως προς τους ίδιους. Δηλαδή το ψέμα γίνεται στοιχείο ταυτότητος, οπότε αποκτά έναν άλλο χαρακτήρα διαφορετικό, παύει να είναι άκομψη, κακή, αθλία, τρισάθλια, συμπεριφορά για αυτό τον λόγο αυτός ο τρόπος που εξελίσσονται αυτές οι εκλογές έχει να κάνει με δυναμική δύο ταυτοτήτων.
 
Δημοσιογράφος: Ποιές είναι αυτές;
Στέλιος Ράμφος: Την ταυτότητα η οποία βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσχερή θέση και που είναι ας πούμε του Σύριζα, και την απροσδόκητη ανάσταση μιας ταυτότητος η οποία μέχρι τώρα δεν υπήρξε, ήταν περίπου αφανής μετά τον Ιανουάριο, και τώρα αποτελεί ένα μέγεθος όχι απλώς αξιόμαχο, με εξαιρετικές προοπτικές ας πούμε να κερδίσει και τα επόμενα, αλλά έχει σημασία ως συμπεριφορά όλη αυτή η ιστορία γιατί στη ν πολιτική έχουμε ξεχάσει τον παράγοντα της ηθικής, στα τεκταινόμενα και στα δρώμενα, δηλαδή δεν μπορείς με πεσμένο ηθικό να διεκδικήσεις νίκη όσα χρήματα και να μοιράζεις και να κάνεις κάτι άλλο, η αν λες η σποτ η δεν ξέρω τι. Δεν μπορείς χωρίς μια ηθική υποστήριξη ότι έχεις το δίκιο.
 
Δημοσιογράφος: Μπορείς να κάνεις μεταρρυθμίσεις δύσκολες χωρίς να υπάρχει ηθική;
Στέλιος Ράμφος: Μα εννοείται ότι αυτό το πράγμα είναι αδύνατο, και αν δεν πιστεύεις σε κάτι είσαι υποχρεωμένος να πεις ψέματα, η για να το κάνεις, η για να μην το κάνεις. Δηλαδή εάν η ταυτότητα είναι οικοδομημένη σε κάτι σε ένα σύννεφο, που θα λέγαμε τότε είσαι υποχρεωμένος να ανεβείς σ αυτό το επίπεδο, προκειμένου όχι πλέον μόνο για να ικανοποιήσεις τους οπαδούς, αλλά για να αισθανθείς καλλίτερα μέσ σου. Είναι πολύ χαρακτηριστικό οτι βεβαίως εκείνο που αισθάνθηκαν οι ψηφοφόροι του Σύριζα μετά την ψήφιση των μνημονίων και την απόφαση της 12ης πόσο ήτανε.
 
Δημοσιογράφος: Το περίμεναν αλήθεια γιατί είχαμε πει ότι βασιζόταν σ ένα ψέμα όλη η διαδικασία των εκλογών του Ιανουαρίου.
Στέλιος Ράμφος: Δεν λέω δεν το περίμεναν, λέω δεν το φαντάζονταν, γιατί το επίπεδο της σκέψεως ήταν και είναι το επίπεδο της φαντασίας. Δεν μπορούμε να πούμε περίμενα η όχι, δεν το φαντάζονταν επομένως η κατάρρευση του φαντασιακού είναι μια κατάρρευση συνολική η οποία οδήγησε είτε σε πυροδιασπάσεις, είτε σε μεγάλε αποχές είτε σε τέτοιου είδους φαινόμενα.
 
Δημοσιογράφος: Και το οποίο για να αντέξει ως κόμμα θέλει πάλι το ψέμα κύριε Ράμφο για να δούμε σε αντιδιαστολή με το άλλο που λέτε με τη Νέα Δημοκρατία;
Στέλιος Ράμφος: Εάν εξακολουθήσει να θέλει το ψέμα θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση για τον εξής λόγο, διότι το λάθος διορθώνεται, το ψέμα όμως για να διορθωθεί πρέπει να πολλαπλασιαστεί. Επομένως η διαλεκτική στην οποία σε βάζει το ψέμα είναι να το πολλαπλασιάζεις σε βαθμό που σε πνίγει, έκτος και αν θελήσεις να χρησιμοποιήσεις άλλα πια μέσα, τα οποία δεν τα βλέπουμε σε κανένα ορίζοντα και επ’ ουδενί λόγο που όμως η ιστορική εμπειρία έχει δείξει ότι υπάρχουν, γιατί ακριβώς η δομή της συγχύσεως αληθείας και ψέματος, είναι η βαθύτερη δομή του ολοκληρωτισμού, όχι ως καθεστώτος ως νοοτροπίας επομένως το πολύ κρίσιμο σημείο είναι αυτό.
 
Δημοσιογράφος: Απ ορισμένους είδαμε ψήγματα αλλά δεν θέλω να το επιτείνω.
Στέλιος Ράμφος: Να το πάμε στη λογική των πραγμάτων κι όχι στις πράξεις των ανθρώπων. Νομίζω ότι έχει σημασία αυτό να το κρατήσουμε, γιατί η λογική της συγχύσεως αληθείας και ψέματος είναι καταστροφική, δηλαδή πρέπει να πολλαπλασιάσεις το ψέμα σε τέτοιο βαθμό που να αποτελέσει αλήθεια αυτό το πράμα θα φυραίνει, και κάποια στιγμή θα χρειαστούνε μέτρα η συμπεριφορές οι οποίες δεν είναι οι ευγενικότερες.
 
Δημοσιογράφος: Ναι σε αντιδιαστολή με τη Νέα Δημοκρατία η οποία τι βρήκε αυτό το διάστημα στο πρόσωπο του Βαγγέλη Μειμαράκη;
Στέλιος Ράμφος: Δεν ξέρω αν το βρήκε στο πρόσωπο του κυρίου Μειμαράκη, που νομίζω ότι πρέπει να έπαιξε ρόλο το πρόσωπο αυτό, επειδή συνειρμικά έφερνε εικόνες ενότητος και δικαιώσεως ας πούμε, στην συνείδηση των ανθρώπων αλλά ακριβώς η ηθική σκέψη το ηθικό στοιχείο ότι επαληθευόμαστε, ήτανε εκείνο το οποίο έδωσε τη διάθεση της συσπειρώσεως, πάλι δηλαδή ένα στοιχείο ηθικού παράγοντος ότι να, λέγαμε αλήθεια να επαληθεύτηκαν, το σποτ εκείνο ας πούμε του Ιανουαρίου του 15 επαληθεύθηκε απολύτως το τι θα συμβεί ακριβώς εάν σ αυτή την περίπτωση η την άλλη, όποτε μέσα σ αυτή την προοπτική…
 
Δημοσιογράφος: Θέλετε να το δούμε;
Στέλιος Ράμφος: Να το δούμε.
Σποτ Νέας Δημοκρατίας του Ιανουαρίου 2015. 25 Ιανουαρίου οι Έλληνες στις κάλπες και η ιστορία μπορεί να γραφτεί με δύο τρόπους αυτός είναι ο ένας.
26 Ιανουαρίου Κυβέρνηση Σύριζα στην Ελλάδα
Φεβρουάριος Διαπραγμάτευση από το μηδέν ζητάει ο Σύριζα
Φεβρουάριος Ναυάγιο στη Διαπραγμάτευση Δεν έπιασε η μπλόφα κρίσιμες ώρες γιο τη χώρα. Οι αγορές μας γυρίζουν την πλάτη.
Μάρτιος Χάθηκε η δόσις των 7,2 δις
Αγωνία για κούρεμα καταθέσεων
Πρόβλημα ρευστότητας
Άδεια τα κρατικά ταμεία
Εβδομάδα παθών για τους Έλληνες.
Διακόπτεται η Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση
Στάση πληρωμών
Χάνουν τις επιδοτήσεις οι αγρότες.
Μάιος closed τουρισμός ρεκόρ ακυρώσεων.
Δεν καταβλήθηκαν οι συντάξεις.
Χάος, κλειστές οι τράπεζες.
Βενζίνη τέλος.
Ελλείψεις στα φάρμακα σε αδιέξοδο η κυβέρνηση Σύριζα.
Εθνικό λουκέτο.
Το πως θα γραφεί η ιστορία είναι στο χέρι κάθε Έλληνα.
Νέα Δημοκρατία υπεύθυνη δύναμη.
 
Δημοσιογράφος: Έτσι ήταν η πραγματικότητα. Έτσι συνέβη.
Στέλιος Ράμφος: Ήταν ένα σποτ- Πυθία ας το πούμε έτσι ,όμως έχει σημασία λοιπόν, ότι στις συνειδήσεις των ανθρώπων οι οποίοι τα είχανε χάσει και κάποια στιγμή αισθάνθηκαν ότι δεν είχα εαυτό, διότι το κρίσιμο στην πολιτική και τη υπόλοιπη ζωή είναι να νοιώθεις ότι έχεις εαυτό, αν δεν νοιώθεις ότι έχεις εαυτό τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα κουρελιάζεσαι εσωτερικά και είσαι ανίκανος να ζήσεις και να προχωρήσεις. Υπήρξε λοιπόν αυτή η επαλήθευση, αυτό έφερε την υψηλή συσπείρωση, ότι να είχαμε δίκιο, ενώθηκε ο χρόνος με εκείνη τη συγκέντρωση στη Ρηγίλλης όπου το παρελθόν με το παρόν και με το μέλλον δέθηκαν, κι έχουμε μία νέα πολιτική κατάσταση, που ανεξαρτήτως αποτελέσματος την Κυριακή, δημιουργεί πια νέα γεγονότα τα οποία δεν θα μπορεί να μας αφήσουν αδιάφορους για τους επόμενους μήνες.
 
Δημοσιογράφος: Λέει και κάτι άλλο ο κύριος Μειμαράκης, μιλάει για μια συναίνεση μετεκλογική σε αντίθεση με τον κύριο Τσίπρα ο οποίος ζητεί την αυτοδυναμία, αυτό θα αποτελέσει το σημείο με το οποίο θα αρχίσουμε τη συζήτησή μας μετά το πρώτο διάλειμμα. Όμως εγώ θέλω να σταθώ λίγο πάνω στο θέμα της διαχείρισης του ψέματος και της πραγματικότητας σ ότι αφορά στην κοινωνία κύριε Ράμφο. Πως γίνεται τώρα δεν θα το πω με τη ειρωνική του διάσταση, πως ένας έξυπνος λαός, εμείς λέμε για τον εαυτό μας ότι είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου μου, και τσιμπάει στο ψέμα τι γίνεται ακριβώς προηγουμένως λέτε διψάμε για ψέμα, αλλά ας το δούμε λίγο, δηλαδή από που βγαίνει αυτό πως προέρχεται;
Στέλιος Ράμφος: Προέρχεται από βαθειά θρησκευτικά βιώματα μιας τελικής εσχάτης πραγματικότητος η οποία είναι πέρα και πίσω απ οτιδήποτε συμβαίνει τώρα, και που συνδέεται έντονα με βαθύτατη επιθυμία των ανθρώπων με μια θέληση βαθύτατη. Όταν λοιπόν η προσδοκία και η επιθυμία και η λαχτάρα του τέλους δεν περνάει από το πραγματικό, τότε γίνεται το πεδίο του τέλους, και το πεδίο της κενής θελήσεως γίνεται πρόσφορο για φαντάσματα και φαντασιώσεις.
 
Δημοσιογράφος: Είναι θέμα παιδείας κύριε Ράμφο;
Στέλιος Ράμφος: Είναι θέμα μιας ιστορίας η οποία δεν έχει βρει τη άκρη της εδώ και πολλούς αιώνες όπου η παιδεία θα μπορούσε να συμμετάσχει ενεργά και θετικά, και όπου αν κανείς αντιληφθεί ως θεμελιώδες πρόβλημα της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής την λαχτάρα ενός τέλους πηδώντας τη πραγματικότητα θα πρέπει να το διορθώσει μέσα από την παιδεία. Διψάμε και μας αρέσουν τα ψέματα γιατί θέλουμε να πάμε στο τέλος χωρίς να περάσουμε από το παρόν και από τα πράγματα.
 
Δημοσιογράφος: Η γλώσσα μας, μας βοηθάει να κτίσουμε μια καλλίτερη δηλαδή παιδεία στο μέλλον τώρα έχοντας διανύσει τα εκατόν ενενήντα χρόνια του σύνχρονου κράτους μας.
Στέλιος Ράμφος: Κοιτάξτε να δείτε
Δημοσιογράφος: Θέλω να βγει κάτι ελπιδοφόροι απ τη κουβέντα μας για αυτό το τρέφω προς τα εκεί
Στέλιος Ράμφος: Να βγει κάτι ελπιδοφόρο να ξέρουμε ότι αυτό που λέμε Ελληνική ευφυΐα έχει να κάνει όχι με τίποτα DNA ειδικά, αλλά με το γεγονός της γλώσσας μας. Υπάρχουν δύο λαοί στον κόσμο που έχουν συνεισφέρει πάρα πολύ στον πολιτισμό. Οι λαοί αυτοί είναι οι Εβραίοι και οι Έλληνες. Οι Εβραίοι για πιο λόγο είναι φοβερά έξυπνος λαός; Επειδή ο Θεός τους είναι τόσο αφηρημένος και άπιαστος, ώστε από τα γεννοφάσκια του το παιδί πρέπει να σκεφτεί αφηρημένα για να τον συλλάβει, με τη διαφορά ότι για να τον συγκρατήσει πρέπει να κολλήσει σε τύπους κι αυτό είναι το πρόβλημα της Εβραϊκής νοοτροπίας. Η Ελληνική ευφυΐα βασίζεται κάπου αλλού, και είναι πολύ σημαντικό να το κρατήσουμε. Στο γεγονός ότι η γλώσσα μας μοντάρεται όχι με βάση εικόνες, αλλά με βάση έννοιες δηλαδή λέω, διαλέγω, επιλέγω, απολέγω, όλα αυτά τα πράγματα με μόρια σχηματίζονται καταστάσεις και συναισθήματος και συλλογιστικής, μέσα από τις οποίες συνθέτουμε τον κόσμο αντί να τον υφιστάμεθα. Το γεγονός ότι αυτό το πράμα μπορεί να το παραβλέψουμε να μην συνειδητοποιούμε τη βαθύτατη σημασία που έχει η γλώσσα για τη ζωή και για τη δημιουργικότητα ενός λαού, αυτό είναι ένα πολύ κρίσιμο θέμα το οποίο μας έχει στοιχίσει πάρα πολύ.
 
Δημοσιογράφος: Και πως συνθέτουμε και ξεπερνάμε τη πραγματικότητα;
Στέλιος Ράμφος: Διότι ακριβώς με μόρια συνθέτουμε την πραγματικότητα. Με μόρια το επιλέγω, απολέγω, γράφω, διαγράφω, απογράφω, με μόρια χωρίς σημασία δίνουμε έννοιες στη πραγματικότητα η πραγματικότης απογράφω, είναι κατασκευασμένη από εμάς επειδή ακριβώς μόριο και λέξη αποτελούν καινούργιο κόσμο, για τον ειδικό εκείνο λόγο ότι στη ζωή του ανθρώπου η πραγματικότητα του είναι οι λέξεις. Δεν μπαίνει δηλαδή ένα ποδήλατο στο κεφάλι μου, η λέξη ποδήλατο είναι εκείνη η οποία παίζει ρόλο. Επομένως και για αυτό η μεγάλη δυσκολία που θα έχει να περάσει η ελληνική γλώσσα στο μέλλον έγκειται εις το γεγονός οτι πρέπει να αναμετρηθεί με τις εικόνες του συγχρόνου πολιτισμού. Εκεί θα δείξει την αντοχή της επομένως όταν θα μιλήσουμε για προοπτική εντάξεως ουσιαστική στον σύγχρονο κόσμο πρέπει να πούμε σε ποιό βαθμό και με τι τρόπο η ελληνική γλώσσα θα γίνει το κέντρο, η αφετηρία της παιδείας.
 
Δημοσιογράφος: Η γλώσσα πως θα διαχειριστεί τα windows η όχι ;
Στέλιος Ράμφος: Η γλώσσα πως θα μπορέσει μέσα στο πλαίσιο στον ορίζοντα και στο περιβάλλον της τηλεοπτικής τεχνολογίας…
Δημοσιογράφος: Και των δυνατοτήτων που μας δίνει η τεχνολογία που μας δίνει το άνοιγμα μας ανοίγει το παράθυρο…
Στέλιος Ράμφος: Ναι, είναι πως ακριβώς δεν θα χαθεί η αφηρημένη σκέψη μέσα από τις εικόνες. Αυτό δεν είναι δύσκολο να γίνει αρκεί κανείς να το έχει στο μυαλό του γιατί οι εικόνες δεν έπαυαν να υπάρχουν και στον αρχαίο κόσμο, αλλά η δημιουργικότητα των λέξεων, ο τρόπος που φτιάχνουμε τα νοήματα ήταν αυτός που επικρατούσε.
 
Δημοσιογράφος: Κύριε Ράμφο ήμασταν στο ψέμα στη διαχείριση του ψέματος με την πραγματικότητα, όμως κοιτάξτε θέλω να ρωτήσω το εξής εμείς είχαμε εδώ και επτά μήνες πρώτη φορά Αριστερά κι είχαμε μια Αριστερά να χτίζει ένα ψέμα, αλλά έχουμε μεγαλώσει με το ότι ο Αριστερός άνθρωπος είναι καλλίτερος άνθρωπος, ότι η Αριστερά μας, έχουμε μάθει είχε ένα ηθικό πλεονέκτημα, την ηθικότητα της, πως γίνεται αυτή η Αριστερά να λέει τόσο ψέμα και να κτίζει το στίγμα της πάνω στο ψέμα.
Στέλιος Ράμφος: Θα ήθελα πριν πάμε εκεί και για το λόγο ακριβώς να συζητήσουμε ένα ενδιαφέρον περιστατικό το οποίο παρακολούθησα στη τηλεμαχία μεταξύ των δύο αρχηγών, όπου κάποια στιγμή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είπε, μα τι ακριβώς ήθελες να πεις λέγοντας, η θα μας τελειώσετε η θα σας τελειώσουμε, και εκείνη τη στιγμή η απάντηση ήτανε, εγώ δεν έχω πει τέτοιο πράγμα ποτέ, κι εγώ βεβαίως το είχα δει, είχα παρακολουθήσει κατά σύμπτωση σε κάποιο δελτίο ειδήσεων, είχα δει να το λέει την προηγούμενη η τη προπροηγούμενη, και μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, πως μπορείς να πεις κάτι τέτοιο και με αυτή την άνεση, σ ένα κοινό που τουλάχιστο από τα τρία εκατομμύρια το ενάμισι το είχε δει, μια μέρα πριν. Και μακάρι να μπορούσατε δηλαδή να είχατε αυτό το υλικό να μπορούσαμε να το δούμε.
 
Δημοσιογράφος: Θα το δούμε κύριε Ράμφο παρακαλώ είμαστε έτοιμοι;
» Τσίπρας: Ήρθα στη πόλη αυτή με το δίλλημα στις 20 του Σεπτέμβρη τους τελειώνουμε η μας τελειώνουν. Φεύγω με τη βεβαιότητα ότι η νίκη για την επόμενη Κυριακή είναι βέβαιη είναι σίγουρη για το Σύριζα.
Debate Μειμαράκης: Μου έκανε άσχημη εντύπωση χθες που είπατε η μας τελειώνουνε η τους τελειώνουμε, εμείς λοιπόν δεν θέλουμε να σας τελειώσουμε εσείς γιατί θέλετε να μας τελειώσετε, για να καταλάβω μήπως είναι πολύ μεγάλη αλαζονεία να θέλετε να τελειώσετε το 70 % του ελληνικού λαού, που το ‘χετε ξαναβρεί αυτό σε μια τέτοια δημοκρατία;
Τσίπρας: Δεν έχω πει τέτοιο πράγμα »
Στέλιος Ράμφος: Σημασία για μένα έχει ακριβώς η αντίληψη, δηλαδή το πως, αντί να πεις ναι, εν πάσει περιπτώσει ήτανε στη ρύμη του λόγου και στη προεκλογική έξαψη είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω, δεν με εκφράζει, το πιο απλό και… το να πεις δεν είπα ποτέ τέτοιο τέτοιο πράγμα να το χεις πει τη προηγούμενη και την προπροηγούμενη να το χουνε δει ενάμισι εκατομμύριο από αυτούς που σε παρακολουθών εκείνη την ώρα είναι ένα πρόβλημα, που σημαίνει ότι ο εαυτός δεν μπορεί να αποκολληθεί από την ανάγκη του ψέματος. Θα ήθελα να πω εδώ, ότι ο κύριος Τσίπρας, είναι μόνος του, χορός μεταμφιεσμένων, μόνος του. Όχι ακριβώς επειδή θέλει ας πούμε να κοροϊδέψει, επειδή βρίσκει εαυτό στο ψέμα, επειδή είναι η μόνη πραγματικότητα, διότι η υπόλοιπή πραγματικότητα έρχεται εναντίον του, αποτελεί δηλαδή κατά τη γνώμη μου ένα ζωτικό στοιχείο συγκροτήσεως εαυτού. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία στον ιδιωτικό βίο είναι τοπ πρόβλημα ενός ανθρώπου το καταλαβαίνω, στο δημόσιο βίο όμως, πέρα από τα θέματα της αξιοπιστίας που χωρίς τη αξιοπιστία δεν μπορεί να γίνει τίποτα στην πολιτική ζωή και κυρίως σήμερα, είναι παρά πολύ σοβαρό και για αυτό τον λόγο προκαλεί και εσωτερικές συγκρούσεις, θα μπορεί να το δει… τον είδαμε μια φορά με ένα πρήξιμο στο χείλος που έδειχνε καθαρά ο έρπις από αντιδράσεις ψυχοσωματικές, ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλα τέτοια φαινόμενα, δηλαδή η ανάγκη του να είσαι κάτι άλλο, και δια του άλλου να είσαι εσύ είναι τρομερό πρόβλημα για την πολιτική διότι οδηγεί σε συνεχή αδιέξοδα και αποτυχίες πράγμα το οποίο συνέβη και στους 7 μήνες.
 
Δημοσιογράφος: Αν μου επιτρέπετε αυτό είναι πολιτικό θέμα η θέμα ντιβάνι δηλαδή να ξαπλώσεις και να αρχίσεις να μιλάς;
Στέλιος Ράμφος: Επειδή στην Ελλάδα τα έχουμε μπερδέψει και επειδή όπως έχω πει και αλλού κατά βάσιν ο Σύριζα του 3 , 4 % ήτανε γκρουπ ομαδικής ψυχοθεραπείας, που έγινε κυβέρνηση, αυτό το πράγμα μπορεί να συμβεί όμως το τίμημα είναι πολύ μεγάλο.
Δημοσιογράφος: Ναι αλλά πήγε ένα 30% και ψήφισε αυτό το γκρουπ.
Στέλιος Ράμφος: Επειδή ακριβώς αυτό το 30% ήθελε τα όνειρά του, τώρα τα όνειρα αυτά κατέληξαν όπου κατέληξαν, και έχουμε μια ανασυγκρότηση του προβλήματος, η οποία θα φέρει τα αποτελέσματα που θα φέρει είτε τη Δευτέρα με κάτι ας πούμε διαφορετικό, είτε τους επομένους μήνες, διότι δεν μπορεί να σταματήσει αυτή η διεργασία μιας πραγματικότητος που πρέπει να μου πηγαίνει.
 
Δημοσιογράφος: Δηλαδή όταν λέει θα εφαρμόσω το πρόγραμμα μου, που το ‘φερα, αλλά ψάχνοντας κάτι παράλληλο είναι η συνέχεια αυτής της διεργασίας που γίνεται μέσα του.
Στέλιος Ράμφος: Μα σκεφθείτε ότι για να συμβιβαστεί ας πούμε με προγράμματα και με λόγια, σχίζω μνημόνια, κτλ πέρασαν 6 μήνες χωρίς να υπογραφεί η 5η αξιολόγηση, διότι περι αυτού επρόκειτο, και έγινε μερικές μέρες η τελική διαπραγμάτευση που κατέληξε όπως κατέληξε. Έπρεπε να μην λέμε Τρόικα, για να λέμε θεσμοί, έπρεπε να πηγαίνουν σε ξενοδοχεία, δηλαδή έπρεπε να γίνεται μια συμμόρφωση ψευδαισθήσεων ονοματολογίας και πραγματικότητος αυτό είναι πολύ σοβαρό.
 
Δημοσιογράφος: Έχω κάτι αντίστοιχο είναι πολύ πρόσφατο
Στέλιος Ράμφος: Παρακαλώ
Δημοσιογράφος: Είπε δεν συμβιβαστήκαμε αλλά έκανα έναν συμβιβασμό. Θα ήθελα να το δούμε.
«Τσίπρας: Δεν λυγίσαμε δεν συμβιβαστήκαμε κάναμε ένα συμβιβασμό για να τα βγάλουμε πέρα αλλά δεν είμαστε εμείς οι συμβιβασμένοι είμαστε εμείς που αντέξαμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για αυτό θέλαμε το λαό μας όρθιο να συνεχίσει να παλεύει και να διεκδικεί το δίκιο του».
Στέλιος Ράμφος: Είπαμε είναι μόνος του χορός μεταμφιεσμένων, είναι πρόβλημα αυτό. Είναι πρόβλημα πολύ σοβαρό και θα δούμε πως ακριβώς θα εξελιχθεί διότι δεν είναι πρόβλημα προσωπικό έχει να κάνει με την χώρα, και για αυτό ενδεχομένως αυτή η ατμόσφαιρα βοηθάει πάρα πολύ στην απόρριψη κάθε ιδέα συνεργασίας με τον λεγόμενο παρά φύσιν εχθρό, λες και δεν ήτανε της ιδίας λογικής.
 
Δημοσιογράφος: Το ΑΝΕΛ – Σύριζα δεν ήτανε παρά φύσιν;
Στέλιος Ράμφος: Αλλά ακριβώς χρησιμοποιείται αυτή η εικόνα για να βολευτεί ένα συναίσθημα είναι πάρα πολύ σοβαρό αυτό το πράγμα.
Δημοσιογράφος: Έχω κρατήσει και κάτι ακόμη κύριε Ράμφο δίνει τη συνέντευξή του ο κύριος Τσίπρας στη διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης, του υποβάλουν μια ερώτηση κάνει ένα σαρδάμ νοιώθω όμως ότι υπάρχει κάτι πίσω απ το σαρδάμ. Δηλαδή κάτι είχε μέσα στο μυαλό του κάτι πήγε να πει που δεν έπρεπε να πει και του βγήκε αυτό που νοιώθει εκείνη τη ώρα. Κυρίες και κύριοι.
«Τσίπρας: Τη μάχη που δίνουνε και τη δίνουνε με έξυπνα κόλπα του στυλ όλοι ίδιοι είναι και γιατί να μην συνεργαζόμαστε κτλ είναι η μάχη για να μας εγκλωβίσουνε και να μας αναγκάσουνε να είμαστε (ώριμοι) όμηροι πριν τις εκλογές, μετά τις εκλογές των παλιών πολιτικών δυνάμεων και να μην μπορούμε τις τομές που είναι αναγκαία να γίνουνε.»
 
Δημοσιογράφος: Δηλαδή αντιστέκεται στη ωριμότητα, ήθελε να πει όμηροι είχε μεσ στο μυαλό του εσείς θα μπορείτε να το εξηγήσετε πολύ καλλίτερα αλλά νοιώθω ότι αυτό που τον βασανίζει είναι η ωριμότητα για να πάει στην επόμενη φάση.
Στέλιος Ράμφος: Επομένως έχουμε μπροστά ας δύο ανθρώπους οι οποίοι ο βρίσκονται σε μια πολύ δύσκολη διαπάλη μεταξύ τους, και με αυτό τον τρόπο δεν μπορεί να επιλυθεί τίποτα θα φτάσουμε σε ένα σημείο διασπάσεως του ίδιου του εαυτού, όχι πια του κόμματος, και όλα αυτά ακριβώς επειδή η ατμόσφαιρα η πνευματοιδεολογική μέσα στην οποία γαλουχήθηκε, και ο ίδιος και πολλοί άλλοι, ήτανε μια ατμόσφαιρα κατασκευασμένης πραγματικότητος για να χωράνε ιδεολογικά, ιδεοληπτικά σχήματα. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να το έχουμε υπ όψη μας, και πρέπει να ξέρουμε ότι θα παίξει μεγάλο ρόλο αύριο και μεθαύριο, μα δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα λέει αυτά τα πράγματα τη ώρα που απεδέχθη να ψηφιστεί το μνημόνιο από τη Νέα Δημοκρατία, και από την ώρα μάλιστα που ανταποκρίθηκε πολύ θερμά, στη γενναιόδωρη χειρονομία-χειραψία του κυρίου Μειμαράκη μέσα στη βουλή. Άρα…
 
Δημοσιογράφος: Σε αντίθεση με τον κύριο Σαμαρά που δεν είχανε καμία σύγκλιση , δεν είχε ούτε σε επίπεδο ανθρώπινο εννοώ επικοινωνία.
Στέλιος Ράμφος: Βεβαίως. Άρα λοιπόν έχουμε να κάνουμε με ένα τέτοιο θέμα το οποίο προϊδεάζει εντονότατα για το άμεσο μέλλον υπάρχουν εντάσεις εσωτερικές που δεν ξέρω είναι δισεπίλυτες.
 
Δημοσιογράφος: Θα ήθελα να σας ακούσω για αυτή τη ηθική της Αριστεράς βλέπω ότι συμβαίνουν διάφορα πράγματα που και αυτό ακόμη το πλεονέκτημα δηλαδή και σε αυτό ακόμη όχι μόνο στη διακυβέρνηση μάλλον δεν ήταν ικανοί να κάνουν σ αυτό το επτάμηνο, χάνουν πάτωσαν και σ αυτό το ηθικό πλεονέκτημα δηλαδή σκάνε διάφορες περιπτώσεις που η συμπεριφορά τους είναι η ίδια με των υποτιθεμένων συστημικών δηλαδή που δεν έχουν καμιά σχέση με το νέο που λένε ότι πρεσβεύουν, έναντι του παλιού.
Στέλιος Ράμφος: Ναι βεβαίως θυμόμαστε όλοι το ηττηθήκαμε, αλλά εν πάσει περιπτώσει προσθήκη άλλων εμείς είμαστε οι ηθικά ακέραιοι. Υπάρχει ένα τέτοιο ιστορικό ας πούμε στη ιστορία της Αριστεράς το οποίο βεβαίως ιστορικά δεν επιβεβαιώνεται από τίποτε. Όπου είχαμε κυριαρχία της Αριστεράς είχαμε πάρα πολύ ζόφο πολύ φτώχεια και πολλές αν δεν είχαμε ολοκληρωτισμούς, είχαμε περίπου τέτοια φαινόμενα. Ποιό είναι το σημείο που ριζικά κάνει την Αριστερά να είναι δύσκολη στη ηθική της; Είναι ότι η ηθική της που παρουσιάζεται ως πλεονέκτημα, έχει στόχευση πάντοτε τον κακό, που είναι ο καπιταλιστής και ποτέ το να μπει στη θέση του άλλου. Η ουσία της ηθικής είναι η δυνατότητά μου να μπω στη θέση του άλλου, όχι κάθε φορά να βρίσκω κάποιον κακό, για να πω στον άλλο σου βρήκα το κακό, γιατί με αυτό τον τρόπο η σκέψη μου γιο τον άνθρωπο είναι πάρα πολύ αφηρημένη όπως έλεγε κι ο Ντοστογιέφσκι σκεφτόμαστε τον άνθρωπο, όχι τον Δημήτρη, τον Κώστα, τον τάδε. Η αδυναμία της Αριστεράς, το μη ηθικό της στοιχείο είναι ότι μιλάει τόσο γενικά ώστε δεν μπορεί να μπει στη θέση του άλλου. Αλλά στη θέση του άλλου είναι η ηθική όταν μπαίνουμε.
 
Δημοσιογράφος: Όπου στο μεταξύ όπως είχατε πει στην προηγούμενη μας συζήτηση η Αριστερά διχάζει με τον λόγο της, με τη συμπεριφορά της.
Στέλιος Ράμφος: Μ από τη στιγμή ακριβώς που ψάχνεις για τον κακό δεν μπορείς παρά να διχάσεις, από τη στιγμή που θα μπεις στη θέση του άλλου θα αρχίσεις απ τα ελαττώματα σου. Η αδυναμία της να αναλάβει ευθύνες οφείλεται στο γεγονός ότι ψάχνει να βρει αλλού κακούς κι όχι ακριβώς να πάρει το βάρος του άλλου. έχει μεγάλη σημασία αυτό έχει να κάνει με χαρακτηριστικά θεμελιώδη που έχουν να κάνουν όχι με μικρό αριστερούς αλλά με την ίδια τη θεωρία όπως διατυπώθηκε εδώ και ενάμιση αιώνα.
 
Δημοσιογράφος: Γίνονται αντιληπτά αυτά από τη κοινωνία;
Στέλιος Ράμφος: Αυτό να ρωτήσετε εκεί στο μηχανάκι που συμβουλεύεστε κάθε τόσο . Τα πράγματα γίνονται αντιληπτά όταν τα λέμε με σαφήνεια, δεν έχει ξεκαθαριστεί στην κοινωνία το γεγονός ότι δεν μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Δεν έχει ξεκαθαριστεί με σαφήνεια αυτό, και μένει ένας αόριστος ανθρωπισμός επειδή φωνάζουμε στους δρόμους για το καλό των ανθρώπων αλλά το παράδοξο είναι ότι όταν γινόμαστε εξουσία απλώνεται ένας ζόφος, εν αντιθέσει βεβαίως προς την θετική και σταθερά προσφορά της Σοσιαλδημοκρατίας η οποία είχε το δεύτερο συστατικό δημοκρατία στο όνομα της μπορούσε να μπει στη θέση του άλλου. Κι αυτό βεβαίως η μακρά ιστορική παράδοση το έδειξε και το δείχνει στις μεγάλες χώρες ας πούμε της Ευρώπης. Έχει σημασία να το καταλάβουμε αυτό το πράγμα, έχει σημασία να καταλάβουμε γιατί 7 μήνες δεν συνέβαινε τίποτα και η υπηρεσιακή κυβέρνηση κάτι άρχισε να κάνει όσον αφορά…
Δημοσιογράφος: Μέσα σε τρείς εβδομάδες .
Στέλιος Ράμφος: Έχει σημασία ότι δεν πάνε τα παιδιά στα σχολεία σε μεγάλο βαθμό, αλλά οι 2,5 χιλιάδες υπάλληλοι που έπρεπε να μεταταγούν αποσπάσθησαν. Έχει σημασία, υπάρχει λοιπόν μια δομή βαθύτατης αδιαφορίας για τον άλλο άνθρωπο, και για αυτό το λόγο ιστορικά απέτυχαν παταγωδώς.
 
Δημοσιογράφος: Και στη διαχείριση, τη διαχείριση των πραγμάτων.
Στέλιος Ράμφος: Μα οι πιο σκοτεινές μορφές της ιστορίας συνδέονται και με την Αριστερά στη εξουσία όχι μόνο, και άλλοι, αλλά έχει σημασία να το καταλάβουμε αυτό.
Δημοσιογράφος: Κύριε Ράμφο συναίνεση αυτοδυναμία, συναίνεση λέει ο κύριος Μειμαράκης στην αυτοδυναμία επιμένει, βέβαια το έχει αλλάξει τώρα γιατί δεν του βγαίνουν οι δημοσκοπήσεις αλλά εν πάσει περιπτώσει αυτή είναι η αντίληψη αυτοδυναμία ο κύριος Τσίπρας, και θα ήθελα να μας πείτε δύο πράγματα ακούμε ότι είναι το νέο ο κύριος Τσίπρας, έναντι του παλαιού του κύριου Μειμαράκη.
Στέλιος Ράμφος: Αυτό το θέλει για την αυτοδυναμία γιατί δεν θέλει να μιανθεί από ένα συγχρωτισμό με το παλιό.
Δημοσιογράφος: Το λεγόμενο παλιό
Στέλιος Ράμφος: Ναι, ναι, το παράξενο σ αυτήν τη περίπτωση είναι το γεγονός ότι η ταλαιπωρία της μεταπολιτεύσεως οφείλεται στις αυτοδυναμίες. Κι ότι για πρώτη φορά η υπέρβαση που γίνεται όχι μόνο κατ ανάγκην, αλλά και κατ ουσίαν, διότι άκουσα κάπου τον κύριο Μειμαράκη να λέει και 152 να έχω εγώ θα ζητήσω συνεργασία, που σημαίνει κάτι άλλο, αυτή η κουβέντα, αυτή η τοποθέτηση να χαρακτηρίζεται παλιό. Κι εδώ έχουμε πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητος το απολύτως παλιό είναι η αυτοδυναμία. Κι όχι μόνο το απολύτως παλιό, αλλά ακριβώς και έχει ένα στοιχείο βαθύτατης συντηρήσεως και μη ηθικού στοιχείου, γιατί η αυτοδυναμία επιτρέπει ακριβώς διαχείριση πολιτική τέτοια που να μειώνει τη διαφάνεια και τέτοια που να δημιουργεί καταστάσεις μέσα από τις οποίες λαθροχειρίες και άλλα τέτοια να γίνονται. Αντιθέτως, και αυτό νομίζω ότι συνέβαλε πάρα πολύ στη συσπείρωση και την παρουσία της Νέας Δημοκρατίες, το γεγονός ότι οικειοποιείται σαν κεντρικό σύνθημα περισσότερο από όλα τα άλλα κόμματα την έννοια της συναινέσεως αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί; γιατί δεν είναι μόνο μια πολιτική χειρονομία έχει ένα ηθικό βάρος η συναίνεση α[αποτελεί τον ελλείποντα κρίκο της προηγουμένης καταστάσεως όπου ασχολιόταν μόνο με πολιτικοοικονομικά ζητήματα…
 
Δημοσιογράφος: Των προηγούμενων μνημονίων λέτε δηλαδή.
Στέλιος Ράμφος: …ναι και έχανε το ηθικό στοιχείο. Η συναίνεση δεν είναι πολιτικό γεγονός είναι ηθικό γεγονός διότι ζητάει πια από τη πολιτική ζωή ας πούμε της χώρας να αποφασίσει να αναλάβει ο ένας ευθύνες του άλλου συναίνεση σημαίνει παίρνω επάνω μου τη ευθύνη σου. Αυτοδυναμία σημαίνει δεν παίρνω ευθύνη απάνω μου.
 
Δημοσιογράφος: Θα μπορούσε να είναι κι αυτό που λέμε η μετά μεταπολίτευση κύριε Ράμφο η συναίνεση;
Στέλιος Ράμφος: Από τη στιγμή που η συναίνεση αποκτήσει συνειδητά το ηθικό βάρος που διαθέτει, θα μπορούσε να είναι το κύριο χαρακτηριστικό, ενώ το μεταπολιτευτικό στοιχείο κατ εξοχήν είναι η αυτοδυναμία. Αυτή τη στιγμή έχουμε μια πλήρη στα λόγια αντιστροφή των πραγμάτων, αυτοδυναμία σημαίνει Παλιό, συναίνεση σημαίνει ακριβώς Καινούργιο. Και βεβαίως αυτοδυναμία σημαίνει και ενδεχομένως ένα μπλόκο, στις εξελίξεις, και σ εκείνη την ιδιαίτερη κατάσταση που αυτή τη στιγμή που υπάρχει στη Ελλάδα. Η Ελλάδα που αυτή τη στιγμή που είναι γονατισμένη και μέσα στην παρακμή είναι έτοιμη να εκτοξευθεί ταυτοχρόνως, εάν υπάρξουν οι κατάλληλες ας πούμε συνθήκες.
Δημοσιογράφος: Να εκτοξευθεί έχοντας και τους νέους εντός στη Ελλάδα.
Στέλιος Ράμφος: Τους νέους εντός και προσκαλώντας και τους άλλους φέρνοντας τους εδώ πέρα.
 
Δημοσιογράφος: Αρκεί Η πολιτική να μην ασχοληθεί με τη οικονομία.
Στέλιος Ράμφος: Ακριβώς, η συναίνεση λοιπόν βάζει με ένα μυστηριώδη τρόπο, το ηθικό στοιχείο μπροστά από το στενά οικονομοπολιτικό και αυτό χρειαζόμαστε, που σημαίνει ότι αν σκεφθούμε θετικά αυτή την ιδέα της εκτοξεύσεως, μπορούμε να διαβάσουμε πραγματικά αυτό το οποίο παίζεται στη Ελλάδα. Αυτό το οποίο παίζεται στη Ελλάδα είναι δύο πόνοι, η πονάμε για την κατάρρευση, η πονάμε για τη γέννα που έρχεται. Η έχουμε πόνους γέννας η έχουμε πόνους καταρρεύσεως. Επομένως το μεγάλο στοίχημα πάνω στο οποίο η συναίνεση η, η αυτοδυναμία θα είναι ο αποφασιστικός παράγοντας του ναι, η του όχι, είναι ακριβώς αυτό.
Δημοσιογράφος: Ε να πάμε να γεννήσουμε το καινούργιο κύριε Ράμφο.
Στέλιος Ράμφος: Να γεννήσουμε ακριβώς δηλαδή να πάμε στους πόνους της γέννας, διότι πόνοι θα ‘ρθουνε και να αφήσουμε τους πόνους της καταρρεύσεως. Αυτό νομίζω ότι είναι το μεγάλο μάθημα της μεγάλης συναινέσεως. Θα ‘θελα εγώ προσωπικά όλοι να ‘ναι μέσα, όλοι να ‘ναι μέσα.
Δημοσιογράφος: Και χαλάλι που χρειαστήκαμε 5 χρόνια;
Στέλιος Ράμφος: Και χαλάλι γιατί αυτό είναι για πάρα πολλές δεκαετίες, είναι για πάρα πολύ, κι αν όμως δεν το καταφέρουμε, να ξέρουμε ότι το μυστικό των συναινέσεων είναι η ανακάλυψη και η αποδοχή των πόνων της γέννας, της ελπίδας όχι της απελπισίας μιας καταρρεύσεως που δεν έχει πια καμία άλλην διέξοδο, και που μας περιμένει στην άκρη του δρόμου το τέλος.
 
Δημοσιογράφος: Θα κλείσουμε έχουμε λιγότερο από λεπτό. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν αποφασίσει τι θα κάνουνε τι θα τους λέγατε αλήθεια;
Στέλιος Ράμφος: Αυτά που τους είπα τώρα. Πρέπει να αποφασίσουνε αν θέλουνε εκτόξευση, αν θέλουνε πόνους καταρρεύσεως, η οδύνες τοκετού. Αν θέλουνε οδύνες τοκετού να ξέρουνε τι θα κάνουνε, να ψηφίσουνε.. πια δεν ψηφίζουμε κόμματα, ψηφίζουμε δύο αντιλήψεις, αυτοδυναμία δηλαδή μονομέρεια, η συναίνεση, τεράστια αγκαλιά που τα χωράει όλα. Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο.
 
Δημοσιογράφος: Κύριε Ράμφο σας ευχαριστώ πάρα πολύ…
Στέλιος Ράμφος: Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Δημοσιογράφος: …για αυτή μας την τρίτη συζήτηση μέσα σε μία χρονιά.
Στέλιος Ράμφος: Σας ευχαριστώ πολύ.

Παρακολουθείστε την συνέντευξη στο video που ακολουθεί.

Πηγή:  https://steliosramfosgr.wordpress.com/