Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Όχι και να αγιοποιήσουμε τώρα τον Σόιμπλε…



Όπως αντιταχθήκαμε διαχρονικά σφόδρα στην επιχειρούμενη από τους  ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τους πάσης φύσεως δραχμιστές δαιμονοποίηση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έτσι και σήμερα αποκρούουμε τη φιλότιμη προσπάθεια ορισμένων κύκλων στο εσωτερικό της χώρας να αγιοποιήσουν το ρόλο του στην ελληνική κρίση. Ξεχνώντας μάλιστα ότι, από την αρχή υπήρξε θερμός θιασώτης του Grexit

Και για του λόγου του αληθές θα παραθέσουμε χωρίς σχολιασμό τις σχετικές δηλώσεις (Φεβρουάριος 2016) του Ευάγγελου Βενιζέλου για την περίοδο του 2011, που διαπραγματεύτηκε με τον Σόιμπλε ως υπουργός Οικονομικών και Αντιπρόεδρος της τότε ελληνικής Κυβέρνησης.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε ομιλία του στο Αμβούργο (3 Φλεβάρη 2016) επανέφερε μιλώντας στο  Blooberg την πρότασή του για Grexit, εξηγώντας ότι το σχέδιο για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη για μερικά χρόνια το είχε παρουσιάσει στον Ευάγγελο Βενιζέλο τον Σεπτέμβριο του  2011 στο Βρότσλαβ της Πολωνίας.

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιβεβαίωσε ότι πράγματι ο κ. Σόιμπλε είχε προτείνει «time out» της χώρας μας από το Ευρώ.

«Προφανώς και απέρριψα αμέσως την πρόταση εξόδου από το ευρώ» επισημαίνει σε δήλωσή του ο κ. Βενιζέλος, εξηγώντας ότι το σχέδιο «θα οδηγούσε στην επάνοδο σε μια δραχμή που θα έμπαινε σε περιδίνηση αλλεπάλληλων υποτιμήσεων με αντίστοιχη μείωση του πραγματικού εισοδήματος και του επιπέδου ζωής την Ελλήνων και των Ελληνίδων.  Η μείωση δεν θα ήταν τότε της τάξης του 30 αλλά του 70%.

Η πρόταση συνεπαγόταν επιβολή αυστηρών capital controls, μετατροπή των καταθέσεων από ευρώ σε υποτιμημένες δραχμές με εξαίρεση ποσά έως περίπου 3.000 ευρώ. Μια τέτοια νομισματική μεταβολή θα σήμαινε επίσης ανεξέλεγκτη διόγκωση του δημόσιου χρέους που οφειλόταν σε ευρώ ως ποσοστού επί του ΑΕΠ, καθώς και του κόστους εξυπηρέτησής του σε όρους νέου εθνικού νομίσματος. Διόγκωση που θα εξουδετέρωνε εκ προοιμίου το όφελος από το ονομαστικό κούρεμα και την αναδιάρθρωση που πετύχαμε το 2012. Θα είχε επίσης ανεξέλεγκτες επιπτώσεις για το ελληνικό τραπεζικό και κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα.

Η δε προσφερόμενη στήριξη είχε τη μορφή, πρώτον, ανθρωπιστικής βοήθειας για τρόφιμα καύσιμα και φάρμακα, καθώς η Ελλάδα θα είχε αποκλειστεί από τις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές. Θα είχε, δεύτερον, τη μορφή των ούτως ή άλλως δεδομένων ευρωπαϊκών κονδυλίων (ΕΣΠΑ κ.ο.κ.). Και, τρίτον, τη μορφή επενδύσεων με την έννοια της εύκολης εξαγοράς του ελληνικού εθνικού πλούτου από ξένα funds ή ελληνικά συμφέροντα που θα διέθεταν ευρώ εκτός Ελλάδος. Δηλαδή, όπως έλεγα, από αυτούς που είχαν τις ζημιές μέσα και τα λεφτά έξω.

Τότε και ενώ εμείς δίναμε μάχη εθνικής επιβίωσης, υπήρχαν κάποιοι που έλεγαν ότι το Grexit είναι όπλο στα χέρια της Ελλάδας. Κάποιοι που υπόσχονταν στον ελληνικό λαό έναν εύκολο αντιμνημονιακό δρόμο. Κάποιοι που ισχυριζόντουσαν ότι το ''μνημόνιο έφερε την κρίση'' αντί της απλής αλήθειας ότι η κρίση κατέστησε δυστυχώς το μνημόνιο την ηπιότερη δυνατή λύση σε σύγκριση με την ασύντακτη χρεοκοπία ή μια δραχμή χωρίς αξία. Έπειτα ήρθαν το πισωγύρισμα του 2015, τα capital controls και το τρίτο μνημόνιο, παρότι τους είχαμε προειδοποιήσει.

Ελπίζω τώρα όλοι να συνειδητοποιούν από ποιους κινδύνους πέρασε ξυστά η πατρίδα μας εξαιτίας των επιλογών του 2015, η επίπτωση δυστυχώς των οποίων θα μας ακολουθεί για καιρό, όπως φαίνεται με όσα γίνονται γύρω από το ασφαλιστικό και την περιβόητη αξιολόγηση».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου