Όσο
θα πλησιάζουν οι εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει πολλά προβλήματα.
Πέραν του ότι τα χέρια που θα ψηφίσουν θα έχουν πρώτα διαπιστώσει πόσο
άδειες είναι οι τσέπες τους, πέραν του ότι όλοι θα του θυμίζουν τι έλεγε
στομφωδώς και τι έκανε εν τέλει και πέραν του ότι μπορεί και να μην
μπορέσει να μοιράσει τα επιδόματα που έχει σπεύσει να υποσχεθεί.
Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του Πρωθυπουργού και του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το «στράτευμά» τους και η αδυναμία να το χαλιναγωγήσουν.
Η στάση βουλευτών στην πρόσφατη ψηφοφορία για την αλλαγή ταυτότητας φύλου, ήταν μία πρώτη ένδειξη.
Η Γεωργία Γεννιά καταψήφισε μία συγκεκριμένη διάταξη, ο Μάρκος Μπόλαρης και ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης απουσίασαν, η Νίνα Κασσιμάτη καταψήφισε μία άλλη διάταξη.
Η μυθολογία και η τετριμμένη διαρροή ότι το κόμμα και ο Πρωθυπουργός θα ασχοληθούν με τους αντάρτες και θα τους απευθύνουν συστάσεις, είναι κενή περιεχομένου
Κατ’ αρχάς, επειδή ο Τσίπρας δεν είναι σε θέση να διαγράψει κανέναν. Οχι μόνο επειδή τάχα δεν υπάρχει τέτοια καταστατική πρόβλεψη στον ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ περισσότερο -και κυρίως- επειδή δεν του το επιτρέπουν οι αριθμοί. Εχει μία πλειοψηφία αποτελούμενη μόλις από 153 βουλευτές, εκ των οποίων οι 144 είναι δικοί του και οι εννέα των ΑΝΕΛ.
Οσο λοιπόν θα πλησιάζουν οι εκλογές, ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν ένα τεράστιο ζήτημα να διαχειριστούν. Και αυτό είναι η ίδια η ταυτότητα του κόμματος, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις θα έρχεται σε σύγκρουση με την πολιτική προέλευση και διάθεση κάποιων βουλευτών. Ειδικά σε νομοσχέδια που θα έχουν δήθεν «αριστερό πρόσημο». Όπως φάνηκε, τα μνημόνια μπορεί να τα ψηφίζουν όλοι. Τα «αριστερά» όχι και τόσο εύκολα…
Ενώ δηλαδή ο Τσίπρας θα επιχειρεί να πείσει για την αριστεροσύνη του, βουλευτές λιγότερο αριστεροί θα κοιτούν και θα ακούν μόνο το ακροατήριό τους. Θα λένε και θα κάνουν ό,τι πιστεύουν ότι τους εξασφαλίζει την επανεκλογή τους.
Μπορεί η επικοινωνιακή ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να βολεύεται με τον μύθο του «χωρίς τον Τσίπρα δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας», όμως αυτό δεν ισχύει για όλους.
Ο αντίλογος σε αυτό από πρόσωπα όπως ο Μάρκος Μπόλαρης είναι πως οι ψήφοι που φέρνει στον ΣΥΡΙΖΑ είναι προσωπικές. Και μπορεί πλέον ο συγκεκριμένος βουλευτής να εκλέγεται στην Α΄ Θεσσαλονίκης, όμως η βάση του και ο κύκλος επιρροής του είναι (και) οι Σέρρες.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει για τον Μιχελογιαννάκη, ο οποίος ήταν πρώτος σε σταυρούς στο Ηράκλειο στις εκλογές του 2015. Μπορεί να ισχύει και για την Κασσιμάτη στην Β’ Πειραιά ή για την Γεννιά στην Α’, ή οποιονδήποτε άλλο έρχεται αντιμέτωπος με την απογοητευμένη εκλογική του πελατεία.
Ποιον να διαγράψει λοιπόν ο Τσίπρας και πώς; Θα βάλει τα χεράκια του και θα βγάλει τα ματάκια του.
Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του Πρωθυπουργού και του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το «στράτευμά» τους και η αδυναμία να το χαλιναγωγήσουν.
Η στάση βουλευτών στην πρόσφατη ψηφοφορία για την αλλαγή ταυτότητας φύλου, ήταν μία πρώτη ένδειξη.
Η Γεωργία Γεννιά καταψήφισε μία συγκεκριμένη διάταξη, ο Μάρκος Μπόλαρης και ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης απουσίασαν, η Νίνα Κασσιμάτη καταψήφισε μία άλλη διάταξη.
Η μυθολογία και η τετριμμένη διαρροή ότι το κόμμα και ο Πρωθυπουργός θα ασχοληθούν με τους αντάρτες και θα τους απευθύνουν συστάσεις, είναι κενή περιεχομένου
Κατ’ αρχάς, επειδή ο Τσίπρας δεν είναι σε θέση να διαγράψει κανέναν. Οχι μόνο επειδή τάχα δεν υπάρχει τέτοια καταστατική πρόβλεψη στον ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ περισσότερο -και κυρίως- επειδή δεν του το επιτρέπουν οι αριθμοί. Εχει μία πλειοψηφία αποτελούμενη μόλις από 153 βουλευτές, εκ των οποίων οι 144 είναι δικοί του και οι εννέα των ΑΝΕΛ.
Οσο λοιπόν θα πλησιάζουν οι εκλογές, ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν ένα τεράστιο ζήτημα να διαχειριστούν. Και αυτό είναι η ίδια η ταυτότητα του κόμματος, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις θα έρχεται σε σύγκρουση με την πολιτική προέλευση και διάθεση κάποιων βουλευτών. Ειδικά σε νομοσχέδια που θα έχουν δήθεν «αριστερό πρόσημο». Όπως φάνηκε, τα μνημόνια μπορεί να τα ψηφίζουν όλοι. Τα «αριστερά» όχι και τόσο εύκολα…
Ενώ δηλαδή ο Τσίπρας θα επιχειρεί να πείσει για την αριστεροσύνη του, βουλευτές λιγότερο αριστεροί θα κοιτούν και θα ακούν μόνο το ακροατήριό τους. Θα λένε και θα κάνουν ό,τι πιστεύουν ότι τους εξασφαλίζει την επανεκλογή τους.
Μπορεί η επικοινωνιακή ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να βολεύεται με τον μύθο του «χωρίς τον Τσίπρα δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας», όμως αυτό δεν ισχύει για όλους.
Ο αντίλογος σε αυτό από πρόσωπα όπως ο Μάρκος Μπόλαρης είναι πως οι ψήφοι που φέρνει στον ΣΥΡΙΖΑ είναι προσωπικές. Και μπορεί πλέον ο συγκεκριμένος βουλευτής να εκλέγεται στην Α΄ Θεσσαλονίκης, όμως η βάση του και ο κύκλος επιρροής του είναι (και) οι Σέρρες.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει για τον Μιχελογιαννάκη, ο οποίος ήταν πρώτος σε σταυρούς στο Ηράκλειο στις εκλογές του 2015. Μπορεί να ισχύει και για την Κασσιμάτη στην Β’ Πειραιά ή για την Γεννιά στην Α’, ή οποιονδήποτε άλλο έρχεται αντιμέτωπος με την απογοητευμένη εκλογική του πελατεία.
Ποιον να διαγράψει λοιπόν ο Τσίπρας και πώς; Θα βάλει τα χεράκια του και θα βγάλει τα ματάκια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου