Υπάρχει Γραφείο Τύπου στο δήμο Διονύσου;

(το σχετικό υλικό αναδημοσιεύεται από την  Οδό Διονύσου- http://www.odosdionysou.gr και την  ΔιονυσοΣκουφίτσα-  http://dionysoskoufitsa.blogspot.gr)

Μόλις χθες σημειώναμε ότι, για μια από τις σοβαρές ανεπάρκειες της δημοτικής αρχής Διονύσου: «Η πολιτική δημοσίων σχέσεων είναι σχεδόν ανύπαρκτη έως αντιφατική, χωρίς καμιά ουσιαστική αξιοποίηση των σύγχρονων μεθόδων κι εργαλείων επικοινωνίας με τον πολίτη».

Πριν στεγνώσει το μελάνι ήρθαν τα γεγονότα να επιβεβαιώσουν αυτή τη διαπίστωση μετά την επιστολή της πρώην υπευθύνου του Γραφείου Τύπου. Δεν υιοθετούμε καμιά από τις αιτιάσεις της και περιμένουμε την θέση της δημοτικής αρχής, ώστε ψύχραιμα να διαμορφώσουμε γνώμη. Όμως το κενό στον τομέα αυτό είναι προφανές. Και οι ερασιτεχνισμοί πολλοί.

Όπως σημειώνει η Οδός Διονύσου- Ο Δήμαρχος Διονύσου πολλές φορές έχει παραδεχθεί δημοσίως πως η επικοινωνία δεν είναι το δυνατό του σημείο. Φαίνεται  όμως  πως δεν αντιλαμβάνεται ότι άλλο η προσωπική επιλογή και άλλο η δημόσια υποχρέωση- αυτή που θέλει ένα Δήμο να έχει  από την πρώτη στιγμή ένα καλοοργανωμένο Γραφείο Τύπου, που πρωτίστως θα ασχολείται με την ενημέρωση των πολιτών, και μετά με την ανάδειξη του όποιου έργου της Δημοτικής Αρχής. Και στα δυο αυτά σημεία  σημειώνεται ακόμη, 9 μήνες μετά την ανάληψη της θητείας από τη νέα Διοίκηση, τραγικό έλλειμμα. Το οποίο αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο με την ανοιχτή επιστολή της Α. Ανεζάκη, που για μερικές εβδομάδες  γνωρίσαμε ως σύμβουλο επικοινωνίας και υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου- μέχρις ότου αντικαταστάθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, όπως η ίδια αναφέρει παρακάτω.

Εξάλλου στη ΔιονυσοΣκουφίτσα παρατίθεντα τα εξής ερωτήματα σχετικά με την υπόθεση αυτή-  Μια προσεκτική ανάγνωση της επιστολής Ανεζάκη δημιουργεί συνειρμούς και ερωτηματικά - ίσως όχι τόσο τραβηγμένα όσο τα περί δάκτυλου της αντιπολίτευσης (7/5/15 2:35 μ.μ.), αλλά άξια να αναφερθούν.

Πρέπει να πω ότι ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκα ένα πρόχειρο αυτοβιογραφικό της σημείωμα στο

http://www.4yourfamily.gr/index.php/mitrotita/itemlist/user/795-%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B6%CE%AC%CE%BA%CE%B7.

Όπως επίσης, πρέπει να πω κι ότι μάζεψα αρκετές πληροφορίες από ανθρώπους που ξέρουν τα γεγονότα από πρώτο – δεύτερο χέρι.

Το πρώτο λοιπόν που μου έκανε εντύπωση ήταν η διαφανείσα άγνοια της ΑΑ για το πώς λειτουργούν τα πράγματα στους δήμους, ποιο είναι το αντικείμενο του γραφείου τύπου εκεί και πόσες ώρες απαιτούνται γι αυτή τη δουλειά.

Το δεύτερο ήταν η μάλλον υπερβολική αίσθηση αυτοπεποίθησης που αναδύεται από ένα μάλλον μέτριο (ως προς τη σύνταξη) κείμενο μιας 40χρονης με σπουδές και 20 χρόνια εμπειρία – αλλά όλα σε ρεπορτάζ και ειδήσεις.

Το τρίτο ήταν η μάλλον υποτιμητική αντίληψή της για τον (έστω και «παρ’ ολίγον», όπως λέει) εργοδότη της δήμαρχο, η οποία - σε συνδυασμό με την αυτοπεποίθηση - τείνει να αντιστρέψει τη σχέση εργοδότη – εργαζόμενου ή αλλιώς, τη σχέση δημάρχου – συμβούλου.

Η ΑΑ αντιλαμβάνεται τη (πρώην) θέση της ως «Συμβούλου Επικοινωνίας». Προσωπικά, αν και κατανοώ την οργή της (για την χείριστη μεταχείριση που είχε), αμφιβάλλω αν έχει την ωριμότητα για κάτι τέτοιο. Αν την είχε, δεν θα έγραφε τέτοια επιστολή, αλλά άλλη.

Ή, απλώς να διεκδικούσε τα χρήματά της και κατόπιν να «έθαβε» στο συνάφι της τον κακό εργοδότη (να τον έβαζε στη μαύρη λίστα των καναλιών). Αντιθέτως, η επιστολή της δείχνει ότι έχει θιγεί προσωπικά – ίσως γι αυτό να είναι και τόσο προχειρογραμμένη.

Από τα ερωτήματα που προκύπτουν αναφέρω ενδεικτικά τα εξής:
1) Ποιοι ήταν εκείνοι που αξιολόγησαν την ΑΑ ως κατάλληλη για να πάρει αυτή τη θέση; Γιατί ενώ οι πληροφορίες συγκλίνουν λένε ότι η απόφαση ήταν του ίδιου του δημάρχου (παρά την αντίθετη εισήγηση του αρμόδιου αντιδήμαρχου), η αντίδραση της ΑΑ το διαψεύδει. Η στάση της δεν ήταν ενός ανθρώπου του δημάρχου, αλλά κάποιου άλλου που του την συνέστησε.

2) Με ποια κριτήρια επιλέγει τελικά ο δήμαρχος τους συνεργάτες του; Για την προσωπική του βολή ή προβολή (πχ για να «παίζει» στα κανάλια) ή για την εύρυθμη λειτουργία του γραφείου τύπου του ΔΗΜΟΥ, όπως είχε παλιότερα πει κι ο ίδιος, καταγγέλλοντας – ορθώς – τις πρακτικές Καλαφατέλη;

3) Γιατί τέτοια απαξιωτική στάση και αντιδεοντολογική συμπεριφορά σ’ έναν (έστω και για λίγο μόνο) συνεργάτη; Αν δεν ταίριαζαν τα χνώτα τους, μπορούσε (αφού της το εξηγήσει) να διακόψει τη συνεργασία τους – δεν την παντρεύτηκε άλλωστε… Δεν καταλαβαίνει το (κακό) συμπέρασμα που βγάζουν οι άλλοι συνεργάτες του (και) από αυτή τη στάση του;

• EINAI H TO ΠAIZEI NTIBA H ANEZAKH?
• ΜΙΛΑ ΩΣ ΘΙΓΜΕΝΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ Η ΩΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ?
• ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΟΣΟ ΗΤΑΝ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΓΡ. ΤΥΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ?
• ΕΤΣΙ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΜΕΓΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΤΕΡ ? ΠΟΥ Η ΙΔΙΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕ ΤΖΑΜΠΑ?
• ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΨΩΝΙΖΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΑΡΧΕ? ΚΑΙ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ 9 ΜΗΝΕΣ ΝΑ ΤΗ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ...

Ολόκληρη η επιστολή της κας Ανεζάκη έχει ως εξής:

7/05/2015

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ, ΩΣ ΠΑΡ’ΟΛΙΓΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ, ΔΙΟΝΥΣΗ ΖΑΜΑΝΗ

Επειδή ενδεχομένως αρκετοί ν’ αναρωτηθήκατε «Τι συνέβη με τη δημοσιογράφο που γνωρίσαμε και την οποία μας σύστησαν ως τη νέα Σύμβουλο Επικοινωνίας του Δημάρχου Διονύσου, Διονύση Ζαμάνη και εξαφανίστηκε ένα πρωινό;», επειδή έχω μάθει να δίνω μόνη μου τις απαντήσεις σε θέματα που με αφορούν κι επειδή δεν επιτρέπω σε κανέναν να «ρίχνει σκιές» σε ό,τι αφορά την επαγγελματική μου υπόσταση και τη διαδρομή που με κόπο έχω ακολουθήσει τα τελευταία, περίπου, είκοσι χρόνια, στηριζόμενη αποκλειστικά στις δικές μου δυνάμεις και ικανότητες, έχω να δηλώσω τα εξής…

Τη Μεγάλη Εβδομάδα, κι αφού είχα ήδη ενημερωθεί -1. μετά την προκήρυξη του διαγωνισμού, 2. την κατάθεση των απαραίτητων εγγράφων, 3. τις συνεντεύξεις που πέρασα και 4. τους όρους συνεργασίας που είχαν ξεκαθαριστεί επανειλημμένα κι είχαν γίνει δεκτοί κι απ’ τις δύο πλευρές- πως με επέλεξαν απ’ το Δήμο Διονύσου, λόγω βιογραφικού και προϋπηρεσίας στα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης της χώρας για ν’ αναλάβω τα καθήκοντα της Συμβούλου Επικοινωνίας, κλήθηκα στο δήμο για μια σύντομη «ξενάγηση», απ’ τον μέχρι πρότινος συνεργάτη του γραφείου τύπου. Ξενάγηση μόλις δύο ημερών και πριν υπογράψω την πρόσληψή μου, ώστε να γνωρίσω ανθρώπους και υπηρεσίες. 

Στη συνέχεια κι αμέσως μετά απ’ αυτό το αντικειμενικά, ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα, ο μέχρι τότε συνεργάτης του γραφείου τύπου έπρεπε για ευνόητους λόγους και λόγους που κατανοώ απολύτως ν’ αποχωρήσει, την ίδια ώρα που είχα ξεκαθαρίσει στο Δήμαρχο Διονύσου, πως η παρουσία ενός ακόμη συνεργάτη στο γραφείο τύπου είναι επιβεβλημένη αν θέλουμε να μιλάμε για ουσιαστική και εποικοδομητική επικοινωνία που παράγει έργο.

Αντ’ αυτού βρέθηκα μπροστά στο εξής δίλημμα. Να περιμένω –για  τυπικούς, επαγγελματικούς και ουσιαστικούς λόγους- να υπογράψω την πρόσληψή μου και να προχωρήσουμε με άρτιους όρους αμοιβόμενης εργασίας, αφήνοντας κενή όμως μέχρι τότε τη θέση του γραφείου τύπου (κάτι για το οποίο σαφώς και δεν έφερα καμία ευθύνη) ή να παραμείνω, καθώς την ίδια ώρα «έτρεχαν» οι ανάγκες  επικοινωνίας των δραστηριοτήτων του Δήμου. Επέλεξα το δεύτερο.

Για περίπου τρεις εβδομάδες η παρουσία μου ήταν καθημερινή και ουσιαστική (χωρίς να έχω προσληφθεί κανονικά και να αμείβομαι, καθώς ήταν «θέμα χρόνου»). Ασκούσα κανονικά τα καθήκοντά μου (χωρίς να έχω προσληφθεί κανονικά και να αμείβομαι, καθώς ήταν «θέμα χρόνου»). Κατέθεσα κάποιες πρώτες πρότασεις για τη λειτουργία του γραφείου τύπου και τα projects που θα έπρεπε ν’ αναλάβει. Ενημέρωσα σχετικά με την ορθή λειτουργία των social media και τα «έτρεχα» (χωρίς να έχω προσληφθεί κανονικά και να αμείβομαι, καθώς ήταν «θέμα χρόνου»).  

Κι όλ’ αυτά, γνωρίζοντας βεβαίως –αφού έτσι με είχαν ενημερώσει απ’ το γραφείο προσωπικού αλλά και ο ίδιος ο Δήμαρχος- πως παραμένει το απολύτως τυπικό. Δηλαδή η δημοσίευση της πρόσληψής μου στο ΦΕΚ. Θέμα ολίγων ημερών επαναλαμβάνω, όπως μου είχαν πει απ’ το αρμόδιο γραφείο, κάτι το οποίο φυσικά δεν συνέβη ποτέ. 

Στο διάστημα αυτό, παρατήρησα τεράστια κενά στα θέματα της επικοινωνίας. Με αφορμή δύο-τρία περιστατικά που θα σας περιγράψω με συντομία, φρόντισα να επισημάνω αυτά τα κενά. 

Πρώτον: Αποδείχθηκε δύσκολο το να επικοινωνήσω τηλεφωνικά -όταν υπήρχε ανάγκη- με το Δήμαρχο. 

Δεύτερον: Το μείζον θέμα της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που αφορούσε στα ταμειακά διαθέσιμα του δήμου. Ο Δήμαρχος επέλεξε ν’ αποχωρήσει απ’ τη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ, την οποία κάλυπταν όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώρας, χωρίς να κάνει δήλωση όπως είχαμε συνεννοηθεί και τον είχα ενημερώσει. Μέχρι δε και την επόμενη μέρα το μεσημέρι δεν είχε υπάρξει καμία ενημέρωση των δημοτών μας απ’ το Δήμαρχο, έστω και μέσω κάποιας γραπτής του δήλωσης στον επίσημο ιστότοπο του Δήμου. 

Τρίτον: Την ίδια ημέρα και μετά το τέλος της σύσκεψης της ΚΕΔΕ, έλαβε χώρα στο Δήμο μας μια ιδιαίτερα σημαντική εκδήλωση, παρουσία πρώην υπουργών, βουλευτών και αθλητών, με θέμα «Κρίση και Αθλητισμός». Εκδήλωση στην οποία έδωσα το «παρών» (χωρίς να έχω προσληφθεί κανονικά και να αμείβομαι, καθώς ήταν «θέμα χρόνου») και στην οποία έκρινα πως η παρουσία του πρώτου πολίτη του Δήμου, δηλαδή του κυρίου Διονύση Ζαμάνη, ήταν επιβεβλημένη. Παρόλ΄αυτά δεν παρουσιάστηκε όπως είχαμε συνεννοηθεί, ενώ η προσπάθειά μου να τον εντοπίσω και να επικοινωνήσω τηλεφωνικά μαζί του απέβη άκαρπη, καθώς δεν απάντησε ποτέ στην κλήση μου. Δεν είχα δε καμία ενημέρωση μέχρι και την επόμενη μέρα το μεσημέρι, οπότε και με δική μου πρωτοβουλία,  συζητήσαμε για όλ’ αυτά τα θέματα σε γραφείο του Δήμου, χωρίς να είμαστε μόνοι μας. 

Επεσήμανα στη συνάντησή μας, ό,τι θεωρούσα σημαντικό, ως όφειλε άλλωστε να κάνει ένας Σύμβουλος Επικοινωνίας, που δεν προσλαμβάνεται για να λέει σε όλα ΝΑΙ. Αποχώρησα με τη διαβεβαίωση πως θα συνεργαστούμε κανονικά και μάλιστα όπως ο ίδιος ο κύριος Ζαμάνης ανέφερε -αφού προηγουμένως μου ζήτησε συγγνώμη και παραδέχθηκε πως είχα δίκιο- θα μ’ ενημέρωνε τηλεφωνικά για το πότε θ’ αναλάβω και με όρους αμοιβόμενης εργασίας τα καθήκοντά μου. 

Μου ανέφερε μάλιστα πως το αν θα συνεχίσω να πηγαίνω, χωρίς δηλαδή να πληρώνομαι μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες πρόσληψης, είναι δική μου απόφαση. Εγώ πάλι έχω την εντύπωση, πως είναι αυτονόητο όταν κάποιος εργάζεται, ν’ αμείβεται.  Επεσήμανα λοιπόν, πως αυτό που έκανα το τελευταίο διάστημα, ήταν μια αντιεπαγγελματική επιλογή απέναντι σ’ εμένα την ίδια και πως δεν θα μπορούσα να συνεχίσω κάτι τέτοιο. 

Την επόμενη ημέρα, ενημερώθηκα απ’ τη γραμματέα του Δημάρχου πως η πρόσληψή μου, «βρίσκεται» ήδη στο τυπογραφείο και πως απομένει να δημοσιευθεί στο ΦΕΚ. 

Τελικά, δεν έλαβα κανένα τηλεφώνημα (μέχρι και αυτή τη στιγμή) και μάλιστα διαπίστωσα πως στη θέση που είχα κληθεί ν’ αναλάβω, ο κύριος Ζαμάνης είχε ήδη επιλέξει και τοποθετήσει νέο συνεργάτη. Δεν μ’ενημέρωσε ποτέ πως ανακάλεσε τη συνεργασία μας. Δεν μου εξήγησε ποτέ τους λόγους που τον οδήγησαν σε μια τέτοια απόφαση, την ίδια ώρα που όπως ανέφερα και παραπάνω οι όροι συνεργασίας ήταν σαφείς κι απ’ τις δύο πλευρές. Είχαν γίνει δε αποδεκτοί κι απ’ τις δύο πλευρές. 

Σ’ αυτό το σημείο λοιπόν, θα ήθελα να θυμίσω στον κύριο Ζαμάνη πως οι αιρετοί είναι «φιλοξενούμενοι». «Προσωρινοί ένοικοι» τους οποίους επιλέγουμε οι δημότες και τους εμπιστευόμαστε τα κλειδιά του «σπιτιού» μας και ως τέτοιοι, πρέπει να φέρονται με σεβασμό, ευγένεια και επαγγελματισμό. Ακριβώς δηλαδή, όπως προστάζουν οι απλοί, γνωστοί κανόνες καλής συμπεριφοράς. 

Η δική μου συμβουλή, ως…παρ’ολίγον σύμβουλος επικοινωνίας, είναι πως η επικοινωνία έχει δύναμη. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση και το βασικό συστατικό μιας καλής «συνταγής», για να πάει ένας τόπος μπροστά κι ένας θεσμός να προχωρήσει με επιτυχία και ειλικρίνεια. Πρέπει ν’ ακούγεσαι, αλλά και ν’ακούς. Να ζητάς αλλά και να προσφέρεις. Να εκτιμάς, να πορεύεσαι με σεβασμό και να ενημερώνεις, ως οφείλεις, τους δημότες που εκπροσωπείς κι όχι γυρίζοντάς τους την πλάτη.

Παρά τα όσα σας περιέγραψα παραπάνω, θα ήθελα να ευχηθώ καλή επιτυχία στον κύριο Ζαμάνη για τα καθήκοντα που επέλεξε, αποδέχθηκε και  εξελέγη για να εκτελέσει ως Δήμαρχος Διονύσου, για τον απλούστατο λόγο, πως είμαι δημότης αυτού του τόπου κι ευελπιστώ σε μια καλή, καλύτερη καθημερινότητα για εμάς και τα παιδιά μας. 

Οφείλω δε να πω, πως στο σύντομο αυτό διάστημα διέκρινα ιδιαίτερα αξιόλογους ανθρώπους, αιρετούς και μη, στο δήμο μας. 

Εύχομαι, πραγματικά, ο κος Ζαμάνης, να διαψεύσει τις ανησυχίες μου με το έργο του.

Ευχαριστώ θερμά για τον πολύτιμο χρόνο σας που διαθέσατε, ώστε να διαβάσετε αυτές τις γραμμές.

Αθανασία Ανεζάκη

Δημοσιογράφος