Ετοιμάζονται και καραδοκούν οι Τράμπ της Ευρώπης...

Με φόντο τον Τραμπ από αριστερά:  Ρουμέν Ράντεφ (Βουλγαρία), Γκέερτ Βίλντερς (Ολλανδία), Μαρίν Λεπέν (Γαλλία), Μπέπε Γκρίλο (Ιταλία.

Protagon  Team,
http://www.protagon.gr

Ο «νέος κόσμος» που άρχισε να φτιάχνεται με την εκλογή του μεγιστάνα στις ΗΠΑ έχει και τους... εκπροσώπους του στην Ευρώπη. Από την Μαρίν Λεπέν και τον Μπέπε Γκρίλο ως τον Γκέερτ Βίντερς και τον στρατηγό Ρουμέν Ράντεφ (και κάποιους ακόμα), αν βρεθούν οι «νεοταξίτες» σε θέσεις ισχύος όλα θα είναι διαφορετικά....

«Ο κόσμος τους καταρρέει. Ο δικός μας οικοδομείται». Είναι η ατάκα με την οποία χαιρέτησε τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ ο στενότερος σύμβουλος της Μαρίν Λεπέν. Με τις κάλπες να στήνονται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης το 2017, μπορεί αυτός ο νέος κόσμος να γίνει πραγματικότητα; Ας τα δούμε ένα – ένα.

ΓΑΛΛΙΑ

Η Μαρίν Λεπέν έχει σαφές προβάδισμα στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών που θα πραγματοποιηθούν στα τέλη Απριλίου του 2017. Αρα έχει όλες τις πιθανότητες να βρεθεί στον δεύτερο. Εκεί το λογικό σενάριο έλεγε ότι οι Γάλλοι θα ζήσουν σε επανάληψη τις εκλογές του 2002 όταν έμεινε έξω από τον δεύτερο γύρο ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών για να κονταροχτυπηθούν για το Ελιζέ ο δεξιός Ζακ Σιράκ και ο ακροδεξιός Ζαν Μαρί Λεπέν. Τότε το δημοκρατικό τόξο συνασπίστηκε και ο Σιράκ εξελέγη με 82%. Αλλά μετά τις αμερικανικές εκλογές, τίποτε δεν είναι πλέον λογικό. Όπως είπε στους Financial Times ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Ντομινίκ ντε Βιλπέν, «η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σαν δίδυμοι: ό,τι συμβαίνει στις ΗΠΑ είναι πιθανό να συμβεί και στη Γαλλία ακόμη και εάν το σύστημα αρνείται να το δει».

ΙΤΑΛΙΑ
Εκλογές προγραμματισμένες δεν έχουν οι Ιταλοί. Εχουν όμως στις 4 Δεκεμβρίου ένα δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση που προωθεί ο Ματέο Ρέντσι. Αλλά στα δημοψηφίσματα ο δημόσιος διάλογος σπάνια γίνεται για το ερώτημα και ακόμη πιο σπάνια οι πολίτες απαντούν σε αυτό. Κάπως έτσι το δημοψήφισμα συνδέθηκε με την τύχη του Ρέντσι και της κυβέρνησής του. Κάτι που σημαίνει ότι εάν το χάσει θα δεχθεί αφόρητες πιέσεις να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές. Ο ιταλός πρωθυπουργός επιμένει ότι τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει. Όπως όμως είναι γνωστό, η πολιτική αποτελείται από αρνήσεις που γίνονται καταφάσεις. Αν λοιπόν στηθούν κάλπες, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι πρώτο κόμμα θα βγει το Κίνημα των 5 Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο. Και πώς υποδέχθηκε ο λαϊκιστής κωμικός τη νίκη του Τραμπ; «Ηταν ένα μεγάλο vaffanculo στην ενημέρωση, την τηλεόραση, τις μεγάλες εφημερίδες, τους διανοούμενους, τους δημοσιογράφους. Ο Τραμπ έκανε ένα τρελό VDay». Οπου VDay, που κυριολεκτικά σημαίνει «ημέρα του άντε γαμηθείτε», είναι η εκδήλωση με την οποία ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ο κωμικός από τη Γένοβα.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Οι κάλπες στη Γερμανία πρόκειται να στηθούν το φθινόπωρο του 2017. Η Ανγκελα Μέρκελ εξακολουθεί να κυριαρχεί πολιτικά και οι προβλέψεις λένε ότι εάν το θελήσει θα καθίσει για άλλα τέσσερα χρόνια στην καγκελαρία. Το επόμενο φθινόπωρο, όμως, είναι μακριά – πολιτικά μιλάμε για μια αιωνιότητα. Με άλλα λόγια, ως τότε πολλά μπορούν να συμβούν, περιλαμβανομένου και του Προσφυγικού, το οποίο κρέμεται από την κλωστή της συμφωνίας με την Τουρκία. Εδώ πρέπει να ληφθούν υπόψη κάτι ακόμη: δεν χρειάζεται να νικήσει τις εκλογές η ξενοφοβική και λαϊκίστικη «Εναλλακτική για τη Γερμανία» για να αισθανθεί ρίγη η υπόλοιπη Ευρώπη. Αρκεί να σημειώσει μια αξιοσημείωτη άνοδο για να ξυπνήσουν τα φαντάσματα και οι φόβοι του παρελθόντος. Με άλλα λόγια, για να δει να σκάει από τη γωνία ένας γερμανός εθνολαϊκιστής που θα θυμίζει εκείνον τον παλιό Αδόλφο.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ
Γκέερτ Βίλντερς. Σας θυμίζει κάτι; Είναι ο πολιτικός με την κάπως αντισυμβατική κόμη, σε στυλ Τραμπ λένε οι FT, που ηγείται της ολλανδικής ακροδεξιάς. Αυτός λοιπόν προηγείται στις δημοσκοπήσεις ή μάχεται στήθος στήθος με τους κεντρώους του Μαρκ Ρούτε. Μόνο που οι κεντρώοι κυβερνούν και, όπως είναι γνωστό, τα κυβερνώντα κόμματα φθείρονται. Συγκρατείστε την ημερομηνία των εκλογών, δηλαδή την ημέρα που μπορεί να ξεχάσουμε την Ολλανδία που ξέραμε: 15 Μαρτίου του 2017.

ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ…
Είναι αυτό που το ηλεκτρονικό περιοδικό Politico ορίζει ως «πιθανές στιγμές Τραμπ» φτιάχνοντας το ημερολόγιο του λαϊκισμού. Το οποίο δεν εικονογραφείται με κορίτσια της Pirelli, αλλά με τον Βούλγαρο Ρουμέν Ράντεφ, πρώην στρατιωτικό και φιλοπουτινικό, που στις 13 Νοεμβρίου θα διεκδικήσει την προεδρία της Βουλγαρίας. Και στη συνέχεια με τον αυστριακό ακροδεξιό Νόρμπερτ Χόβερ που στις 4 Δεκεμβρίου έχει όλες τις πιθανότητες να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της χώρας του. Επειτα, στη Δανία είναι πιθανές οι πρόωρες εκλογές όπου το ακροδεξιό Κόμμα του Λαού εμφανίζεται να ευνοείται στις δημοσκοπήσεις, ενώ στην Τσεχία ο Αντρέι Μπάμπις, μεγιστάνας και ηγέτης του Κόμματος των Ανικανοποίητων, είναι πολύ πιθανό να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας του.

Σε όλα αυτά να προστεθεί ότι ο Βίκτορ Ορμπαν κυβερνά ήδη στην Ουγγαρία («είναι μια μεγάλη ημέρα για τον κόσμο, η δημοκρατία είναι ακόμη ζωντανή»). Ότι ο Μίλος Ζέμαν είναι πρόεδρος της Τσεχίας («Συμμερίζομαι απολύτως τις ιδέες του για τους μετανάστες και τη δημοκρατία»). Ότι ο Αντρέι Ντούντα είναι πρόεδρος της Πολωνίας («η ηγεσία του θα προσφέρει νέες ευκαιρίες για τη συνεργασία στο ΝΑΤΟ»). Και ο Μπόρουτ Πάχορ πρόεδρος της Σλοβενίας («Ανήκουμε στο ατλαντικό κόμμα και θέλουμε μια πιο στενή συμμαχία»).