Τερατογένεση η σύζευξη Σύριζα και Ανέλ

Ας είμαστε γενναιόδωροι κι ειλικρινείς για το εκλογικό αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από τις κομματικές μας προτιμήσεις. Από τους νικητές αυτών των άσκοπων εκλογών ξεχωρίζουμε τον Σύριζα και τους Ανέλ. Νικητές αλλά για πόσο;

Στηρίχθηκαν σθεναρά από εταίρους και δανειστές για να φέρουν σε πέρας το τρίτο και επαχθέστερο μνημόνιο, αφού σε χρόνο ρεκόρ μεταλλάχθηκαν κατάλληλα. Αναρωτιόμαστε όμως πόσο τυχεροί και ικανοί θα αποδειχθούν στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που δεν πιστεύουν (ως προϊόν εκβιασμού); Στο κάτω- κάτω σε αυτό ακριβώς το σημείο απέτυχε η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, γιατί να πετύχουν ετούτοι;

Είναι σίγουρο ότι, οι ψηφοφόροι-πελάτες των ΣυριζΑνέλ θέλουν την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, χωρίς όμως τις δεσμεύσεις που αυτή η σχέση συνεπάγεται. Εθισμένοι για δεκαετίες από το πελατειακό κράτος σε άλλες πρακτικές, δεν δείχνουν καθόλου έτοιμοι να στηρίξουν τις αναγκαίες αλλαγές που περιλαμβάνει το τρίτο μνημόνιο απαρνούμενοι τα «κεκτημένα». Γιαυτό και είναι σίγουρο ότι, πολύ γρήγορα θα αντιδράσουν, όταν κληθούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη.

Αυτό το ακροατήριο δεν το απασχολεί η ανάδειξη των νεοναζιστών σε τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη, η τεράστια αποχή, η τερατογένεση της σύζευξης ενός αριστερού υποτίθεται με ένα ακροδεξιό κόμμα. Ψιλά γράμματα γιαυτούς οι κίνδυνοι που συσσωρεύονται για τη δημοκρατία. Αρκεί να μην θιχτούν τα προνόμια τους και να ξανάρθουν γρήγορα οι παλιές καλές ημέρες. Κι όποιος τους το υποσχεθεί αυτό, χωρίς πολλές-πολλές επεξηγήσεις, αναδεικνύεται νικητής των εκλογών. Αυτό συνέβη στις διπλές εκλογές του 2012, αυτό συνέβη στις διπλές εκλογές του 2015. Η κρυφή γοητεία διαχρονικά του εύκολου δρόμου, βλέπεις.

Όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι-πελάτες αρνούνται να δουν κατάματα τις πληγές μας, αδιαφορούν για τον ιδιωτικό τομέα, που παλεύει με νύχια και με δόντια να σώσει οτιδήποτε κι αν σώζεται, για τη μετανάστευση χιλιάδων επιχειρήσεων στη Βουλγαρία και των καλύτερων μυαλών στο εξωτερικό. Η ιερή αγελάδα του δημοσίου νάναι καλά. Γι΄ αυτό και λάτρεψαν, έστω και περιστασιακά, λαοπλάνους σαν τον Βαρουφάκη και υστερικούς σαν την Κωνσταντοπούλου.

Πολύ γρήγορα όμως οι προσδοκίες από την πρώτη φορά αριστεροδεξιά των ΣυριζΑνέλ εξανεμίστηκαν, δεν πέρασαν ούτε 7 μήνες. Ακόμη πιο ραγδαίες θα είναι οι εξελίξεις και για την δεύτερη φορά αριστεροδεξιά, αφού η αποστολή της να υλοποιήσει το μνημόνιο που «διαπραγματεύτηκε σκληρά», θα σκοντάψει στα βράχια της άγνοιας, της ανικανότητας και των ιδεοληπτικών εμμονών της. Τότε, το Grexit θα φαντάζει πιο κοντά όσο ποτέ και ο κύριος Σόϊμπλε θα απολαμβάνει περιχαρής τη μπύρα του στο Βερολίνο.

Ας είμαστε ειλικρινείς, η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Αυτή η επικίνδυνη τερατογένεση του εθνολαϊκισμού των ΣυριζΑνέλ τίποτα το καλό δεν προμηνύει για την Πατρίδα. Ας ταράξουμε έγκαιρα την μακαριότητα των ψηφοφόρων-εραστών του Χθες, πριν είναι αργά για όλους μας. Με μια πειστική, σύγχρονη κι ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση για το ρόλο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Αλλιώς, θα παραμείνουμε στο ίδιο έργο θεατές καταστροφής της χώρας.