Καζάνι που βράζει ο ΣΥΡΙΖΑ

Δεν χρειάζεται να το διαπιστώσουμε εμείς. Το διαλαλούν πλέον όπου βρεθούν κι όπου σταθούν τα μεγαλοστελέχη και οι συνιστώσες του. Πρόσφατα, μάλιστα, ένας από τους κορυφαίους κοινοβουλευτικούς  παράγοντες που εκφράζει ανοιχτά στα ΜΜΕ και στα κομματικά όργανα τις διαφωνίες του σχετικά με τους ακολουθούμενους χειρισμούς, εκμυστηρευόταν εμπιστευτικά σε βουλευτή της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης: «σε λίγο, θα ξαναβρεθούμε μαζί»…

Η κατάσταση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επιδεινώνεται καθημερινά, σε σημείο που πολύ εύστοχα πολιτικοί παρατηρητές να επισημαίνουν χαρακτηριστικά ότι, ο πρωθυπουργός δεν διαπραγματεύεται μόνο με τους εταίρους αλλά και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Το εσωκομματικό θερμόμετρο ανεβαίνει κατακόρυφα και οι διαφωνούντες ασκούν πλέον ανοιχτά δριμύτατη κριτική στην ηγεσία, μη τηρώντας ούτε τα προσχήματα.

Δεν είμαι εξάλλου λίγοι εκείνοι, που ενώ τον στήριξαν δημόσια στην πορεία του προς την εξουσία αλλά και στις εκλογές, τώρα τον καλούν να εγκαταλείψει την εξουσία ούτε τέσσερις μήνες από την ανάληψη της! Είναι ενδεικτικά τα όσα γράφει ο Γιώργος Καραμπελιάς σε άρθρο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο – Καιρός να φεύγουν!

«Η κυβέρνηση (!) Τσίπρα κατά τον ίδιο τρόπο που με μία ζαριά ή ένα μεγάλο κόλπο της πόκας –στο οποίο ειδικεύεται ο πρωθυπουργός και ο «μέντοράς» του– κατόρθωσε να ανέβει στην εξουσία, αντιμετωπίζει τώρα τις συνέπειες της μιας και μοναδικής ζαριάς ή του μεγάλου κόλπου όπου έπαιξε «τα ρέστα του».

Και συνεχίζει ακάθεκτος:

«Σε αυτά τα πλαίσια ένα συνονθύλευμα εθνομηδενιστών, τροτσκιστών, σταλινικών και άλλων ομάδων, επειδή αποτελούσαν τη μοναδική υπαρκτή οργανωμένη δύναμη που επί πλέον είχε και μεγάλη πρόσβαση και αναγνωσιμότητα στους μηχανισμούς της εξουσίας (ΜΜΕ, Πανεπιστήμια, ποικίλες «δεξαμενές σκέψης» του συστήματος) κατόρθωσε να αναδειχθεί στην κεντρική εναλλακτική πρόταση απέναντι στο καταρρέον πολιτικό σύστημα ως η τελευταία και άφθαρτη εκδοχή του. Με αυτά και με κείνα, βρίσκεται σ’ ένα καθολικό αδιέξοδο το οποίο διεφάνη με μεγαλοπρεπή τρόπο στην πολιτική γραμματεία του Σύριζα στις 14 Μαΐου όπου η Ζωή, ο Ρινάλντι και άλλοι πολλοί επιτέθηκαν μετωπικά στην πολιτική της κυβέρνησης υποχρέωσαν τον παρόντα Δραγασάκη να εγκαταλείψει την γραμματεία άρον άρον και κήρυξαν αντάρτικο του κόμματος εναντίον της κυβέρνησης, δηλαδή της ομάδας Τσίπρα».

Καταλήγοντας τους καλεί:

«Παίξατε, χάσατε, αδειάστε μας τη γωνιά, παίρνοντας τις αναγκαίες πρωτοβουλίες γι’ αυτό, με το μικρότερο δυνατό κόστος για τη χώρα – αλλά και για σας εν τέλει».

Η ηγεσία Τσίπρα απαντάει αμήχανα στις συνεχείς επιθέσεις των διαφωνούντων. Είναι χαρακτηριστική η επισήμανση του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά σε όσους βουλευτές ή και υπουργούς ενδεχομένως σκέφτονται ανταρσία εν όψει της συμφωνίας με τους δανειστές:

«Θα κριθούμε όχι από το τι λέμε στα τηλεπαράθυρα, αλλά το τι θα πράξουμε στο Κοινοβούλιο. Οι διαφορετικές γνώμες διατυπώνονται. Όμως η ευθύνη που έχουμε όλοι είναι ιστορικών διαστάσεων. Και θα κριθούμε όχι από τι λέμε στα τηλεπαράθυρα, αλλά από το τι θα πράξουμε μέσα στο Κοινοβούλιο. Από την πράξη και όχι από την εντύπωση και το κυνήγι της εντύπωσης».