Το διαχρονικό αδιέξοδο της Συμμαχίας για τον Πολίτη

Από τη μεγάλη ήττα της στις εκλογές του 2010, η παράταξη αυτή βιώνει μια διαρκή κρίση που εντάθηκε δραματικά μετά τη συντριβή της στις εκλογές του 2014. Η κρίση αυτή είναι πολύπλευρη- φυσιογνωμίας, στρατηγικής, τακτικής, οργανωτική κι επικοινωνιακή, χωρίς να φαίνεται κανένα φως στο τούνελ, το αντίθετο.

Στη διετία 2011-2012, παρά τα εκλογικά πλήγματα που είχε δεχτεί, μπόρεσε γρήγορα να ανασυνταχθεί και να έχει έναν διακριτό ρόλο στα θεσμικά όργανα του δήμου και την κοινωνία. Αρθρώνοντας έναν δημιουργικό λόγο και προωθώντας μια ολοκληρωμένη πολιτική συμμαχιών με άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Ωστόσο, με τις πραξικοπηματικές μεθοδεύσεις της ηγεσίας της, ανεκόπη αυτή η πορεία ανάκαμψης και η παράταξη μετατράπηκε σε μια θλιβερή ουρά του παραπαίοντος συστήματος Καλαφατέλη.

Στις εκλογές του 2014, με τις ανερμάτιστες επιλογές της ηγεσίας της, συνετρίβη κυριολεκτικά και περιθωριοποιήθηκε. Τώρα, μέσα στην απόγνωση της επιχειρεί ένα απονενοημένο come back, χωρίς κανέναν σχεδιασμό και προοπτική. Τι ελπίζει και τι προσδοκά άραγε από αυτή την πρόσδεση για δεύτερη φορά στο άρμα Καλαφατέλη; Δεν διδάχτηκε τίποτα από το αμαρτωλό παρελθόν της; Ξεχνάει ότι, το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού;

Ακολουθώντας την ίδια ακριβώς, όπως και στην κρίση του 2013, ψευδεπίγραφης δημοκρατικότητας διαδικασία στο εσωτερικό της, προκειμένου να κατευνάσει τις αντιδράσεις που συναντάει στις γραμμές της και αυτός ο τυχοδιωκτισμός, όρισε την 1^η Οκτώβρη για συζήτηση δήθεν των προειλημμένων αποφάσεων του στενού ηγετικού πυρήνα.  Δεν διδάχτηκε τίποτα από τις αποτυχίες της κι αναπολεί με νοσταλγία τις ένδοξες ημέρες που διαφέντευε τις εξελίξεις στην πόλη του Αγίου Στεφάνου…