Αναδημοσίευση από- http://www.thetoc.gr
1. Νίκη της Ευρώπης και της «παγκοσμιοποιημένης» Γαλλίας
Η άνοδος του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν και τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα της Γαλλίας μετέτρεψαν την προεκλογική εκστρατεία σε ένα δημοψήφισμα για την Ευρώπη και την παγκοσμιοποίηση. Ο Μακρόν επαναλάμβανε διαρκώς ότι ο διχασμός είχε να κάνει με αυτούς που βλέπουν την ανοιχτή οικονομία ως ευκαιρία και εκείνους, όπως η Λεπέν που φαίνεται να φοβούνται τις προκλήσεις που προσφέρει. Επί μήνες ο Μακρόν ήταν ο μόνος υποψήφιος που αναφερόταν σε μια ανοικτή Ευρώπη επιμένοντας ότι αυτή ήταν η "λύση" στα προβλήματα της Γαλλίας και των άλλων. Ομως πολλοί από τους αριστερούς ψηφοφόρους τον ψήφισαν στον δεύτερο γύρο μόνο ,κα μόνο για να μπλοκάρουν τον δρόμο της Λεπέν προς το Ελιζέ.
Το μέγεθος της νίκης του Μακρόν έδειξε ότι η Ευρώπη, το ευρώ και η φιλελεύθερη οικονομία επικρατούν. Ακόμη και η Λεπέν η οποία εδώ και πολύ καιρό ζητούσε από τη Γαλλία να εγκαταλείψει το ευρώ και ενδεχομένως να εγκαταλείψει την ΕΕ, άλλαξε τη θέση της στο ενιαίο νόμισμα τις τελευταίες ημέρες της εκστρατείας για να κατευνάσει τους φόβους των ψηφοφόρων.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που χαιρέτισαν τη νίκη Μακρόν θα έχουν απέναντι τους έναν συνεργάτη.
Ο Μακρόν όμως πρώτα απ όλα θα είναι ο πρόεδρος των Γάλλων. Η προτεραιότητά του στην Ευρώπη είναι να αποκαταστήσει τον γαλλογερμανικό άξονα Για να βελτιώσει τη σχέση του Παρισιού με το Βερολίνο, θέλει να αποδείξει στους Γερμανούς ότι μπορεί να κάνει ό, τι οι προκάτοχοί του δεν κατάφεραν να κάνουν: να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση της γαλλικής οικονομίας.
2. Διατλαντική «συνέχεια»
Η Λεπέν προέρχεται από μια μακρά οικογενειακή παράδοση θερμών σχέσεων με τη Μόσχα και εχθρότητας προς την συμμαχία με τις ΗΠΑ. Αντίθετα ο Μακρόν, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο υποψήφιο φαίνεται να υιοθετεί μια πιο σκληρή γραμμή έναντι της Μόσχας η οποία ήδη τον χαρακτηρίζει ως απειλή.Με τη συνολική του προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική, συμπεριλαμβανομένης της επανασύνδεσης της Γαλλίας με την αμερικανική συμμαχία ΝΑΤΟ που ξεκίνησε το 2009, ο Μακρόν εγγυάται μια συνέχεια αυτών που ξεκίνησαν οι προκατοχοί του. Σηματοδοτεί επίσης μια ρεαλιστική προσέγγιση στις σχέσεις με την Ουάσιγκτον και την προάσπιση των γαλλικών συμφερόντων, έστω και αν προτιμά να το πράξει εντός της ΕΕ και σε συνεννόηση με τη Γερμανία. Ο Μακρόν έχει πει ότι δεν θα υποστηρίξει την άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας εάν δεν υπάρξουν ενδείξεις προόδου για την επίλυση της συνεχιζόμενης σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Σε άλλες εποχές η εκλογή ενός Γάλλου ηγέτη, ο οποίος δεσμεύεται ένθερμα έναντι του ΝΑΤΟ και γελοιοποιεί τη Ρωσία, θα γίνει δεκτή ευνοϊκά στην Ουάσινγκτον. Αλλά αυτές είναι ασυνήθιστες στιγμές και η σχέση με τον Πρόεδρο Τραμπ είναι αδύνατο να προβλεφθεί. Όπως όλοι οι άλλοι υποψήφιοι στις εκλογές αυτές, ο Μακρόν χαρακτήρισε τον Τραμπ νέα πηγή "αβεβαιότητας" για την Ευρώπη. Δεν τον ανέφερε ως "απειλή", όπως έκανε ο συντηρητικός υποψήφιος Φρανσουά Φιγιόν. Από την πλευρά του ο Τραμπ είχε επαινέσει την Λεπέν με ένα tweet πριν από τον πρώτο γύρο, αλλά σύντομα μετά την ήττα της συνεχάρη τον Μακρόν λέγοντας «θέλω πολύ να συνεργαστώ μαζί του!»
3. Ηττα της άκρας δεξιάς, αλλά ο λαϊκισμός είναι εδώ
Η ήττα της Μαρίν Λεπέν είναι πραγματική, αλλά το Εθνικό Μέτωπο πέτυχε σημαντικά κέρδη από τις προεδρικές εκλογές του 2012 όταν έλαβε 18% στον πρώτο γύρο. Καθώς το κόμμα περνά μέσα από μια υπαρξιακή... αναζήτηση όπως ανακοίνωσε η ίδια η Λεπέν στην ομιλία της μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, η αποτυχία της μπορεί να είναι μόνο προσωρινή. Έλαβε περισσότερες από 10 εκατομμύρια ψήφους την Κυριακή, αφού πολλοί ψηφοφόροι που επέλεξαν τον συντηρητικό Φιγιόν ή Μελανσόν ψήφισαν Λεπέν.Οι Γάλλοι έδειξαν για μία ακόμη φορά, όπως έχουν κάνει επανειλημμένα σε προηγούμενες εκλογές, ότι δεν θέλουν την Λεπέν και το κόμμα της, στην εξουσία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποτυγχάνουν μόλις πλησιάσουν στη νίκη. Αυτό συνέβη στις περιφερειακές εκλογές του 2015, όταν το Εθνικό Μέτωπο δεν μπόρεσε να κερδίσει τον έλεγχο των δύο περιοχών στις οποίες υποτίθεται ότι κυριαρχεί στο βόρειο και νότιο τμήμα της Γαλλίας.
Αλλά ο λαϊκισμός δεν είναι μόνο ένα κίνημα της ακροδεξιάς και το χάσμα, όπως περιγράφεται από τον Μακρόν, για το αν οι οικονομίες πρέπει να είναι ανοιχτές ή κλειστές, είναι ένα χάσμα που περνά και μέσα από την Αριστερά. Το κύμα του Μελανσόν στον πρώτο γύρο έδειξε ότι οι ιδέες του Μακρόν δεν είναι ιδέες που τις συμμερίζονται όλοι όσοι τον ψήφισαν την Κυριακή. Το πως θα ασχοληθεί με τον θυμό και την απογοήτευση των ψηφοφόρων που θεωρούν ότι πληρώνουν υπερβολικά υψηλό τίμημα για την παγκοσμιοποίηση θα καθορίσει την ικανότητα του Μακρόν να κυβερνά και να μεταρρυθμίζει αποτελεσματικά.
4. Το En Marche προς τον τρίτο γύρο - τις βουλευτικές εκλογές
Ο Μακρόν θα επικεντρωθεί τώρα στην απόκτηση της απόλυτης πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο στις 11 και 18 Ιουνίου. Το κίνημα του En Marche δεν υπήρχε πριν από ένα χρόνο. Τώρα ελπίζει ότι ο θρίαμβος των προεδρικών εκλογών θα του δώσει ώθηση. Ισως όμως χρειαστεί βοήθεια. Αν και ποντάρει σε νέα πρόσωπα, οι μισοί και πλέον μελλοντικοί βουλευτές του θα μπουν τώρα στην αρένα της πολιτικής, ο Μακρόν ελπίζει και στη στήριξη έμπειρων πολιτικών, είτε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα είτε από τους συντηρητικούς. Κάποιοι έχουν ήδη εκφράσει ενδιαφέρον, ειδικά επειδή δεν τους ζητά πλέον να εγκαταλείψουν το δικό τους κόμμα για να συμμετάσχουν στο En Marche.Η Λεπέν θέλει να ηγηθεί της αντιπολίτευσης αλλά είναι απίθανο να κερδίσει μεγάλο αριθμό βουλευτών δεδομένου του εκλογικού συστήματος της Γαλλίας. Όσο για τους Σοσιαλιστές, αντιμετωπίζουν με τρόμο τον Ιούνιο μετά την απόλυτη καταστροφή που υπέστησαν στον πρώτο γύρο. Ο Μπενουά Αμόν έλαβε κάτι περισσότερο από 6% και αυτό σημαίνει ότι οι λίγοι βουλευτές του θα κληθούν να αποφασίσουν πιθανώς για τον εαυτό τους αν θα υποστηρίζουν τον Μακρόν ή όχι. Οι σύμβουλοι του Μακρόν λένε ότι οι υποψήφιοι του En Marche θα υπερασπιστούν το προεδρικό τους πρόγραμμα στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, αλλά θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι διδάγματα θα αντλήσει ο νέος πρόεδρος από την νίκη του - τόσο μεγάλη όσο και διφορούμενη. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μακρόν ωφελήθηκε από την ανεξαρτησία του En Marche
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου