Ο Διον. Ζαμάνης για τη δικαίωση των συμβασιούχων του Δήμου Διονύσου

Δήλωση
του Διονύση Ζαμάνη  για τη δικαίωση των
εργαζόμενων συμβασιούχων του Δήμου Διονύσου:

Στη
διάρκεια της αυτοδιοικητικής μου πορείας ποτέ δεν φοβήθηκα να τοποθετηθώ σε
ζητήματα που αφορούσαν στο Δήμο και, στη συντριπτική πλειονότητα αυτών, η
τοποθέτησή μου ήταν είτε θετική, είτε αρνητική . Το βέβαιο είναι ότι ποτέ δεν έφυγα από Δ.Σ για να μην
τοποθετηθώ ή για να ενισχύσω την πλειοψηφία μιας παραπαίουσας δημοτικής αρχής
δολίως ή σκοπίμως.

Προσπάθησα
να εκπροσωπήσω τους συμπολίτες μου με
θέσεις, στις επάλξεις και στο προσκήνιο και όχι εξυπηρετώντας μυστικές
συμφωνίες του παρασκηνίου…

Υπάρχουν όμως κρίσιμα ζητήματα στα οποία η λογική, η ωριμότητα, η υπευθυνότητα
και η συνέπεια επιβάλλουν την τήρηση ουδέτερης στάσης, ειδικά όταν σε μεγάλα
ερωτήματα δεν δίνονται πειστικές απαντήσεις από αυτούς που, θεσμικά και κατά
αρμοδιότητα, θα έπρεπε να τις δώσουν.

Για
να γίνω σαφέστερος, στην προκειμένη περίπτωση, αυτά που δεν απαντήθηκαν είναι
τα εξής:

1. Διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας των
εργαζομένων με την μη εξάντληση των ενδίκων μέσων, αντίθετα στα όσα η νομοθεσία
ορίζει και η νομική υπηρεσία του Δήμου εισηγείται, ή –αντίθετα- με αυτό τον
τρόπο απλά πείθοντα αυτοί, να νιώθουν ικανοποιημένοι προσωρινά, ενώ ταυτόχρονα
μετατρέπονται σε εύκολο στόχο για τις προαναγγελθείσες 14000 απολύσεις του
ΥΠΕΣ;

2. Μήπως μια τελεσίδικη απόφαση, προϊόν
μιας έφεσης, θα είχε καλύτερα αποτελέσματα για τους εργαζομένους;

3. Διασφαλίζεται με την απόφαση που
ελήφθη η απρόσκοπτη πληρωμή των 126 αυτών ανθρώπων ή η αμοιβή τους υπόκειται
στην αίρεση των εξόχως πιθανών προβληματισμών που θα έχουν οι ελεγκτικοί
μηχανισμοί της κεντρικής διοίκησης;



Στα ουσιαστικά αυτά ερωτήματα αυτά μπορούν να προστεθούν κι άλλα.

Δυστυχώς το ζήτημα μετατράπηκε σε μια, εντελώς εκτός θέματος, διελκυστίνδα για
το ποιος θέλει ή δεν θέλει τους εργαζόμενους. Σε ένα ψευτοδίλημμα στημένο για ψηφοθηρικούς λόγους από την διοίκηση του Δήμου.
Με ταυτόχρονη αποσιώπηση του γεγονότος ότι, τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο όσο και
η Οικονομική Επιτροπή, έχουν εκφραστεί ήδη θετικά και υπέρ των εργαζομένων και
πάνω σ΄ αυτές τις θέσεις στηρίχθηκε η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου.

Προσωπικά, έχω αποφασίσει να είμαι
παρών, να εκτίθεμαι, να αναλαμβάνω την ευθύνη των κατά συνείδηση επιλογών μου
και, φυσικά, να πληρώνω το –κατά περίπτωση- τίμημα. Ποτέ στις τοποθετήσεις μου
δεν ζύγισα το τυχόν πολιτικό κόστος και ποτέ δεν επέλεξα την φυγή και την
απουσία. Δεν είναι στις προθέσεις μου να γίνω αρεστός σε όλους, αλλά να πείσω
τους περισσότερους για τις θέσεις μου, εξάλλου αυτό το μοντέλο πολιτικής έχει
ήδη δοκιμαστεί , ίσως έχει έρθει η ώρα να δοκιμάσουμε και την αλήθεια.

Δικαίωμα στην κριτική έχουν όλοι και οι παρόντες και οι απόντες και οι φευγάτοι
το ζήτημα είναι πόσο βαρύνουσα είναι η γνώμη του καθενός σε σχέση με τη θέση
που έχει επιλέξει να βρίσκεται, στην επιφάνεια ή στο υπόγειο….



Με την ευχή και την ελπίδα η απόφαση που ελήφθη να αποβεί σε όφελος του Δήμου,
των δημοτών και των εργαζομένων.