Οι νοσταλγοί της σιωπής του νεκροταφείου στο Διόνυσο…

του Παναγιώτη Μ. Σταθόπουλου

Blogger

Πριν δυο μήνες, δέχτηκα την παρακάτω δημόσια πρόσκληση με αφορμή τις αναρτήσεις του Ενεργού Πολίτη για το δήμο Διονύσου:

Διονυσοσκουφίτσα  11/10/15 11:05 π.μ.

Ρε Παναγιώτη, μήπως πρέπει να ξανασκεφτείς πόσο μ@λ@κες είναι αυτοί που στηρίζεις; Όταν αρχίσουν και καταρρέουν, σε σένα θα τα ρίξουν. Όπως κι ο αλήστου μνήμης...

Απόλυτα θεμιτό σε έναν ανοικτό,  αν και με καθόλου πολιτικό τρόπο, διάλογο. Έκφραση ίσως μιας αγωνίας για την απόκλιση στις στρατηγικές  σχετικά με τα τεκταινόμενα στο δημοτικό σκηνικό, πρώτη φορά μετά το 2011. Όσο υπήρχε μια ανοιχτή γραμμή διαβουλεύσεων για την τακτική, που θα αποδομούσε το προηγούμενο καθεστώς και θα έθετε τις βάσεις για μιαν άλλη πορεία του καλλικρατικού δήμου, όλα καλά.

Στην προεκλογική περίοδο, παρότι υπήρξαν διαφορετικές διαδρομές μέσα από διαφορετικά εκλογικά σχήματα, αφού ο Ενεργός Πολίτης τάχθηκε εξαρχής ανοιχτά στο πλευρό των Ανοιχτών Οριζόντων, αυτό δεν οδήγησε σε ρήξη. Το πρόβλημα προέκυψε μετεκλογικά, όταν ο Ενεργός Πολίτης κράτησε μιαν αυτόνομη πορεία κριτικής στήριξης  απέναντι στην πλειοψηφία και άρχισε να δημοσιοποιεί αυτή τη στάση του με συνεχείς παρεμβάσεις.

No problem, αφού πιστεύω ότι μπορούμε να συνυπάρχουμε παρά τις διαφορές μας. Χωρίς όμως αχρείαστες αθλιότητες. Που σταδιακά άρχισαν να εμφανίζονται όλο και περισσότερο στο blog  ΔιονυσοΣκουφίτσα, περί Αυλής, αυλικών κλπ. Ένας πραγματικός πόλεμος απέναντι στον Ενεργό Πολίτη και τη Διαχειριστική του Ομάδα. Ανορθόδοξος, με όλα τα διαθέσιμα μέσα όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Που όσο εκτραχυνόταν γινόταν όλο και πιο απεχθής.

Το αποκορύφωμα ήταν τούτη η προβοκάτσια:

Ανώνυμος  15/12/15 10:00 μ.μ.

Λάκη πες του κυρ Παναγιώτη ότι η πολύ παρέα με τον Λουκουμάτο κάνει κακό στην υγεία και στην τσέπη του.

Προφανώς και δέχομαι τη δημόσια διαβεβαίωση ότι, δεν το έγραψε η Διαχείριση της ΔιονυσοΣκουφίτσας. Πολύ ωραία. Το φιλοξένησε όμως, όπως και πολλές άλλες αθλιότητες. Προφανώς και δεν με ενδιαφέρει να λογοκριθεί ο,τιδήποτε αφορά τη δημόσια  παρουσία μου. Έγραψα ότι, δεν με αγγίζουν παρόμοια τερτίπια. Για τον δικό μου κώδικα αξιών αυτά είναι ξένα  κόλπα.

Ας ξεκαθαρίσουμε όμως μια και καλή τα πράγματα. Μια είναι η επιλογή αν δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε παρά τις διαφορές μας,

By By Wheelus, όπως είπε ο Καντάφι το 1970 όταν έκλεισε τη μεγάλη στρατιωτική βάση των Αμερικάνων στη Λιβύη!