Υπάρχει η Νέα Πνοή Διονύσου;

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Ούτε αφορά την τυπική ύπαρξη μιας δημοτικής παράταξης αλλά τη συνολική της λειτουργία και παρέμβαση. Και μην μας αντιτείνουν κάποιοι- τι σας ενδιαφέρει εσάς; Γιατί όταν εκτίθεσαι στη δημοκρατία στο χώρο των κοινών, ο ρόλος σου τίθεται αυτόματα στη δημόσια κρίση.

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό αλλά ξεκινάει από την ολική απουσία του επικεφαλής της παράταξης και εκτείνεται μέχρι την ολική απουσία της παράταξης από το δημόσιο χώρο. Γιατί είναι προφανές ότι, δεν συνιστούν παρέμβαση οι κατά καιρούς εκτοξευόμενες από ένα μόνο πρόσωπο άναρθρες κραυγές που βαφτίζονται  «δελτία τύπου». Το οποίο κατά περίπτωση βαφτίζεται  «γραφείο τύπου», «γραμματέας» κλπ, κλπ.

Τι ακριβώς λοιπόν συμβαίνει με την παράταξη αυτή, που όταν ξεκίνησε πέρυσι είχε την φιλοδοξία να ταράξει τα νερά στο Διόνυσο; Είναι σαφές ότι οι εκλογικές της επιδόσεις διέψευσαν παταγωδώς τις προσδοκίες αυτών που πίστευαν στον πρωταγωνιστικό της ρόλο, ιδιαίτερα εξαιτίας της προσωπικής ακτινοβολίας του προέδρου της. Τη διάψευση αυτή ακολούθησε μια προβλέψιμη διολίσθηση στην απραξία και τα εσωτερικά προβλήματα. Κι έτσι φτάσαμε βαθμιαία στη σημερινή ακινησία.

Ορισμένα γεγονότα είναι κομβικά σε αυτή την πορεία. Η μη ομογενοποίηση των δυο βασικών συνιστωσών της Νέας Πνοής, που την ίδρυσαν. Τα δυο κέντρα εξουσίας στο εσωτερικό της, που διαγκωνίζονταν εξαρχής για την πρωτοκαθεδρία. Η έλλειψη σαφούς στρατηγικής για τον αντιπολιτευτικό της ρόλο, η οποία στην πράξη αποδεικνύεται συμπαράταξη με την Ενωτική Πρωτοβουλία. Η αυτονόμηση στην πράξη διαφόρων κέντρων, που έσπευσαν να αναπληρώσουν με άκομψο τρόπο το κενό της απουσίας του επικεφαλής της παράταξης. Η προγραμματική σύμπλευση του προέδρου της με τη Συμμαχία για τον Πολίτη όπως καταγράφηκε στην τελευταία συνεδρίαση του Συμβουλίου Διοίκησης της τελευταίας, χωρίς να έχει υπάρξει καμιά απολύτως συζήτηση στα όργανα της Νέας Πνοής.

Σήμερα, στην παράταξη δεν υφίσταται ουσιαστικά καμιά συντεταγμένη εσωτερική λειτουργία. Καθιερώθηκε de facto η ενός ανδρός αρχή από τον γραμματέα της παράταξης, που κόβει και ράβει τα πάντα στα μέτρα του προκειμένου να εξυπηρετήσει αποκλειστκά τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Έτσι, παρατηρούνται καταστάσεις, που φτάνουν σε ακραίες συμπεριφορές απέναντι σε μέλη και στελέχη.

Η ερμαφρόδιτη αυτή κατάσταση δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ ακόμα. Τα διαλυτικά  φαινόμενα είναι φανερό πως θα ενταθούν με την πάροδο του χρόνου με ορατή την κατάληξη, όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις. Κι εδώ αναδεικνύεται η σοβαρή ευθύνη των υγιών δυνάμεων στο εσωτερικό της παράταξης, που δηλώνουν ότι δεν είναι διατεθειμένες να παρακολουθήσουν απαθείς αυτές τις εκφυλιστικές τις εξελίξεις.