Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017

Βούρκος στα 2,5 χρόνια ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μέρος Δεύτερο...

Μ. Γιαννουσάκης: «Ο κ. Καμμένος μου είπε ‘δώσε τον Μαρινάκη’»

| 6/7/2017, http://unfollow.com.gr

Την ώρα που φουντώνει η κεντρική πολιτική αντιπαράθεση γύρω από την υπόθεση Noor-1, μετά και την κατάθεση από τη ΝΔ επίσημης πρότασης για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής, νέες πτυχές έρχονται στο φως μέσα από νέα συνέντευξη που παραχώρησε στο UNFOLLOW o καταδικασμένος σε ισόβια για την υπόθεση αυτή Μάκης Γιαννουσάκης. Ενώ ο υπουργός Εθνικής Άμυνας υποστήριξε στις 3 Ιουλίου 2017 στη Βουλή ότι κατά βάση τον έβαλε να επαναλάβει την απόρρητη κατάθεσή του από τον Ιούλιο του 2015, ο Μ. Γιαννουσάκης τον διαψεύδει και επιμένει ότι ο βασικός λόγος των επίμονων επικοινωνιών του υπουργού Εθνικής Άμυνας μαζί του ήταν για να τον πείσει να καταθέσει κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη: «Ο κ. Καμμένος μου είπε 'δώσε τον Μαρινάκη'». Υποστηρίζει δε ότι θα τοποθετηθεί πλήρως εάν γίνει τελικά εξεταστική επιτροπή.

Ο Γιαννουσάκης υποστηρίζει ότι εξαιτίας αυτής της πίεσης προσήλθε εκείνο το βράδυ η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πειραιά κ. Τζίβα για να πάρει κατάθεση, παρότι ο ίδιος υποστηρίζει ότι εξαρχής είχε κάνει ξεκάθαρο ότι δεν είχε τίποτα να καταθέσει. Το μόνο που έδωσε, ανεπίσημα εκείνο το βράδυ και επίσημα με κατάθεση λίγες μέρες μετά, ήταν αντίγραφα της κίνησης του εταιρικού λογαριασμού του, που κατά τον Γιαννουσάκη δεν έχουν σχέση με την υπόθεση.

Παράλληλα, ο Γιαννουσάκης αρνείται ότι απευθύνθηκε ο ίδιος και ζήτησε τη βοήθεια του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου και του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου. Επιμένει ότι ήταν αυτοί που τον προσέγγισαν και όχι το αντίθετο: «Εγώ δεν ζήτησα ποτέ τη βοήθεια του κ. Καμμένου. Όπως και δε ζήτησα ποτέ τον κ. Τριανταφυλλόπουλο.» 

Ο Γιαννουσάκης επιμένει ότι υπάρχει ένα ευρύτερο φάσμα επικοινωνιών είτε του κ. Καμμένου είτε συνεργατών του, πράγμα που επίσης, εάν ισχύει, γεννά σοβαρά ερωτήματα, ενώ το ίδιο ισχύει και ο διαρκώς επανερχόμενος στην υπόθεση και ιδιαιτέρως παρεμβατικός ρόλος του δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου.

Προφανώς και, όπως έχουμε πει πολλές φορές, χρειάζεται η μέγιστη επιφύλαξη όταν μιλάμε για τα λεγόμενα ενός καταδικασμένου σε πρώτο βαθμό σε ισόβια για μια υπόθεση μεταφοράς ναρκωτικών, που δεν υποστηρίζει ότι είναι αθώος αλλά διεκδικεί ελαφρυντικά στο όνομα της συνεργασίας του στην αποκάλυψη της υπόθεσης.

Την ίδια στιγμή, όμως, είναι σαφές ότι κρίσιμα πολιτικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Ερωτήματα που αφορούν γενικά την κυβέρνηση αλλά και ειδικά τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο. Έναν υπουργό που στην αρχή είπε ότι απλώς του ζήτησε ο Γιαννουσάκης δικαστική προστασία, μετά υποστήριξε ότι σε πλήθος συζητήσεων και για χρόνο περίπου 20 λεπτών επαναλάμβανε στον Γιαννουσάκη να δώσει την κατάθεση και τα εξτρέ και στη συνέχεια προσέφερε άλλη εκδοχή υποστηρίζοντας ότι τον έβαλε να του πει την κατάθεση του 2015 και τελικά ακόμη κι αυτή την εκδοχή τη διαψεύδει ο Γιαννουσάκης.

Γιατί, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας είχε στα χέρια του μια απόρρητη κατάθεση ενός προστατευόμενου μάρτυρα, για μια πολύ σοβαρή υπόθεση, μιας σε εξέλιξη έρευνας και όχι μιας ολοκληρωμένης δικογραφίας (οπότε θα ήταν λογικό να βλέπουν διάφορα στοιχεία της να διαρρέουν από εδώ και από εκεί); Είχε κάποια αρμοδιότητα ένας υπουργός Εθνικής Άμυνας να αναλάβει στη βάση αυτής της κατάθεσης να πείσει έναν ισοβίτη να καταθέσει, παρά την άρνησή του, και μάλιστα ως κομμάτι της άσκησης πειθούς να του ζητάει να δώσει κατάθεση εναντίον συγκεκριμένου προσώπου; Πότε ξεκίνησαν αυτές οι επικοινωνίες είτε του ίδιου του Πάνου Καμμένου είτε συνεργατών του και για πόσο κράτησαν; Τι σηματοδοτεί η συνεργασία υπουργών με ένα δημοσιογράφο όπως ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος και τελικά ποιος ακριβώς ο ρόλος του δημοσιογράφου και η σχέση με τη διαχείριση μιας τόσο κρίσιμης ποινικής υπόθεσης; Ποιος ο ρόλος του κ. Χριστοφορίδη, ενός ανακριτικού υπαλλήλου που η δράση του δείχνει να υπερβαίνει τα όρια απλώς του ανακριτικού του ζήλου; (Να θυμίσουμε, πέραν όλων των άλλων, και τον τρόπο που στη συνομιλία του με τον Γιαννουσάκη που αποκάλυψε το UNFOLLOW, δείχνει να μεταφέρει πιέσεις και «οικονομικές προσφορές» και άλλου επιχειρηματία.) Ποια η σχέση του κ. Χριστοφορίδη με τον Πάνο Καμμένο; Έχουν συναντηθεί; Πότε και γιατί;

Και βέβαια σε όλα αυτά υπάρχει και ένα ακόμη αναπάντητο ερώτημα: ο πρωθυπουργός της χώρας Αλέξης Τσίπρας μέχρι τώρα έχει δώσει κάλυψη στον υπουργό Εθνικής Άμυνας, πιθανώς και ως αποτέλεσμα της ανάγκης να διατηρηθεί η εύθραυστη κυβερνητική ισορροπία. Όμως, γνώριζε για τις κινήσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας ή ο Π. Καμμένος κινήθηκε αυτοβούλως και, εάν ισχύει το δεύτερο, τι προτίθεται να κάνει τώρα που η υπόθεση αποκαλύπτεται;

Η υπόθεση Noor-1 είναι ανάγκη να διαλευκανθεί πλήρως. Με τις διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος και όχι μέσω παρεμβάσεων πολιτικών προσώπων, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών. Για να σταματήσει να δηλητηριάζει το δημόσιο βίο, να αποτελεί εργαλείο σε εγχειρήματα αναδιάταξης πολιτικών και επιχειρηματικών συσχετισμών, να επανέρχεται διαρκώς στο προσκήνιο. Γιατί σε μια χώρα που υπέφερε τα προηγούμενα χρόνια και που το πολιτικό σύστημά της υπόσχεται ακόμη περισσότερα χρόνια λιτότητας, ο μετασχηματισμός της πολιτικής και της δημοσιογραφίας απλώς σε ένα πεδίο σύγκρουσης αντιμαχόμενων επιχειρηματικών συμφερόντων θα κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Αυτό είναι το διακύβευμα και όχι η όποια προκατασκευασμένη εικόνα της πραγματικότητας έχει ο καθένας στο μυαλό του, συνήθως χωρίς να έχει αντιληφθεί πώς και γιατί, και κυρίως από ποιους, αυτή κατασκευάστηκε.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη του Μ. Γιαννουσάκη-
http://unfollow.com.gr/web-only/m-giannousakis-o-k-kammenos-mou-eipe-dose-ton-marinaki/




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου